Η Ελλάδα νίκησε μέσα στη Γεωργία και επέστρεψε σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης μετά από δέκα χρόνια. Δυστυχώς, δεν είναι αλήθεια, αλλά ένα πικρό και αποτυχημένο αστείο ένεκα της Πρωταπριλιάς…
Αυτό που δεν είναι ψέματα, όμως, είναι ότι ο Ελληνας ποδοσφαιριστής έχει ταλέντο. Και όχι μόνο ο τερματοφύλακας ή ο κεντρικός αμυντικός, παραδοσιακά «προϊόντα» του ποδοσφαίρου μας. Αλλά και ο επιθετικός, ο εξτρέμ, ο διοργανωτής.
Λίγα 24ωρα μετά την αποτυχία (μην κρυβόμαστε, τέτοια είναι) της Ελλάδας να αποκλείσει τη Γεωργία για να προκριθεί στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του καλοκαιριού, διεθνείς (νυν και επίδοξοι) ξεχώρισαν με τους συλλόγους τους, μακριά από τη χώρα τους.
Ο Γιώργος Γιακουμάκης, μετά το χαμένο πέναλτι στην Τιφλίδα που θα τον στοιχειώνει για καιρό, βρήκε δίχτυα για τρίτο διαδοχικό ματς με την Ατλάντα Γιουνάιτεντ και μετράει αισίως πέντε γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια, όντας δεύτερος σκόρερ στο αμερικανικό πρωτάθλημα.
Ο Βαγγέλης Παυλίδης, παρά την απογοήτευση για τη μη χρησιμοποίησή του ούτε λεπτό με Καζακστάν και Γεωργία, σκόραρε επίσης για τρίτο σερί ματς με την Αλκμααρ και οδηγεί σταθερά την κούρσα των γκολτζήδων στο ολλανδικό πρωτάθλημα, όντας φαβορί για να βαδίσει στα χνάρια των τριών Ελλήνων πρώτων σκόρερ στο παρελθόν της Eredivisie: Νίκος Μαχλάς, Γιακουμάκης και Τάσος Δουβίκας.
Ο Χρήστος Τζόλης, ο οποίος επίσης δεν είχε ούτε λεπτό συμμετοχής στα δύο προαναφερθέντα παιχνίδια, μένοντας μάλιστα εκτός αποστολής στην Τιφλίδα (σοβαρά κύριε Πογέτ;), ξέσπασε με τη Φορτούνα Ντίσελντορφ, σκόραρε δις, έφτασε τα έξι γκολ και τις τρεις ασίστ τα τελευταία τέσσερα ματς και κρατάει την ομάδα του σε τροχιά ανόδου στην Bundesliga.
Σε αυτή την τροχιά βρίσκεται σταθερά και έτοιμη για επιστροφή στα σαλόνια μετά από 14 χρόνια η Ζανκτ Πάουλι του Μανώλη Σάλιακα, που έδωσε ασίστ σε μία ακόμα νίκη της ομάδας του.
Ολοι οι προαναφερθέντες είναι διεθνείς, αλλά χωρίς καμία ουσιαστική επιρροή στον τελικό της Τιφλίδας. Στην επόμενη ημέρα της Εθνικής Ομάδας ανήκει αναμφίβολα ο (διεθνείς με όλες τις μικρές εθνικές ομάδες) Χρήστος Μανδάς, ο οποίος στα 22 του χρόνια ήταν καθοριστικός στη νίκη της Λάτσιο επί της Γιουβέντους και δεν δείχνει να τον επηρεάζει η ηλικία. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η Ελλάδα βρήκε βασικό γκολκίπερ για πολλά, πολλά χρόνια…
ΛεΜπρόν, Τζόρνταν… Goat
Είναι ένα από τα αιώνια ντιμπέιτ: Ποιος είναι ο Goat (Greatest of all time), ήτοι ο κορυφαίος όλων των εποχών στο ΝΒΑ; Ελάχιστοι αμφισβητούν ότι αυτός ο (άτυπος) τίτλος ανήκει στον Μάικλ Τζόρνταν. Οι αμφισβητίες βάζουν στο ίδιο σκαλοπάτι με τον MJ ή ελάχιστα πιο πάνω τον αδικοχαμένο Κόμπι Μπράιαντ ή/και τον ΛεΜπρόν Τζέιμς.
Τα ξημερώματα της Δευτέρας (01/04), στη νίκη των φορμαρισμένων Λος Αντζελες Λέικερς επί των Μπρούκλιν Νετς, ο «βασιλιάς» Τζέιμς σημείωσε σαράντα πόντους με 13/17 σουτ, εκ των οποίων 9/10 τρίποντα (ισοφάριση του ατομικού του ρεκόρ από την συγκεκριμένη απόσταση).
Είναι μόλις ο δεύτερος παίκτης στην Ιστορία του αμερικανικού πρωταθλήματος μπάσκετ που μετράει πάνω από ένα παιχνίδι με σαράντα πόντους και πάνω στα 39 του χρόνια. Ο άλλος είναι ο Τζόρνταν, ο οποίος είχε τρία παιχνίδια. Ο ΛεΜπρόν έχει δύο και μοιάζει δεδομένο ότι, σε αυτή τη στατιστική κατηγορία τουλάχιστον, θα τον ξεπεράσει.
