Στην εκπληκτική ταινία Ανατομία μιας Πτώσης, το ερώτημα αν η πρωταγωνίστρια σκότωσε πράγματι τον άντρα της μετατρέπεται, καθώς αυτή δικάζεται, σε μια δέσμη περισσότερων ερωτημάτων: ποιος ήταν ο αγνότερος στη σχέση; Ποιος ήταν ο πιο πρόθυμος να κάνει υποχωρήσεις; Ποιος θυσίασε περισσότερα για το παιδί; Ποιος είναι το μεγαλύτερο θύμα και ποιος ο μεγαλύτερος θύτης; Ο τρόπος που ο θάνατος επήλθε είναι ένα αντικειμενικό γεγονός που δεν επιδέχεται ερμηνείες, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τις υποκειμενικές παραμέτρους που τον πλαισιώνουν. Στο τέλος, ο καθένας επιλέγει να απαντήσει στα ερωτήματα που τον βολεύουν, κι αυτό σε γενικές γραμμές είναι η ζωή μας.
Απαντήσεις
Ο Χάρης Δούκας, πάντως, απάντησε σε αυτό που θεωρεί βασικότερο: ο καταλληλότερος δήμαρχος είναι αυτός· το εκλογικό σύστημα τον επιβεβαίωσε τυπικά. Μένει τώρα να απαντηθούν πολλά επιμέρους ερωτήματα, ώστε να επισφραγιστεί και το ουσιαστικό πέραν του τυπικού. Στο άρθρο του νέου δημάρχου Αθηναίων στην Κ: Τα «φώτα» της πόλης και η προσδοκία της αλλαγής, μπορεί κανείς να αναζητήσει τον πολιτικό λόγο-πρόκριμα της πολιτικής πράξης, αλλά δεν θα τον βρει. Θα συναντήσει πολλές εκθεσιακές αοριστίες και διάφορα ανώδυνα κλισέ (όπως κάτι αρχαϊκές «διαφημιστικούρες» για το πώς παντρεύεται το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον), αλλά τίποτα σχετικά με το τι και πώς αλλάζει από αύριο στην πόλη (πρακτικά, όχι θεωρητικά και συναισθηματικά). Ισως δεν ήταν αυτός ο σκοπός του άρθρου· ίσως πάλι να είναι κι αυτό το άρθρο μια απάντηση από μόνο του.
Ο κλειδοκράτορας
Το δάνειο του Στέφανου Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, ως άμεση λύση σε ένα πρόβλημα ρευστότητας, είναι μία σαφής απάντηση. Ως επιχειρηματίας, ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται πως στα πρακτικά ζητήματα δεν χωρούν γενικόλογες φλυαρίες με άρωμα καλής πρόθεσης· δηλαδή, μπορεί και να χωρούν, αλλά δεν θεραπεύουν το πρόβλημα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να πληρώσει τους υπαλλήλους των κομματικών του μέσων, οι υπάλληλοι απλούστατα θα αλλάξουν δουλειά και το κόμμα θα καταπέσει μια ώρα αρχύτερα. Επομένως, ο πρόεδρος διευθέτησε την κατάσταση με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Ταυτόχρονα, όμως, άθελά του, απάντησε και σε μερικά υπόρρητα ερωτήματα: ποιος πρόεδρος αντιμετωπίζει το κόμμα του σαν το σπίτι του; Ποιος πρόεδρος λύνει παραταξιακά προβλήματα με χρήμα; Ο ίδιος πρόεδρος που έκανε το κόμμα αγνώριστο μέσα σε λίγους μήνες: ο πρόεδρος-ιδιοκτήτης.
Γλέντια και οροί
Σε ό,τι αφορά το σκανδαλώδες γλέντι στον Ερυθρό Σταυρό, έχουν δίκιο όσοι αναγνωρίζουν στον πανικό που ξεσηκώθηκε, ψήγματα υποκρισίας. Το σωστό ερώτημα εν προκειμένω δεν είναι αν ένα μπουζουκογλέντι σε νοσοκομειακό χώρο αποτελεί σοφή επιλογή· προφανώς και πρόκειται για απαράδεκτο περιστατικό. Η πραγματική απορία έγκειται στο όψιμο της έκπληξής μας: αλήθεια, υπάρχουν ακόμη μάτια και αφτιά παρθένα στον σουρεαλισμό του Δημοσίου; Στην πραγματικότητα, όποιος έχει περάσει από αντίστοιχους χώρους όχι απλώς δεν εκπλήσσεται από τους χορούς και τα τραγούδια δίπλα στους ασθενείς, αλλά ανακουφίζεται που η κάμερα δεν κατέγραψε τίποτα χειρότερο.
Ενα απαίσιο άτομο
Κυκλοφορεί αυτές τις μέρες ακόμη ένα βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα, που δείχνει την ιδιοκτήτρια ενός καταστήματος στην Αθήνα να απολύει την (αφρικανικής καταγωγής) υπάλληλό της με την αιτιολογία ότι θεωρεί τα κοτσιδάκια της (braids) βρόμικα. Αραγε ήταν όντως βρόμικα; Μάλλον όχι· απλώς ήταν διαφορετικά και ως τέτοια, ακατανόητα. Πολλοί έσπευσαν να καλέσουν σε μποϊκοτάζ της επιχείρησης για τη ρατσιστική συμπεριφορά της ιδιοκτήτριας προς την υπάλληλο. Δεν υπάρχει λόγος. Για τη συγκεκριμένη γυναίκα, η μεγαλύτερη τιμωρία είναι ότι θα πρέπει να ζήσει για πάντα με τον εαυτό της.