Γνωρίζετε πολλούς ποδοσφαιρανθρώπους που να μπορούν να καυχηθούν ότι υπήρξαν συμπαίκτες και φίλοι με τον Πελέ, αλλά και ότι συνεργάστηκαν για έξι χρόνια με τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα;
Όχι, μόνο έναν. Τον Σέσαρ Λουίς Μενότι. Η Αργεντινή, μέχρι να εμφανιστεί στο προσκήνιο ο «flaco» (σημαίνει «αδύνατος» στα ισπανικά), ήταν μόνο ηθική νικήτρια στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Χάρη στον ψηλόλιγνο μαέστρο από το Ροσάριο, γεννέτειρα του Λιονέλ Μέσι και του Μαρσέλο Μπιέλσα, η Αλμπισελέστε κατέκτησε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της, το 1978. Στην πολύ βαριά σκιά του δικτάτορα Χόρχε Βιντέλα και με οδηγό έναν προπονητή αριστερών πεποιθήσεων.
Σε εκείνη την αξέχαστη (από κάθε άποψη) διοργάνωση, ο Μενότι είχε αφήσει εκτός αποστολής την τελευταία στιγμή έναν 18χρονο που έδειχνε γεννημένος για να γίνει σούπερ σταρ. Ένα χρόνο αργότερα, με τον ίδιο ως προπονητή, ο Μαραντόνα (αυτός ήταν ο 18χρονος) κατακτούσε το πρώτο του Μουντιάλ, αλλά σε επίπεδο Κ19.
Φιλόσοφος του ποδοσφαίρου, έλεγε ορθά ότι «πρέπει να τρέχει η μπάλα και ποτέ ο παίκτης». Ο Μενότι επισήμαινε εύστοχα πως «από έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, μπορείς να δημιουργήσεις έναν αθλητή. Από έναν αθλητή το μόνο που μπορείς είναι να δημιουργήσεις έναν καλύτερο αθλητή».
Θιασώτης του ωραίου ποδοσφαίρου, συνεργάστηκε με τον Μαραντόνα στην Μπαρτσελόνα. Ο Μενότι είχε αποφασίσει να γυρίσει στην Αργεντινή γιατί αρρώστησε η μητέρα του και ο Ντιεγκίτο του είπε ότι «αν μείνεις, θα μείνω εγώ». Εφυγαν αμφότεροι. Ο Μαραντόνα έγραψε ιστορία στη Νάπολι και ο Μενότι δεν πήρε άλλον σημαντικό τίτλο στην καριέρα του.
Παρ’ όλα αυτά, το είχε σημαδέψει για πάντα με την θετική του επιρροή, η οποία περιλαμβάνεται απόλυτα στην παρακάτω φράση: «Μπορείς να χάσεις έναν αγώνα, αλλά αυτό που δεν μπορείς να χάσεις είναι η αξιοπρέπεια για να παίξεις ωραίο ποδόσφαιρο».
Η τελευταία του υπηρεσία στο αργεντίνικο ποδόσφαιρο ήταν να αναλάβει το πόστο του διευθυντή των εθνικών ομάδων. Με αυτή την ιδιότητα εισηγήθηκε την παραμονή του (υπό αμφισβήτηση τότε) Λιονέλ Σκαλόνι στο τιμόνι της εθνικής ομάδας, την οποία ο συγκεκριμένος προπονητής οδήγησε στην κατάκτηση του Copa America και, μέσα σε έναν χρόνο, του Μουντιάλ, 44 χρόνια μετά την επιτυχία του Μενότι.
Ο Λιονέλ Μέσι, αρχηγός και σταρ της ομάδας, έδωσε ρεσιτάλ τα ξημερώματα της Κυριακής (05/05) με πέντε ασίστ (!) και ένα γκολ, όντας ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου με συμμετοχή σε πάνω από 1.200 γκολ (συνυπολογίζοντας ασίστ και γκολ).
Έμοιαζε ως ένας πρόωρος φόρος τιμής για τον Μενότι, ο οποίος πάντα έλεγε ότι ο κορυφαίος παίκτης που έχει δει είναι ο Πελέ, αλλά έβγαζε το καπέλο σε Μαραντόνα και Μέσι. Το βράδυ της Κυριακής, σε ηλικία 85 ετών και ταλαιπωρημένος από βαριά αναιμία, ο δεύτερος «flaco» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου άφησε για πάντα τον μάταιο τούτο κόσμο.
