Η φιλοσοφία στην Μπάγερν Μονάχου είναι ξεκάθαρη: Κανείς δεν είναι πάνω από τον σύλλογο, ο οποίος δεν ξεφεύγει (σχεδόν) ποτέ από τα οικονομικά του στάνταρ, ώστε να μην θέσει σε κίνδυνο την οικονομική του υγεία.
Το βράδυ της Τρίτης (30/04), συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια και μια ημέρα από την πιο ταπεινωτική ήττα στα χρόνια ιστορίας του βαυαρικού συλλόγου. Στο «Αλιάντς Αρένα», την υπεσύγχρονη και εντυπωσιακή της έδρα, η Μπάγερν γνώριζε την συντριβή με 4-0 από την Ρεάλ Μαδρίτης και αποχαιρετούσε το όνειρο της πρόκρισης στον τελικό του Champions League.
Βασικός για την (ηττημένη) ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα εκείνο το βράδυ ήταν ο Τόνι Κρόος, ο οποίος εκείνη την εποχή βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με τον σύλλογο για την ανανέωση του συμβολαίου του. Μια ανανέωση που, όμως, δεν ήρθε ποτέ.
Ο 24χρονος τότε μέσος από το Γκράιφσβαλντ της (τότε) Ανατολικής Γερμανίας συναντήθηκε με τον εκτελεστικό διευθυντή (και θρύλο του συλλόγου) Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε και του εξήγησε ότι ένιωθε υποτιμημένος από την Μπάγερν. Γνώριζε ότι ο κατά τρία χρόνια μικρότερός του, μεσοεπιθετικός Μάριο Γκέτσε, έπαιρνε πολύ περισσότερα χρήματα και ήθελε ένα συμβόλαιο που θα τον αντάμειβε με βάση την αξία και την προσφορά του.
Δεν το πήρε ποτέ γιατί ο Ρουμενίγκε, όπως του είπε, δεν τον θεωρούσε παίκτη παγκόσμιας κλάσης. Η Μπάγερν δεν έδωσε ποτέ τα δέκα εκατομμύρια ευρώ που ζητούσε ετησίως ο Κρόος, ο οποίος ζήτησε και πήρε μεταγραφή στην Ρεάλ Μαδρίτης, την ώρα που τον διεκδικούσαν ακόμα οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ, Γιουνάιτεντ και Σίτι, μεταξύ άλλων.
Με την Γιουνάιτεντ, μάλιστα, είχε συμφωνήσει προφορικά με τον προπονητή Ντέιβιντ Μόγες. Ο Σκωτσέζος, όμως, απολύθηκε και ο διάδοχός του Λουίς Φα Χάαλ, αποφάσισε να μην ενεργοποιήσει την συμφωνία με τον Γερμανό μέσο.
Ο Κάρλο Αντσελότι άρπαξε την ευκαιρία, του τηλεφώνησε και τον έπεισε να ντυθεί στα λευκά, κάτι που έκανε ο Κρόος, αντί «μόλις» 25 εκατομμύρια ευρώ αντίτιμο στην Μπάγερν, η οποία έδειξε ξεκάθαρα να μην «καίγεται» για την παραμονή του ποδοσφαιριστή. «Αυτή η μεταγραφή ήταν η κλοπή του αιώνα» έχει πει χαρακτηριστικά ο μάνατζερ του Κρόος, Φόλκερ Στρουτ.
Δέκα χρόνια από εκείνη την τεσσάρα, με πρωταγωνιστή και τότε στην Ρεάλ τον Αντσελότι, ο Ιταλός επέστρεψε στην «Αλιάντς Αρένα» με επικεφαλής επιχειρήσεων τον Κρόος. Τον μεγαλύτερο κατά δέκα χρόνια Κρόος, ο οποίος όμως σε αυτό το διάστημα έχει κατακτήσει είκοσι τίτλους με την Ρεάλ Μαδρίτης, μεταξύ των οποίων και τέσσερα Champios League, συνθέτοντας με Λούκα Μόντριτς και Κασεμίρο την πιο κυριαρχική μεσαία γραμμή της δεκαετίας στην Ευρώπη.
Το βράδυ της Τρίτης, στα 34 του, ο Κρόος παρέδωσε μια ακόμα ποδοσφαιρική παράσταση. Κατηύθυνε με μαεστρία την ομάδα του, δίνοντας πάντα την κατάλληλη πάσα την κατάλληλη στιγμή (με ακρίβεια της τάξεως του… 98%, με 48 στις 49 εύστοχες!), προσφέροντας το κατάλληλο τέμπο για να αντιμετωπίσει η ομάδα του την κολασμένη ατμόσφαιρα που συνάντησε και σερβίροντας με μπαλιά – μοιρογνωμόνιο το πρώτο γκολ στον Βινίσιους Ζούνιορ.
