Στα γαλλικά σχολεία διδάσκεται η αρχαία κλασική ελληνική ιστορία. Δεν είναι σπάνιο να συναντήσεις ακόμα και Γάλλους λογίους να μιλούν τα αρχαία ελληνικά, όταν στη χώρα μας υπάρχουν άνθρωποι που καλά καλά δεν ομιλούν σωστά τη σύγχρονη, πολύ πιο απλή, ελληνική γλώσσα.
Ο Εμέρς Φαέ δεν ανήκει σε αυτή τη μικρή κατηγορία των λογίων. Στα μαθητικά του χρόνια στη Ναντ της Γαλλίας, όμως, είναι σίγουρο πως πέρασαν από τα χέρια του τα έργα των μεγάλων φιλοσόφων, του Σωκράτη και του Πλάτωνα. Ο τελευταίος, μεταξύ πολλών άλλων, είχε πει «την ειμαρμένην ουδ’ αν είς εκφύγοι», δηλαδή «κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του».
Και ανήμερα των 40ών γενεθλίων του, ο Φαέ έλαβε ένα δώρο που έμελλε να αλλάξει για πάντα τη ζωή του. Παρότι γεννημένος στη Γαλλία, έχει ρίζες στην Ακτή Ελεφαντοστού από τους γονείς του, και τη φανέλα αυτής της εθνικής ομάδας υπερασπίστηκε για 44 παιχνίδια ως ένας αξιόπιστος και μαχητικός μέσος.
Με ελάχιστη προπονητική εμπειρία, έχοντας εργαστεί μόνο στα τμήματα υποδομής της Νις, όπου και έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα, αλλά και στη δεύτερη ομάδα της Κλερμόν, τον Μάιο του 2022 αποδέχθηκε την πρόσκληση της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Ακτής Ελεφαντοστού να αναλάβει την εθνική ομάδα Κ23 των Ελεφάντων, αλλά και το πόστο ενός εκ των βοηθών του ομοσπονδιακού προπονητή της εθνικής ομάδας των Ανδρών, Ζαν Λουί Γκασέ.
Επί της ουσίας, βεβαίως, ήταν η τέταρτη επιλογή της ομοσπονδίας, αφού ο θρυλικός Ντιντιέ Ντρογκμπά ακολουθεί καριέρα παράγοντα και διεκδικεί (με αξιώσεις) την προεδρία της ομοσπονδίας, ενώ τα αδέλφια Τουρέ, Γιάγια και Κόλο, ακολουθούν καριέρα προπονητή στην Αγγλία, όπου και έχουν εγκατασταθεί μόνιμα.
Την τελευταία αγωνιστική της φάσης ομίλων του 34ου Κυπέλλου Εθνών Αφρικής, το οποίο διεξάγεται στην Ακτή Ελεφαντοστού από τις 13 Ιανουαρίου, οι διοργανωτές γνώρισαν την πιο ταπεινωτική εντός έδρας ήττα της ιστορίας τους, αλλά και την πιο βαριά για μια οικοδέσποινα την ιστορία του θεσμού.
Το ντροπιαστικό 4-0 από την Ισημερινή Γουινέα, 88η στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA (η Ακτή είναι 49η αυτή την στιγμή), έριχνε τους Ελέφαντες στην τρίτη θέση του πρώτου ομίλου και, ουσιαστικά, τους άφηνε εκτός από τα νοκ άουτ, έστω και αν υπήρχε μια μικρή, μαθηματικά, ελπίδα να προκριθούν ως μία από τις τέσσερις καλύτερες τρίτες.
Η ομοσπονδία, όμως, δεν πίστευε στα μαθηματικά. Το ίδιο βράδυ απέλυσε τον Γκασέ και τον άμεσο συνεργάτη του Ζισλέν Πριντάντ, παραπέμποντας στις καλένδες την εύρεση του διαδόχου του, αφού ούτως ή άλλως θα αργούσε το επόμενο επίσημο παιχνίδι της εθνικής ομάδας. Ή, τουλάχιστον, έτσι πίστευαν στην ομοσπονδία…
Τις επόμενες δύο ημέρες, ένας απίθανος συνδυασμός αποτελεσμάτων στους άλλους ομίλους έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στους Ιβοριανούς, οι οποίοι προκρίθηκαν στους «16» ως η τελευταία καλύτερη τρίτη ομάδα. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να δώσουν αγώνα μόλις πέντε ημέρες αργότερα και, μάλιστα, κόντρα στην κάτοχο Σενεγάλη!
Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιασίν Ιντρίς Ντιαλό, δεν είχε ούτε το κουράγιο ούτε, βεβαίως, το θράσος να καλέσει στο τηλέφωνο τον Γκασέ και να του ζητήσει να επιστρέψει. Πανικόβλητος, έψαξε έναν αντικαταστάτη που θα ήταν αρκετά… τρελός για να αναλάβει κάτω από τόσο περίεργες και δύσκολες συνθήκες.
