Το επίθετό του στα ισπανικά σημαίνει «γραμμή» (raya). Και πάνω σε μια άσπρη γραμμή, αυτή της εστίας, ο Νταβίντ Ράγια έμαθε από πιτσιρικάς να βγάζει το ψωμί του και να χτίζει μια καριέρα που, το βράδυ της Τρίτης, έφτασε στο απόγειό της, μέχρι τουλάχιστον την επόμενη κορυφή…
Στα 28 του χρόνια, ο τερματοφύλακας από τη Βαρκελώνη είδε επιτέλους τη σκληρή δουλειά να αποδίδει καρπούς, με τον ίδιο να εξελίσσεται σε ήρωα της Αρσεναλ, στην επιστροφή της ομάδας του Λονδίνου σε προημιτελικά Champions League μετά από 14 ολόκληρα χρόνια.
Από το 2010, δηλαδή, όταν ο ίδιος έπαιζε ακόμα στην Κορνεγιά, τοπική ομάδα της καταλανικής πρωτεύουσας, μέσω της οποίας μετακόμισε δύο χρόνια αργότερα στην Αγγλία με υποτροφία για λογαριασμό της Μπλάκμπερν, στο πλαίσιο συνεργασίας των δύο συλλόγων.
Στα 16 του, και παρότι μακριά από την οικογένειά του, είχε τα πάντα στη διάθεσή του όσο ήταν στην ακαδημία των Ρόδων. Επειδή δεν ήταν πολύ ψηλός για τερματοφύλακας (1.80), οι προπονητές του δεν ήταν πολύ πεπεισμένοι ότι θα μπορούσε να κάνει καριέρα κάτω από τα δοκάρια. Τους διέψευσε πανηγυρικά, παρότι δεν ψήλωσε πολύ έκτοτε (πλέον είναι 1.84).
Τον βοήθησαν, αναμφίβολα, οι μεγάλες παλάμες του, κληρονομιά από τον παππού του, και η σκληραγώγηση που βίωσε, ως επαγγελματίας πλέον, παίζοντας για τρεις μήνες δανεικός από την Μπλάκμπερν στην ημι-επαγγελματική Σάουθπορτ, ομάδα που αγωνίζεται στην έκτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.
«Εκεί έπλενα τα ρούχα μου για το επόμενο παιχνίδι, ήταν μια απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα, η οποία όμως μου έκανε πολύ καλό. Χάρη σε αυτή την εμπειρία είμαι εδώ που είμαι τώρα», παραδέχεται ο Νταβίντ για το «αγροτικό» του, το οποίο τον βοήθησε να αντιμετωπίσει τα πολύ απαιτητικά παιχνίδια της δεύτερης κατηγορίας, τόσο με την Μπλάκμπερν όσο και με την Μπρέντφορντ, στην οποία μετακόμισε το 2019 αντί τεσσάρων εκατ. ευρώ.
Στην πρώτη του σεζόν κράτησε ανέπαφη την εστία του σε 16 παιχνίδια και διεκδίκησε το βραβείο του τερματοφύλακα της χρονιάς στην κατηγορία, με αποτέλεσμα να αρχίσει να προκαλεί το ενδιαφέρον ομάδων της Premier League, αλλά και να… μάθουν στην Ισπανία ότι έχουν έναν πολύ ικανό γκολκίπερ στο Νησί.
Παρότι πιτσιρικάς, ούτε οι τοπικές Μπαρτσελόνα και Εσπανιόλ ούτε η Ρεάλ Μαδρίτης της οποίας είναι φίλαθλος, ασχολήθηκαν μαζί του, ο Ράγια κατάφερε να προκαλέσει το ενδιαφέρον τού τότε ομοσπονδιακού προπονητή της Ισπανίας Λουίς Ενρίκε, ο οποίος τον κάλεσε για πρώτη φορά στους Φούριας Ρόχας το 2022. Και έκτοτε είναι σταθερά στις επιλογές για την εθνική ομάδα.
Οταν ο προπονητής του στην Μπρέντφορντ, Τόμας Φρανκ, ανακοίνωσε μπροστά σε όλους ότι ο Ράγια κλήθηκε στην παγκόσμια πρωταθλήτρια του 2010, κατάλαβε ότι δεν ήταν πλάκα. Οταν, όμως, ο Μίκελ Αρτέτα, προπονητής της Αρσεναλ, τον κάλεσε στο τηλέφωνο για να του πει ότι τον ήθελε στην ομάδα του Λονδίνου, δεν μπορούσε να το πιστέψει.