Όπως και πριν από δέκα χρόνια, όταν όμως ήταν στην πλευρά των ηττημένων, το ματς είχε τέσσερα γκολ, αλλά αυτή την φορά ήταν μοιρασμένα (2-2), με την ομάδα του να παίρνει ένα ελαφρύ προβάδισμα πρόκρισης σε έναν ακόμα τελικό, ο οποίος θα λάβει χώρα την 1η Ιουνίου στο «Γουέμπλεϊ».
29 ημέρες μετά από αυτό το ματς, το συμβόλαιο του Κρόος με την Ρεάλ φτάνει στο τέλος του. «Δεν έχω αποφασίσει για το μέλλον μου» ξεκαθάρισε μετά το ματς ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την Γερμανία το 2014, ο οποίος φιλοδοξεί αυτό το καλοκαίρι να αναδειχθεί και πρωταθλητής Ευρώπης με την χώρα του, στην διοργάνωση που διεξάγεται επί γερμανικού εδάφους.
Και, μάλιστα, η προσπάθεια της Νάτσιοναλμαντσαφτ να κατακτήσει έναν τίτλο που δεν έχει πάρει εδώ και 28 χρόνια, ξεκινάει από την «Αλιάντς Αρένα» (14 Ιουνίου με την Σκωτία), το γήπεδο στο οποίο ο Κρόος απέδειξε για άλλη μια φορά (και) στον Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε, ο οποίος βεβαίως ήταν παρών στις εξέδρες, ότι είναι παίκτης παγκόσμιας κλάσης.
Ένας χαρισματικός μαέστρος με την μπάλα στα πόδια, ο οποίος πιτσιρικάς έπαιζε ξυπόλητος για να δίνει (μικρό) προβάδισμα στους φίλους του και που το καλοκαίρι του 2021, μετά τον αποκλεισμό της Γερμανίας στους «16» του Euro με ήττα στο… «Γουέμπλεϊ», ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την εθνική ομάδα.
Το έκανε για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί ήθελε να επικεντρωθεί στην καριέρα του στον σύλλογό του. Και δεύτερον, για να βρει περισσότερο χρόνο για την σύζυγό του, Τζέσικα και τα τρία παιδιά τους, με τα οποία απολαμβάνει μια περιουσία που με τα χρόνια έχει ξεπεράσει αισίως τα 80 εκατομμύρια ευρώ.
Τρία χρόνια αργότερα, ο Τόνι αποφάσισε να επιστρέψει στα Πάντσερ. Με την επιστροφή του, η αναξιόπιστη ομάδα του Γιούλιαν Νάγκελσμαν νίκησε σε διαδοχικά φιλικά την Γαλλία και την Ολλανδία, δείχνοντας ότι μπορεί να πάει μακριά στο δικό της Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, υπό την καθοδήση ενός ποδοσφαιριστή που πιτσιρικάς ήταν μετριότατος μαθητής, γιατί δεν αποχωριζόταν σχεδόν ποτέ την μπάλα από το πόδι.
Έκτοτε, οι δύο τους έγιναν αχώριστοι, έστω και αν εσχάτως ο Κρόος κάνει σκέψεις για συνταξιοδότηση. Μια αποχώρηση που φαντάζει πρόωρη, με βάση την καταπληκτική του εμφάνιση (και) το βράδυ της Τρίτης, αλλά και το γεγονός ότι ο άλλοτε συμπαίκτης του Κριστιάνο Ρονάλντο και ο συμπαίκτης και καλός του φίλος Λούκα Μόντριτς εξακολουθούν να παίζουν σε ηλικία 39 ετών.
Αμφότεροι πήραν την «Χρυσή Μπάλα» σε προχωρημένη ποδοσφαιρικά ηλικία. Και, με δεδομένο ότι η Ρεάλ μπορεί να φτάσει μέχρι την κατάκτηση του 15ου Champions League και η Γερμανία φιλοδοξεί ακόμα και να κάνει δικό της το Euro, δεν είναι λίγοι αυτοί που βάζουν τον Κρόος στην λίστα των υποψηφίων για το όσκαρ του ποδοσφαίρου σε ατομικό επίπεδο.
«Είναι ξεκάθαρο ότι η Μπάγερν έκανε λάθος όταν με πούλησε» λέει, χωρίς ίχνος υπεροψίας, ο Γερμανός μαέστρος, η παραχώρηση του οποίου φέρεται να είναι ένας από τους βασικούς λόγπους για τους οποίους ο Πεπ Γκουαρδιόλα έφυγε από την Μπάγερν, δύο χρόνια αργότερα.
Όσο για τον Ρουμενίγκε; Δέκα χρόνια μετά την πώληση του Κρόος, υποστηρίζει ότι οι υπερβολικές απαιτήσεις του μάνατζερ του (τα δέκα εκατομμύρια ευρώ που γράφαμε) ήταν αυτές που οδήγησαν τον σύλλογο στην απόφαση για να παραχωρήσει τον καλύτερο μέσο της χώρας την τελευταία δεκαετία. Στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα, αγαπητέ «Κάλε»…