Οταν ο Γάλλος Φρανσουά Λετεσιέ σφυρίξει για τελευταία φορά το βράδυ της Κυριακής (14/07, 22.00) στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, δύο τινά μπορεί να έχουν συμβεί: Ή η Αγγλία θα ξορκίσει μια κατάρα 58 ετών και θα έχει κατακτήσει το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ιστορίας της ή η Ισπανία θα γίνει η πρώτη εθνική ομάδα με τέσσερα Euro στη συλλογή της.
Στη γερμανική πρωτεύουσα αναμένονται περί τους 80.000 Αγγλοι φίλαθλοι, εκ των οποίων το πολύ 15.000 θα βρουν θέση μέσα στο γήπεδο. Δεν τους απασχολεί. Με αεροπλάνα, τρένα, βαπόρια και αυτοκίνητα έχουν καταφτάσει στο Βερολίνο για να ζήσουν μια ξεχωριστή, μια ιστορική ημέρα.
Οι Ισπανοί είναι πολύ, πολύ λιγότεροι (περί τις 15.000), αλλά έχουν εμπιστοσύνη στην ομάδα που έχει παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο μέχρι τώρα, έχει μόνο νίκες και έχει αποκλείσει, μεταξύ άλλων, την τρίτη ομάδα του κόσμου (Κροατία), την κάτοχο του τροπαίου (Ιταλία), την οικοδέσποινα (Γερμανία) και τη δευτεραθλήτρια κόσμου (Γαλλία).
Τα Τρία Λιοντάρια έχουν κάνει μια πορεία άξια ενός ντοκιμαντέρ, αφού χρειάστηκαν ένα ανάποδο ψαλίδι του Τζουντ Μπέλινγκχαμ στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων για να αποφύγουν τον αποκλεισμό από τη Σλοβακία, για να προκριθούν στη συνέχεια στην παράταση, τα πέναλτι για να λυγίσουν την Ελβετία και αφού γλίτωσαν το γκολ-αποκλεισμό στο 118’ από δοκάρι ύστερα από… απευθείας εκτέλεση κόρνερ (!), αλλά και ένα γκολ στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων για να αφήσουν εκτός τελικού την Ολλανδία.
Οι συνέπειες είναι και πολύ ωραίο ποδόσφαιρο από τη μια, και τρέλα, χαρακτήρας και άγνοια κινδύνου από την άλλη. Ο τελικός του 17ου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος βρίσκει για πρώτη φορά αντιμέτωπες σε επίπεδο Ανδρών δύο παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις που εποφθαλμιούν το στέμμα των πρωταθλητών Ευρώπης.
Στις 20 του περασμένου Αυγούστου, στη μακρινή Αυστραλία, η Ισπανία νίκησε την Αγγλία στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών και πήρε το πρώτο της αστέρι στις Γυναίκες, 13 χρόνια μετά από αυτό των Ανδρών. Ρεβάνς ή ριπίτ σε επίπεδο Ανδρών; Η απάντηση σε λίγες ώρες…
Η (προ)τελευταία υπηρεσία
Μεσοβδόμαδα έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που οδηγεί την εθνική του ομάδα σε επτά τελικούς διοργανώσεων. Στην αρχή, η μοίρα επιφύλασσε μόνο πίκρες στον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος δεν προλάβαινε να γευτεί ήττες σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου και τελικούς Copa America.
Εσχάτως, όμως, η τύχη (του) γύρισε. Το καλοκαίρι του 2021 κατέκτησε το Copa America στη Βραζιλία, κόντρα στην παραδοσιακή αντίπαλο και μέσα στο «Μαρακανά», έστω και αν αυτό ήταν σχεδόν άδειο λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Τον χειμώνα του 2022 ήρθε η πιο μεγάλη του ραψωδία, όταν οδήγησε την Αργεντινή στην κατάκτηση του τρίτου Μουντιάλ της Ιστορίας της (και πρώτου από την εποχή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα), σε μια διοργάνωση όπου η Αλμπισελέστε ξεκίνησε με ήττα από τη… Σαουδική Αραβία (!) και έκλεισε με ιστορική νίκη επί της Γαλλίας στα πέναλτι.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Μαϊάμι, όπου εδώ και έναν χρόνο βγάζει το… παντεσπάνι του αγωνιζόμενος στην τοπική Ιντερ, ο 37χρονος πλέον Λέο θέλει να κατακτήσει έναν ακόμα τίτλο, σε μια διοργάνωση που ενδέχεται (αλλά όχι σίγουρα) να είναι η τελευταία του με το εθνόσημο στο στήθος. Αυτό, δηλαδή, που ισχύει για τον συνοδοιπόρο του, Ανχελ Ντι Μαρία, ο οποίος ανακοίνωσε εδώ και καιρό ότι θα αποσυρθεί από την εθνική ομάδα μετά το Copa America.
Το έργο της ομάδας του Λιονέλ Σκαλόνι, πάντως, μόνο εύκολο δεν προμηνύεται στον τελικό που θα διεξαχθεί στις τέσσερις τα ξημερώματα της Δευτέρας (15/07). Η Κολομβία είναι αήττητη εδώ και 28 (!) αγώνες, φτάνει σε τελικό για πρώτη φορά από το 2003 και φιλοδοξεί να κατακτήσει τον πρώτο της τίτλο έκτοτε.
Οι Καφετέρος καθοδηγούνται από έναν Χάμες Ροντρίγκες που θυμίζει τον ποδοσφαιριστή που έκανε το «μπαμ» στο Μουντιάλ του 2014, υποχρεώνοντας τότε τη Ρεάλ Μαδρίτης να δώσει 80 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει από τη Μονακό. Τότε που ο Μέσι αναδείχθηκε MVP της διοργάνωσης, παρότι ηττήθηκε στον τελικό από τη Γερμανία στην παράταση…