Ο Σαντιάγο Μπερναμπέου υπήρξε παίκτης, προπονητής, αθλητικός διευθυντής και πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης. Την τελευταία ιδιότητα την υπηρέτησε για 35 ολόκληρα χρόνια, από τις 15 Σεπτεμβρίου του 1943 έως τις 2 Ιουνίου του 1978, ημέρα του θανάτου του.
Ο Ζόρζε Νούνο Πίντο ντα Κόστα, ο οποίος ήταν ήδη διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος της Πόρτο όταν έφυγε από τη ζωή ο θρυλικός πρόεδρος της Βασίλισσας των 14 Champions League, ονειρεύεται να κλείσει για πάντα τα μάτια του όντας ακόμα στο τιμόνι της ομάδας με τον δράκο στο έμβλημα στο πάνω μέρος του εμβλήματος.
Ο ίδιος, άλλωστε, έχει τον δράκο μέσα στην καρδιά του, αφού υπηρετεί την πορτογαλική ομάδα που φέρει και αυτό το προσωνύμιο (Δράκοι) πάνω από 50 χρόνια. Και, παρότι τέσσερις ημέρες πριν από τον ερχομό τού 2024 γιόρτασε τα 86α γενέθλιά του και έχει εγγόνια και δισέγγονα, φιλοδοξεί να το κάνει μέχρι να πεθάνει.
Την Τρίτη (23/04), ο ιστορικός πρόεδρος της Πόρτο γιόρτασε 42 χρόνια λαμπρής παρουσίας στον θρόνο των Δράκων. Και το Σάββατο (27/04), θα διεκδικήσει στις κάλπες τη 16η (!) διαδοχική θητεία του. Αντίπαλός του ο άνθρωπος στο πρόσωπο του οποίου έβλεπε τον νέο Ζοσέ Μουρίνιο, αλλά ποτέ δεν ανταποκρίθηκε στις υψηλές προσδοκίες που ο ίδιος δημιούργησε με το ξεκίνημά του στην προπονητική.
Ο Αντρέ Βίλας Μπόας, σαράντα χρόνια μικρότερος από τον εκλογικό του αντίπαλο, ανέλαβε την Πόρτο μόλις στα 32 του χρόνια, το καλοκαίρι του 2010. Κατέκτησε αήττητος το πρωτάθλημα, πήρε το Κύπελλο και έγινε ο νεαρότερος τεχνικός που κατακτά ευρωπαϊκό τρόπαιο (το Europa League, σε ηλικία 33 ετών και 213 ημερών), αλλά παραιτήθηκε στο τέλος της σεζόν.
Ο λόγος; Είχε συμφωνήσει σε πλουσιοπάροχο συμβόλαιο με την Τσέλσι, εκκινώντας μια καριέρα εκτός πορτογαλικών συνόρων που δεν είχε καμία σχέση με τη μαγική του σεζόν στην Πόρτο, αφού εργαζόμενος σε Αγγλία, Ρωσία, Κίνα (…) και Γαλλία, κατέκτησε τίτλους μόνο με τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.
Δεκατρία χρόνια αργότερα και αφού δοκίμασε την τύχη του και στα… ράλι, επιστρέφει στη γενέτειρά του για να κοντράρει (;) τη ζωντανή ιστορία της Πόρτο. Τον άνθρωπο με τους περισσότερους τίτλους στην Ιστορία του ποδοσφαίρου (68), αλλά και τον μακροβιότερο πρόεδρο όλων των εποχών, έχοντας ξεπεράσει προ πολλού τον θρυλικό Σαντιάγο Μπερναμπέου, ο οποίος είχε δώσει το όνομά του στο γήπεδο της Ρεάλ, πολύ προτού φύγει από τη ζωή.
Ο Πίντο ντα Κόστα, φανερά τουλάχιστον, δεν προσδοκά το «Ντραγκάο» (το γήπεδο των Δράκων) να πάρει το όνομά του τώρα ή όταν θα φύγει από τη ζωή. Κυνικός, ψυχρός και σκληρός επιχειρηματίας, προτιμά να δουλεύει στη σκιά, πάντα για το καλό της Πόρτο, την οποία άρχισε να υπηρετεί όταν ήταν μόλις είκοσι ετών, όταν ανέλαβε επικεφαλής του τμήματος… χόκεϊ με πατίνια του συλλόγου.
Εφυγε από την Πόρτο το 1971 και επέστρεψε (για να μείνει για πάντα) μόλις πέντε χρόνια αργότερα, ασχολούμενος αποκλειστικά με το ποδοσφαιρικό τμήμα έκτοτε. Στη διάρκεια της θητείας του έχει πανηγυρίσει, μεταξύ άλλων, 23 Πρωταθλήματα, 15 Κύπελλα, δύο Champions League, δύο Europa League και δύο Διηπειρωτικά.
Εχει κάνει «χρυσές» συμφωνίες στο πλαίσιο μεταγραφών ποδοσφαιριστών και προπονητών, αγοράζοντας – προσλαμβάνοντας αρκετά φθηνά και πουλώντας πάρα, πάρα πολύ ακριβά.
Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Πέπε, ο οποίος αποκτήθηκε το 2004 από τη Μαρίτιμο αντί μόλις δύο εκατ. ευρώ και, έναν χρόνο μετά, πωλήθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης αντί τριάντα. Είκοσι χρόνια αργότερα, στα 41 του, ο Βραζιλιάνος αμυντικός που έγινε Πορτογάλος και έχει φορέσει 136 φορές την φανέλα με το εθνόσημο έχει επιστρέψει στην Πόρτο από το 2019 και έχει ήδη συμφωνήσει να επεκτείνει το συμβόλαιό του.
Με μία προϋπόθεση: Να κερδίσει για άλλη μία φορά τις εκλογές ο Πίντο ντα Κόστα, τον οποίο θεωρεί δεύτερο πατέρα του, όπως συμβαίνει με εκατοντάδες προπονητές και αθλητές που οφείλουν μεγάλο μέρος της καριέρας τους στον 86χρονο επιχειρηματία.
Γόνος ιστορικής και πλούσιας οικογένειας του Πόρτο ο ίδιος, είχε πάντα καλή σχέση με το χρήμα, χτίζοντας τη δική του, μεγάλη περιουσία τόσο με τις επιχειρήσεις του, που σχετίζονται με ακίνητα, όσο και με την ενασχόλησή του με την Πόρτο, η οποία του έδωσε τεράστιο πρεστίζ και δυναμική.
Στη ζωή και στην καριέρα του, όμως, δεν ήταν όλα ρόδινα. Παντρεύτηκε και χώρισε τρεις φορές, ενώ ως πρόεδρος της Πόρτο έχει βρεθεί σε πολλές περιπτώσεις αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη.
Το 2004 απέδρασε επί της ουσίας στη γειτονική Ισπανία για να αποφύγει τη σύλληψη στο πλαίσιο της επιχείρησης «Χρυσή Σφυρίχτρα», όπου κατηγορήθηκε για διαφθορά διαιτητών, χρησιμοποιώντας ως «δώρα» χρήματα και πεταλουδίτσες της νύχτας, οι οποίες στις καταγεγραμμένες συνομιλίες αποκαλούνταν «φρούτα».
Πέντε χρόνια αργότερα, αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες, την εποχή που το υπουργείο Οικονομικών της Πορτογαλίας είχε υποψίες ότι πολλά χρήματα του συλλόγου πήγαιναν σε προμήθειες μάνατζερ, στο πλαίσιο ιδιωτικών συμφωνιών που (φέρεται να) έκανε μαζί τους ο Πίντο ντα Κόστα.
Ούτε, όμως, αυτή η υπόθεση έβαλε σε δικαστικούς μπελάδες τον ιστορικό πρόεδρο της Πόρτο, ο οποίος το καλοκαίρι του 2011 είχε την ευκαιρία να αποκτήσει από τη βελγική Γκενκ, αντί μόλις τεσσάρων εκατ. ευρώ, τον Κέβιν ντε Μπρόινε, κατά πολλούς τον κορυφαίο δημιουργικό μέσο στον κόσμο αυτή τη στιγμή.
Σύμφωνα με τον Πίντο ντα Κόστα, η μεταγραφή δεν έγινε εξαιτίας του Βίλας Μπόας, ο οποίος κατά σύμπτωση εκείνο το καλοκαίρι άφησε την Πόρτο και υπέγραψε στην Τσέλσι, στην οποία και υπέγραψε ο Βέλγος μπαλαδόρος, νυν της Μάντσεστερ Σίτι.
Εντεκα χρόνια αργότερα, ο Πίντο ντα Κόστα δεν έχει ξεχάσει εκείνο το «γκολ» του Βίλας Μπόας και θέλει να του το ανταποδώσει το Σάββατο (27/04), έχοντας ως όπλο στη φαρέτρα του την αγωνιστική εκτόξευση της ποδοσφαιρικής ομάδας επί θητείας του, αφού πριν από αυτήν είχε μόλις πέντε πρωταθλήματα σε 84 χρόνια ιστορίας. Τον περασμένο Σεπτέμβριο γιόρτασε τα 130ά γενέθλιά του και οι τίτλοι σε ποδόσφαιρο αλλά και στα υπόλοιπα τμήματα (μπάσκετ, βόλεϊ, χάντμπολ, χόκεϊ με πατίνια σε Ανδρες και Γυναίκες κ.ά.) έχουν υπερτριπλασιαστεί. Για την ακρίβεια, οι συνολικοί τίτλοι επί εποχής του είναι… 2.584!
Εις βάρος του, όμως, παίζει το γεγονός ότι τα χρέη του συλλόγου φτάνουν πλέον τα 250 εκατ. ευρώ, απόρροια βεβαίως της κακής διαχείρισης από τον ίδιο, όταν τα έσοδα από τις πωλήσεις παικτών είναι συνήθως μεγάλα.
Αν κάποιος, βεβαίως, μπορεί να ανατρέψει και αυτό το εις βάρος του στοιχείο, είναι ο Ζόρζε Νούνο Πίντο ντα Κόστα, ο οποίος στα 86 του χρόνια έχει συμπληρώσει 70 ως μέλος της Πόρτο, την οποία χαρακτηρίζει «πάθος και ζωή μου». Τα λόγια και τα έργα του, πάντα με τον δράκο στην καρδιά, το επιβεβαιώνουν…