Ο αστικός μύθος ή θρύλος αποτελεί ιστορία συνήθως φανταστικού γεγονότος που διαδίδεται μαζικά, αν και πολλοί εξ αυτών στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Παλαιότερα οι αστικοί μύθοι διαδίδονταν από στόμα σε στόμα ή μέσα από βιβλία, πλέον αυτό γίνεται μέσω Διαδικτύου.
Μερικοί από τους πιο διάσημους αστικούς μύθους θέλουν τον Eλβις Πρίσλεϊ, τη Μέριλιν Μονρόε ή τον Μάικλ Τζάκσον να ζουν (ή έστω να μην πέθαναν πρόωρα), απομονωμένοι απ’ όλους και όλα, τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ να σκοτώθηκε σε δυστύχημα και να αντικαταστάθηκε από σωσία, την εποχή των Μπιτλς κιόλας, ή τους υπονόμους της Νέας Υόρκης να είναι γεμάτοι από… κροκόδειλους (μεταξύ πολλών άλλων)…
Στο ποδόσφαιρο, ο πιο διαδεδομένος αστικός μύθος αφορά τον Ενγκολό Καντέ και το πόσα πνευμόνια έχει: Δύο, όπως όλος ο κόσμος (δυστυχώς, πολλοί συνάνθρωποί μας έχουν ένα), τρία, έξι ή μήπως… 15;
Οταν ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, δεξιώθηκε τους παγκόσμιους πρωταθλητές του 2018 για να τους απονείμει το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής για την προσφορά τους στη χώρα, πλησίασε τον βραχύσωμο μέσο και, μεταξύ σοβαρού και αστείου, τον ρώτησε: «Εχεις ακόμα τρία πνευμόνια;».
Τρία χρόνια αργότερα, όταν εξαιτίας τραυματισμού και ταλαιπωρημένος από τον κορωνοϊό έλειψε από αναμέτρηση με το Βέλγιο για το Nations League, ο Αξελ Βίτσελ είχε δηλώσει ανακουφισμένος για την απουσία του, επισημαίνοντας ότι «ο Καντέ έχει έξι πνευμόνια και 36 πόδια»!
Ο Πολ Πογκμπά, συμπαίκτης του στην εθνική ομάδα, που τέτοια εποχή το 2018 έβγαλε στους δρόμους εκατομμύρια Γάλλους για να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του Μουντιάλ, υποστήριζε πάντα ότι «έχει 15 πνευμόνια. Το ποδόσφαιρο είναι πολύ πιο εύκολο όταν παίζεις με κάποιον σαν και αυτόν στο πλευρό σου».
Τι θα σου πει ο ίδιος αν τον ρωτήσεις σχετικά; Πιθανότατα θα κοκκινήσει και θα σκύψει το κεφάλι από ντροπή, όπως κάνει κάθε φορά που η ομάδα στην οποία ανήκει, είτε σύλλογος είτε εθνική, του κάνει πάρτι-έκπληξη με τούρτα γενεθλίων, όταν αυτή συμπίπτει με κάποια συγκέντρωση ενόψει αγώνα ή διοργάνωσης.
Και όμως, αυτός ο κοντοπίθαρος (1.68), συνεσταλμένος τύπος, είναι αήττητος εδώ και είκοσι παιχνίδια με τη Γαλλία σε μεγάλες διοργανώσεις και φιλοδοξεί να τα κάνει 21 στον αποψινό (09/07, 22:00) ημιτελικό του Euro2024 με αντίπαλο την Ισπανία στο «Αλιάντς Αρένα» του Μονάχου.
Ενας τραυματισμός τον κράτησε εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ το 2022. Οταν, όμως, είναι υγιής, δεν νοείται ο Ντιντιέ Ντεσάν να μην ξεκινάει η ενδεκάδα των Τρικολό από τον 33χρονο μέσο από το Παρίσι.
«Η ενδεκάδα είναι ο Καντέ και άλλοι δέκα», ξεκαθαρίζει ο ομοσπονδιακός προπονητής της Γαλλίας, ο οποίος στα νιάτα του έπαιζε όπως ο Καντέ στη μεσαία γραμμή και γνωρίζει από πρώτο χέρι πόσο νευραλγική είναι αυτή η θέση για την εύρυθμη λειτουργία μιας ομάδας.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο ίδιος υπήρξε επιφανές μέλος της σπουδαίας Γαλλίας που κατέκτησε μέσα σε δύο χρόνια Παγκόσμιο Κύπελλο (1998) και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (2000), με τον ίδιο να σηκώνει πρώτος τα τρόπαια ως αρχηγός της ομάδας.