Με τον πρώτο «flaco», τον Γιόχαν Κρόιφ, είχαν ως κοινό, εκτός από το παρατσούκλι, την αγάπη τους για το ωραίο ποδόσφαιρο. Πλέον θα ανταλλάσσουν πασούλες κάπου εκεί ψηλά και θα περνούν ώρες μιλώντας για την λατρεμένη τους ασπρόμαυρη θεά. Από κοντά, βεβαίως, και ο Πελέ με τον Ντιέγκο…
Έχει την γλύκα του ο καναπές
Οι αθλητικοί τίτλοι κατακτώνται μέσα στα γήπεδα. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις που η μαθηματική επίτευξή τους μπορεί να λάβει χώρα εξαιτίας ενός αποτελέσματος μιας άλλης ομάδας, το οποίο και ευνοεί τη νικήτρια.
Το Σαββατοκύριακο αυτό το φαινόμενο συνέβη δύο φορές μέσα σε 24 ώρες και με απόσταση 620 χιλιόμετρα. Όσα χωρίζουν, δηλαδή, την Μαδρίτη από την Λισσαβόνα. Στην ισπανική πρωτεύουσα, το απόγευμα του Σαββάτου (04/05), η Ρεάλ Μαδρίτης νίκησε αρχικά την Κάντιθ με 3-0.
Μετά τον αγώνα, οι ποδοσφαιριστές της παρέμειναν στα σαλόνια του «Σαντιάγο Μπερναμπέου», από τους καναπέδες του οποίου είδαν την δεύτερη Μπαρτσελόνα να χάνει στην έδρα της Τζιρόνα (4-2) και να τους «χαρίζει» και μαθηματικά το 36ο πρωτάθλημα της ιστορίας τοτυς.
Το βράδυ της Κυριακής (05/05), στην πορτογαλική πρωτεύουσα, οι παίκτες της Σπόρτινγκ Λισσαβόνας μαζεύτηκαν στο προπονητικό κέντρο να δουν τον αγώνα της δεύτερης Μπενφίκα με την Φαμαλικάο. Μετά την ήττα των Αετών, τα Λιοντάρια ανέβηκαν στο ανοιχτό πούλμαν της ομάδας και γιόρτασαν με τους φιλάθλους τους το 20ό πρωτάθλημα.
Ενδιάμεσα, στην Ολλανδία, η Αϊντχόφεν δεν παρακολούθησε από τον καναπέ την στέψη της, αλλά την εξασφάλισε με νίκη επί της Σπάρτα Ρότερνταμ (4-2), πανηγυρίζοντας στο «Φίλιπς Στάντιον» και μπροστά στους φιλάθλους της το 25ο πρωτάθλημα στην ιστορία της. Έχει και
αυτή η διαδικασία την γλύκα της, δεν νομίζετε;
Τζακ ποτ και πρώτη νίκη
Αν έχεις τύχη, διάβαινε. Και μέχρι τώρα στην καριέρα του στην Formula 1, ο Λάντο Νόρις δεν είχε πολλή τύχη. Στο Γκραν Πρι του Μαϊάμι, όμως, η τύχη ήρθε μαζεμένη στον 24χρονο Βρετανό πιλότο της McLaren, ο οποίος πανηγύρισε την πρώτη νίκη της καριέρας του μετά από 109 κούρσες.
Η είσοδος του αυτοκινήτου ασφαλείας σημάδεψε το έκτο Γκραν Πρι της σεζόν, στο οποίο ο πρωτοπόρος του πρωταθλήματος Μαξ Φερστάπεν με Red Bull τερμάτισε δεύτερος, έχοντας περισσότερο τον νου του όχι να προλάβει τον Νόρις, αλλά να αφήσει πίσω του τον τρίτο Σαρλ Λεκλέρκ της Ferrari. Και αυτό τύχη θέλει, έτσι δεν είναι Λάντο;
Έντ Σίραν, καμάρωσε την
«Perfect» ήτοι «τέλειο», ήταν ο τίτλος μιας από τις πρώτες επιτυχίες του Εντ Σίραν. Και τέλεια ήταν η φετινή σεζόν της Ίπσουιτς, η οποία πανηγύρισε την επιστροφή της στην Premier League μετά από 22 χρόνια.
Ο Βρετανός τραγουδιστής, φίλαθλος της ομάδας και χορηγός της φανέλας της εδώ και τρία χρόνια, πανηγύρισε την νίκη – άνοδο επί της Χάντερσφιλντ (2-0) το απόγευμα του Σαββάτου (04/05), με τον ίδιο να βρίσκεται στο Μαϊάμι για το Γκραν Πρι της Formula 1.
Με την διαφορά ώρας, σηκώθηκε επτά η ώρα το πρωί και γιόρτασε πίνοντας μπύρα (κλασικός Άγγλος…) την ευκαιρία να δει, ως ενήλικος πλέον, την αγαπημένη του ομάδα στα σαλόνια της μεγάλης κατηγορίας. Την τελευταία φορά, άλλωστε, ήταν μόλις έντεκα ετών…