Εφθασε, μάλιστα, στο σημείο να καλέσει τη γαλλική ομοσπονδία και να ζητήσει τον «δανεισμό» (!) του ομοσπονδιακού προπονητή της εθνικής ομάδας Γυναικών, Ερβέ Ρενάρ, ο οποίος το 2015 είχε οδηγήσει την Ακτή Ελεφαντοστού στην κατάκτηση του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής για δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα) φορά στην ιστορία της.
Η πόρτα, βεβαίως, ήταν ερμητικά κλειστή σε μια τέτοια απίθανη συμφωνία. Χωρίς άλλες προφανείς επιλογές, ο Ντιαλό στράφηκε στον Φαέ ο οποίος, παρά την απειρία του, ανέλαβε υπηρεσιακός ομοσπονδιακός προπονητής, εν μέσω της διοργάνωσης (πρωτοφανές…), την ημέρα που έσβησε σαράντα κεράκια στην γενέθλια τούρτα του.
Ο παλαίμαχος μέσος, που το 2007 έγινε η μέχρι τότε ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της αγγλικής Ρέντινγκ (3,5 εκατ. ευρώ), αλλά δεν στέριωσε ποτέ στην Premier League, έπαθε ελονοσία ενώ έπαιζε με την εθνική ομάδα στο Κύπελλο Εθνών (πάλι αυτό…) και η Ρέντινγκ υποβιβάστηκε στο τέλος της σεζόν, θεωρήθηκε μια λύση (έκτακτης) ανάγκης.
Κανείς δεν έδινε τύχη στους Ιβοριανούς κόντρα στη Σενεγάλη του Σαντιό Μανέ, και η θητεία του Φαέ προδιαγραφόταν εξαιρετικά βραχύβια. Εμοιαζε καταδικασμένη να περιοριστεί στο μόλις ένα παιχνίδι. Η μοίρα, το πεπρωμένο, είχαν τελείως διαφορετική άποψη.
Η Ακτή Ελεφαντοστού εμφανίστηκε μεταμορφωμένη και φουλ ανταγωνιστική. Με εύστοχο πέναλτι τέσσερα λεπτά πριν από τη συμπλήρωση των 90 έστειλε το ματς με τη Σενεγάλη στην παράταση και, εντέλει, πήρε την πρόκριση στα πέναλτι. Και μάλιστα, δεν έμεινε εκεί.
Στα προημιτελικά κόντρα στο Μάλι απέφυγε τον αποκλεισμό με γκολ στις καθυστερήσεις και πήρε το εισιτήριο για την τετράδα στο… δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων της παράτασης! Ο Φαέ, ο οποίος χάρη στο ποδόσφαιρο μπόρεσε να ντριμπλάρει τη φτώχεια και να ζει μια αξιοπρεπή ζωή παρότι σταμάτησε μόλις στα 28 του λόγω φλεβίτιδας, χαρακτηρίζει πάντα τον εαυτό του «έναν προσγειωμένο άνθρωπο». Και έτσι ήταν μετά το νέο θρίλερ με ευτυχισμένο τέλος, ενώ όλοι γύρω του πανηγύριζαν σαν τρελοί.
Στον επίσης πολύ απαιτητικό ημιτελικό με τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Ακτή Ελεφαντοστού πήρε τη νίκη-πρόκριση με ένα γκολ, κλείνοντας ραντεβού για την Κυριακή με τη Νιγηρία, στον τελικό που θα διεξαχθεί στην πρωτεύουσα Αμπιτζάν, η οποία ζει και αναπνέει για την παραμυθένια πορεία της εθνικής ομάδας.
«Πεθάναμε, αλλά αναστηθήκαμε», είπε ο Φαέ για τη διαδρομή της ομάδας του από την κόλαση του αποκλεισμού στον παράδεισο της πρόκρισης στον τελικό, η οποία έγινε πραγματικότητα, γιατί απλούστατα ο προπονητής έπεισε τους (ποιοτικούς) ποδοσφαιριστές του να πιστέψουν περισσότερο στους εαυτούς τους, αφήνοντάς τους ελευθερία κινήσεων στη διάρκεια των αγώνων.
Στις 10 Φεβρουαρίου του 2006, ο 40χρονος εδώ και λίγες ημέρες προπονητής, ο νεαρότερος στη φετινή διοργάνωση, βίωσε την πικρή πλευρά του αθλητισμού, χάνοντας ως παίκτης στον τελικό του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής από την Αίγυπτο και, μάλιστα, στα πέναλτι. Ο Φαέ ήταν βασικός, έπαιξε και στα 120 λεπτά και τελείωσε τον αγώνα όντας εξαντλημένος, σωματικά και ψυχολογικά.
Την Κυριακή, 18 χρόνια και μία ημέρα μετά, έχει ραντεβού με το πεπρωμένο του, παρότι ο ίδιος έσπευσε να προειδοποιήσει τους παίκτες του πως «δεν πρέπει να χαλαρώσουμε και να πιστέψουμε ότι, επειδή φτάσαμε σχεδόν από θαύμα έως εδώ, είναι της μοίρα μας γραφτό να κατακτήσουμε το τρόπαιο». Εμέρς Φαέ, είσαι σίγουρος γι’ αυτό που λες;