Την εποχή που ο Ντεσάν ζούσε τις πιο ένδοξες μέρες του ως ποδοσφαιριστής, καθοδηγώντας μια ομάδα γεμάτη αστέρια, όπως ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο Τιερί Ανρί ή ο Λιλιάν Τιράμ, ο μικρός Ενγκολό πάλευε στους δρόμους του Παρισιού για να επιβιώσει και να βοηθήσει την οικογένειά του να σταθεί όρθια.
Στο πλευρό του πατέρα του, ο οποίος εργαζόταν ως σκουπιδιάρης, ο Καντέ διέσχιζε σχεδόν καθημερινά όλη την ανατολική πλευρά του Παρισιού και τις πιο φτωχικές γειτονιές της γαλλικής πρωτεύουσας για να μαζεύει σκουπίδια προς ανακύκλωση.
Κάθε λεπτό, κάθε φράγκο ήταν πολύτιμο για μια οικογένεια μεταναστών από το Μάλι, με εννέα παιδιά, που ζούσε στη γειτονιά του Ρουέλ Μαλμεσόν και η οποία ορθοπόδησε οριστικά όταν ο Καντέ έγινε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Και αυτή η διαδρομή, όμως, δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Εξαιτίας της σωματοδομής του, υπήρχε δυσπιστία προς το πρόσωπό του και αν θα κατάφερνε να σταθεί απέναντι σε ψηλότερους και δυνατότερους αντιπάλους.
Ο ίδιος κάλυπτε αυτό το μειονέκτημα με ακόμα περισσότερο τρέξιμο, με μια υποδειγματική φυσική κατάσταση και μια αγωνιστική συμπεριφορά που δημιούργησε τον αστικό μύθο με τα τρία, τα έξι, τα 15 πνευμόνια.
«Η Γη καλύπτεται κατά 70% από νερό. Το υπόλοιπο 30% το καλύπτει με το τρέξιμό του ο Καντέ» είναι μία από τις αγαπημένες φράσεις των φιλάθλων για τον μέσο της Αλ Ιτιχάντ, όπου αποφάσισε να πάει το περασμένο καλοκαίρι, ύστερα από μια αξιοσημείωτη καριέρα σε Μπολόν, Καέν, Λέστερ και Τσέλσι.
Στην Αγγλία κατέκτησε με τις Αλεπούδες ένα από τα πιο απίστευτα πρωταθλήματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου και με τους Μπλε ένα Champions League εν μέσω πανδημίας, που τα αφιέρωσε στον πατέρα του, τον οποίο έχασε το 2011, και ένα από τα αδέλφια του, το οποίο έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 2018, στη διάρκεια του Μουντιάλ.
Στα γερμανικά γήπεδα, και παρά τα 33 του χρόνια, ο Καντέ αποδεικνύει ότι μπορεί κάλλιστα να επιστρέψει στο υψηλότερο επίπεδο στην Ευρώπη και να ηγηθεί της μεσαίας γραμμής μιας μεγάλης ομάδας που θα διεκδικεί τους κορυφαίους τίτλους στη Γηραιά Ηπειρο.
Ισως το κάνει, ίσως και όχι. Οπλα του, όμως, θα έχει πάντα μαζί του τα τρία, έξι ή 15 πνευμόνια και τη μία, χρυσή, καρδιά, η οποία τον έκανε τον πιο αγαπητό συμπαίκτη όπου και αν αγωνίστηκε, ένα διαρκές στήριγμα για την οικογένειά του και ένα σημείο αναφοράς για τα παιδιά φτωχών οικογενειών που θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και, κάποια μέρα, να γίνουν όπως ο Ενγκολό Καντέ.
Πρωταθλητής Ευρώπης σε συλλογικό επίπεδο, πρωταθλητής κόσμου σε εθνικό επίπεδο και, εφόσον δεν το αποτρέψει η Ισπανία απόψε ή κάποια από τις Αγγλία ή Ολλανδία το βράδυ της Κυριακής (14/07), και πρωταθλητής Ευρώπης με τη φανέλα με το εθνόσημο που τιμάει όσο ελάχιστοι…