Με αυτή την κίνηση πρόλαβε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπάγερν Μονάχου και Τότεναμ, οι οποίες είχαν δείξει επίσης ενδιαφέρον για έναν τερματοφύλακα που έφτιαξε πολύ καλό όνομα στο Νησί, αν και επί της ουσίας άγνωστος στη χώρα του, η οποία φημίζεται για τους πολύ καλούς γκολκίπερ: Ικερ Κασίγιας, Νταβίντ Ντε Χέα, Βίκτορ Βαλδές, Αντόνι Θουμπιθαρέτα, Λουίς Μιγέλ Αρκονάδα, Ρικάρντο Θαμόρα και πάει λέγοντας.
Το περασμένο καλοκαίρι, οι Κανονιέρηδες έδωσαν 3,3 εκατ. ευρώ για τον δανεισμό του μέχρι το καλοκαίρι, με οψιόν αγοράς που αγγίζει τα τριάντα εκατ. ευρώ, ώστε να… ντριμπλάρουν και το Financial Fair Play. Θα την ενεργοποιήσουν όμως; Μέχρι πρότινος υπήρχαν αρκετές αμφιβολίες, αφού ο Νταβίντ δεν είχε ικανοποιήσει πλήρως με τις εμφανίσεις του.
Ο Αρτέτα, όμως, τον στήριξε απόλυτα. Και τώρα μαζεύει τους καρπούς. Το βράδυ της Τρίτης, ο Ράγια απέκρουσε τα πέναλτι των Βέντελ και Βάντερσον Γκαλένο, έκανε το κατάμεστο «Emirates» να παραληρεί και πνίγηκε στις αγκαλιές των συμπαικτών του. Μεταξύ αυτών και ο «ανταγωνιστής» του για τη θέση του βασικού γκολκίπερ, Ααρον Ράμσντεϊλ, ο οποίος του έδινε συνεχώς κουράγιο προτού αρχίσει η ψυχοφθόρος διαδικασία των πέναλτι.
«Επρεπε να είχα αποκρούσει τρία!» έλεγε αστειευόμενος (;) ο ήρωας της βραδιάς, ο οποίος γιόρτασε με συμπαίκτες και φιλάθλους στο γήπεδο, αλλά και με τη σύντροφό του, το μοντέλο Τατιάνα Τρούμπουλ, με την οποία είναι μαζί τρία χρόνια. Και, εκτός από την παρέα του ενός με τον άλλο, απολαμβάνουν και αυτήν του Γκόκου.
Πρόκειται για ένα θηριώδες XL Bully για το οποίο ο Ράγια χρειάστηκε να πάρει ειδική άδεια για να το έχει στο σπίτι, αλλά και να το κυκλοφορεί (πάντα με φίμωτρο), αφού η βρετανική κυβέρνηση έχει απαγορεύσει αυτά τα σκυλιά που προέρχονται από διασταύρωση πίτμπουλ και τεριέ και ευθύνονται για πάνω από το 50% των θανάτων ανθρώπων από σκύλους.
Φύλακας άγγελος για το σπίτι τους ο Γκόκου, φύλακας άγγελος της εστίας της Αρσεναλ ο Ράγια, ο οποίος έκανε αρκετά λάθη στο ξεκίνημά του, είχε πάντα τη στήριξη του Αρτέτα, αλλά και τα εγκώμια άλλων προπονητών, όπως ο Γιούργκεν Κλοπ της Λίβερπουλ, ο οποίος εκθείασε το παιχνίδι με τα πόδια του Ισπανού τερματοφύλακα.
Βάσει θέσης, βεβαίως, πρώτιστη σημασία έχουν τα χέρια, τα οποία είναι γεμάτα τατουάζ, όπως άλλωστε και όλο το του σώμα. Με… απειλητική διάθεση, όμως, ξεκαθαρίζει ότι έχει χώρο για να «χτυπήσει» το τρόπαιο της Premier League, το οποίο διεκδικεί με αξιώσεις η Αρσεναλ για πρώτη φορά μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια και την αήττητη αρμάδα του Αρσέν Βενγκέρ, με αστέρια τους Τιερί Ανρί και Πατρίκ Βιεϊρά.
Χάρη στον Ράγια, όμως, η ομάδα του Λονδίνου έμεινε ζωντανή και στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, την οποία δεν έχει κατακτήσει ποτέ στην ιστορία της. Λέτε φέτος να είναι η χρονιά της; Οπως, πάντως, αποδεικνύει ο Ράγια με την πορεία του, τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, αρκεί να τα κυνηγάς και να παλεύεις για αυτά…