Κιν κατά Χάαλαντ, Part 2
Το 2001, ο Ρόι Κιν τραυμάτισε επίτηδες (και πολύ σοβαρά) τον Αλφ Ινγκε Χάαλαντ, επειδή τέσσερα χρόνια νωρίτερα ο Νορβηγός τον είχε τραυματίσει σοβαρά και, μάλιστα, τον κορόιδευε ενώ ήταν πεσμένος, θεωρώντας ότι έκανε θέατρο.
Δύο δεκαετίες μετά και πλέον με τον ρόλο του τηλεσχολιαστή, ο άλλοτε θρυλικός αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επέλεξε να «τραυματίσει» με τα λόγια τον γιο του Αλφ Ανγκε και επίσης ποδοσφαιριστή της Σίτι, Ερλινγκ Μπράουτ.
Ο υιός Χάαλαντ εκμηδενίστηκε από την άμυνα της Αρσεναλ στο 0-0 των δύο ομάδων για το ντέρμπι κορυφής της Premier League, η οποία αυτή την εβδομάδα έχει πρωτοπόρο τη Λίβερπουλ. Την επόμενη εβδομάδα, θα δούμε.
«Το παιχνίδι του σε γενικές γραμμές είναι πολύ φτωχό. Πρέπει να βελτιωθεί ώστε να είναι σχεδόν σαν ένας παίκτης της League Two (σ.σ. τέταρτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου)» ήταν τα σκληρά λόγια του Κιν για τον 23χρονο Χάαλαντ, ο οποίος μετράει 81 γκολ και 15 ασίστ σε 88 παιχνίδια (!) με τη γαλάζια φανέλα των Πολιτών. Κύριε Κιν, αυτό λέγεται και κόμπλεξ…
Ο Μπαπέ δεν μένει πια εδώ
Ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα ότι δεν θα έχει τύψεις όταν θα φύγει το καλοκαίρι. Και η Παρί Σεν Ζερμέν φροντίζει να δικαιώνει τον Κιλιάν Μπαπέ για την επιλογή του αφού, από τη στιγμή που διέρρευσε ότι αποχωρεί στο τέλος της σεζόν, επιμένει να περιορίζει τον χρόνο συμμετοχής του.
Στο ντέρμπι με τη Μαρσέιγ, στο οποίο η Παρί νίκησε μέσα στη Μασσαλία (2-0) παρότι έπαιζε με παίκτη λιγότερο για πάνω από 50 λεπτά, ο Λουίς Ενρίκε αντικατέστησε εκ νέου τον 25χρονο σούπερ σταρ, ο οποίος ολοκλήρωσε μόλις ένα 90λεπτο στα τελευταία επτά παιχνίδια πρωταθλήματος.
Οταν είδε τον αριθμό του, απόρησε, μειδίασε, φάνηκε να λέει κάποια γαλλικά (κυριολεκτικά και μεταφορικά…) και αποχώρησε με σκυμμένο το κεφάλι. Και, μόλις τελείωσε το ματς, ανέβασε μια φωτογραφία της στιγμής που οδεύει προς τον πάγκο. Χωρίς περαιτέρω σχόλια γιατί, απλούστατα, θεωρεί ότι δεν είναι απαραίτητα…
Είναι μαύρος και φταίει γι’ αυτό
Λίγες ημέρες μετά τη δήλωση του Βινίσιους Ζούνιορ ότι «η Ισπανία δεν είναι χώρα ρατσιστών, αλλά πάντα και παντού υπάρχουν ανόητοι», ένα πολύ δυσάρεστο περιστατικό ήρθε να τον δικαιώσει.
Στον αγώνα της Σεστάο με τη Ράγιο Μαχαδαόντα για την τρίτη κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου, ο τερματοφύλακας της δεύτερης, ο 23χρονος Σενεγαλέζος Σέικ Σαρ, δεν άντεξε τις ρατσιστικές ύβρεις και τις ιαχές μαϊμούς που άκουγε από πίσω του.
Και, λίγο πριν από το φινάλε, όρμησε στην εξέδρα για να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Οι συμπαίκτες του έσπευσαν να τον συγκρατήσουν και, για να τον στηρίξουν, αποχώρησαν όλοι προς τα αποδυτήρια, με τον αγώνα να διακόπτεται οριστικά στο 87ο λεπτό.
Η Ράγιο Μαχαδαόντα κινδυνεύει πλέον με βαριά τιμωρία για δυσφήμηση του πρωταθλήματος (!), ενώ ο Σαρ, ο οποίος αποβλήθηκε για την ενέργειά του, μπορεί να τιμωρηθεί με τέσσερις έως οκτώ αγώνες αποκλεισμό. Γιατί; Επειδή ξέσπασε για την αλητεία εις βάρος του. Προφανώς φταίει επειδή είναι μαύρος…