Θάνος Τσίρος

Το τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου ιδρύθηκαν οι περισσότερες των τελευταίων τριών ετών, φτάνοντας τις 24.650.

Ο ΦΠΑ στα είδη διατροφής αποφέρει περί τα 2,5 με 3 δισ. ευρώ τον χρόνο στον κρατικό προϋπολογισμό και η απόφαση μείωσης ή μηδενισμού των συντελεστών υπολογισμού του φόρου προστιθέμενης αξίας μεταφέρει στην εφοδιαστική αλυσίδα την «ισχύ» να διαχειριστεί σημαντικό μέρος του ποσού αυτού.

Μπούμερανγκ για τα δημόσια έσοδα η υψηλή φορολογία.

Η ενεργοποίηση του νέου μηχανισμού φορολόγησης των επαγγελματιών θα «προσθέσει» φορολογητέα ύλη τουλάχιστον 5-5,5 δισ. ευρώ.

Επιβάλλει από τις υψηλότερες κρατήσεις στο εισόδημα στον ΟΟΣΑ.

Στη λύση των παροχών καταφεύγουν επιχειρήσεις, καθώς οι καλές αμοιβές φουσκώνουν τα φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη.

Το τέλος των «pass» και η νέα στρατηγική στήριξης όσων είναι πραγματικά αδύναμοι.

Μεγαλύτερο εμπόδιο, η έλλειψη μεγάλων επιχειρήσεων.

Ένα crash test που αναδεικνύει τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της κάθε επιλογής.

Υψηλοί φόροι και εισφορές μειώνουν τις αποδοχές και στηρίζουν τη μαύρη εργασία.

Από την κατανάλωση το 88% του ΑΕΠ, όπως και πριν από τη μεγάλη ύφεση.

Μπροστά στην ανάγκη αντιμετώπισης της στεγαστικής κρίσης, θυσιάζεται το ξεκαθάρισμα της κτηματαγοράς. Στον «πάγο» έως το 2025 παραμένει η επιβολή ΦΠΑ.