Αλέξης Παπαχελάς

Είναι οι πιο ασυνήθιστες εκλογές της Ιστορίας. Βαδίζουμε στα τυφλά. Αν εκλεγεί ο Τραμπ δεν θα υπάρχουν οι συνεργάτες που τον είχαν συγκρατήσει στην πρώτη θητεία

Εχοντας ζήσει είκοσι χρόνια στην Αμερική, δυσκολεύομαι να συνηθίσω αυτό που βλέπουμε όλοι μας σήμερα. Εχει αλλάξει πολύ αυτή η χώρα. Είναι σαν να έχει λιώσει η συγκολλητική ουσία που κρατούσε τόσες διαφορετικές φυλές, περιοχές και κουλτούρες πιστές στο ίδιο αφήγημα.

Η Δημοκρατία αναπνέει και επιβιώνει όταν υπάρχουν αναχώματα και αντίβαρα στις υπερβολές, στα καμώματα, στις παρανομίες και στη βούληση του «αρχηγού». Χωρίς αυτά οι δημοκρατίες είναι καταδικασμένες να μαραζώνουν ή να πεθαίνουν, γιατί τους λείπει είτε το οξυγόνο είτε το φως της διαφάνειας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν για δεκαετίες ο «φάρος» της Δύσης σε ό,τι […]

Πώς οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ μπορεί να επηρεάσουν τη γεωπολιτική αν-ισορροπία.

Οταν κλείνουν οι πόρτες και κανείς δεν ακούει, ακόμη και οι πιο φιλελεύθεροι ή και κεντροαριστεροί Αμερικανοί συναδελφοί μου προβλέπουν ότι ο Τραμπ θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Προφανώς, δεν το θέλουν. Βλέπουν, όμως, πως ο Τραμπ λειτουργεί σαν «δύναμη της φύσης», καθώς συσπειρώνει γύρω του ένα μασίφ κοινό, που τον αντιμετωπίζει περίπου όπως τα μέλη μιας σέκτας τον αρχηγό τους.

Αν κανείς ακούει τι κυριαρχεί στον δημόσιο διάλογο για τα «εθνικά μας θέματα» εδώ και δεκαετίες θα νομίζει ότι η Ελλάδα προσομοιάζει στο Ισραήλ. Ο πατριωτισμός και ο υπερπατριωτισμός ξεχειλίζουν. Υπάρχει όμως ένα απλό ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε όλοι μας και, πρώτοι, οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος που μας έχει κυβερνήσει τις τελευταίες δεκαετίες. […]

Οι διαφορές μας με την Τουρκία μπορεί να λυθούν με τρεις τρόπους: με μια διμερή διαπραγμάτευση και συμφωνία, με μια απόφαση κάποιου διεθνούς δικαστηρίου ή στο πεδίο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης. Αλλος τρόπος δεν υπάρχει. Κάθε ένα από αυτά τα τρία σενάρια εμπεριέχει πολύ μεγάλα ρίσκα. Πολιτικά και εθνικά ρίσκα.

Ενα από τα ιερά τέρατα της αμερικανικής δημοσιογραφίας επιχειρεί να ερμηνεύσει τις εκλογικές τάσεις και προβλέπει ποιος θα νικήσει στη μάχη για τον Λευκό Οίκο.

Το συμπέρασμα που αρχίζει να βγαίνει από όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι ότι όποιος θέλει να επιβληθεί με γεωπολιτικό «τσαμπουκά» το πετυχαίνει. Ο Πούτιν έχει καταλάβει ένα τμήμα της Ουκρανίας και είναι μάλλον απίθανο να το επιστρέψει ό,τι και να κάνει η Δύση, η οποία μοιάζει να χάνει τις αντοχές της γι’ αυτόν τον παρατεταμένο πόλεμο.

Ούτε η κεντροδεξιά παράταξη ούτε, πολύ περισσότερο, η χώρα αντέχει άλλον ένα καβγά Μητσοτάκη – Σαμαρά, που θα οδηγήσει στην πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας. Δεν αντέχει επίσης μια ρήξη μητσοτακικών – καραμανλικών. Και τα δύο τα έχει ζήσει στο παρελθόν. Οι πρωταγωνιστές είχαν τα ίδια επώνυμα, σε δύο περιπτώσεις αλλάξαμε απλώς γενιά…

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία περίοδο παγκόσμιων καταιγιστικών εξελίξεων. Ο πλανήτης δεν έχει πλέον «αφεντικό». Οποιος δεν το είχε καταλάβει, το καταλαβαίνει τώρα. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός το έχει αποδείξει με τον πλέον έμπρακτο τρόπο. Εκμεταλλεύεται την αμερικανική προεκλογική περίοδο και το κενό εξουσίας στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας κάθε κόκκινη γραμμή που υποτίθεται του έχουν θέσει οι Μπάιντεν […]

Οι πιθανότητες να εκλεγεί πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ είναι μεγάλες. Ολοι οι ψύχραιμοι αναλυτές δίνουν 50% πιθανότητες σε αυτό το σενάριο, ειδικά όταν επικεντρωθεί κάποιος στις πολιτείες-κλειδιά και όχι στη γενική ψήφο. Το ερώτημα που συζητείται σε όλες τις πρωτεύουσες είναι ποια θα είναι η εξωτερική πολιτική του και ποιος θα την ασκήσει.