Το κάνουν συνέχεια. Ξανά και ξανά. Σχολιαστές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, της κεντρώας κατεύθυνσης, από το «μέτωπο της λογικής», το κάνουν πάντα, όποτε συμβαίνει κάτι τέτοιο στις ΗΠΑ: εξισώνουν τους πολιτικούς πόλους που υπάρχουν εκεί. «Είναι και οι δύο γέροι», λένε. Ο ένας όμως προσπάθησε να ανατρέψει το εκλογικό αποτέλεσμα και απορρίπτει τους θεσμούς της δημοκρατίας. Είναι ένας εγωπαθής καταδικασμένος απατεώνας που χάνει τον ειρμό της σκέψης του και συχνά μιλάει ακατάληπτα. Ο άλλος μόνο μερικές φορές μιλάει ακατάληπτα. Δεν είναι το ίδιο.
Μετά την απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ, ακούστηκε ότι οι Δημοκρατικοί, με το να τρομοκρατούν τον κόσμο λέγοντας ότι ο Τραμπ αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία και ότι αν κερδίσει τις επόμενες εκλογές αυτές θα είναι οι τελευταίες ελεύθερες εκλογές στη χώρα, υποδαυλίζουν την πόλωση και προκαλούν την πολιτική βία. Οτι πρέπει και οι δύο παρατάξεις να ελαττώσουν την ένταση του πολιτικού λόγου, να μειώσουν τη θερμοκρασία της διαμάχης. Μα οι δύο παρατάξεις δεν είναι το ίδιο. Οι Δημοκρατικοί φτιάχνουν memes και κάνουν πλακίτσες, αλλά στο MAGA κόσμο οι άλλοι κραδαίνουν όπλα και ονειρεύονται εμφύλιο πόλεμο. «Ξεκινά μια δεύτερη αμερικανική επανάσταση, που θα γίνει αναίμακτα, αν το επιτρέψει η Αριστερά» έλεγε ένας Κέβιν Ρόμπερτς, ο πρόεδρος του Heritage Foundation, ενός ακροδεξιού think tank που συμμετείχε στην σύνταξη του διαβόητου “Project 2050”, του σχεδίου για τη δεύτερη θητεία του Τραμπ.
Δεν είναι το ίδιο. Δεν έχουν καμία σχέση. Από τη μία είναι ένα κανονικό πολιτικό κόμμα με τη διαφθορά του και τις υπερβολές του και τις δυσλειτουργίες του, και από την άλλη έχεις μια θρησκευτικής χροιάς οργάνωση βίας, που προσπάθησε να ανατρέψει το αποτέλεσμα των εκλογών και ο μόνος πολιτικός λόγος που εκφέρει είναι ο λόγος του αποκλεισμού, της εκδίκησης, της εξόντωσης του αντιπάλου –και της βίας. Τα τελευταία δέκα χρόνια οι απειλές και οι επιθέσεις σε πολιτικά πρόσωπα στις ΗΠΑ αυξάνονται ραγδαία. Και προέρχονται στη μεγάλη τους πλειοψηφία από τη μία πλευρά. Ποτέ κανένας κατηγορούμενος για εγκλήματα δεν είχε επικαλεστεί ως αίτιο «επειδή το είπε ο Ομπάμα» ή «επειδή το είπε ο Μπους». 41 εγκληματίες επικαλέστηκαν τον Τραμπ ως έμπνευση ή έναυσμα για το βίαιο έγκλημά τους σε έρευνα του ABC.
Δεν γίνεται να αντιμετωπίζουμε αυτά τα κόμματα σαν να είναι δυο όψεις ενός νομίσματος. Δεν γίνεται να αναφερόμαστε σε αυτούς τους πολιτικούς πόλους σαν να είναι η ίδια κατηγορία πραγμάτων. Δεν είναι.
Μετά την απόπειρα δολοφονίας, ο Τζο Μπάιντεν βγήκε στην τηλεόραση και καταδίκασε απερίφραστα την επίθεση. Πήρε στο τηλέφωνο τον Τραμπ για να του δηλώσει τη στήριξή του. Νομίζετε ότι αν γινόταν το αντίθετο, αν κάποιος άλλος ακροδεξιός πυροβολούσε τον Μπάιντεν, ο Τραμπ θα τον έψαχνε στο τηλέφωνο για να του δηλώσει στήριξη και συμπόνια; Οτι θα καταδίκαζε την «πολιτική βία από όπου κι αν προέρχεται»; Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία. Οταν ένας MAGA ακροδεξιός εισέβαλε στο σπίτι της Νάνσι Πελόζι και τραυμάτισε τον 82χρονο σύζυγό της με ένα σφυρί, ο Τραμπ έκανε πλάκα κοροϊδεύοντας το θύμα στην επόμενη ομιλία του.
2.
Αλλά ακόμα και η ιδέα ότι αυτή η απόπειρα δολοφονίας ήταν μια έκφραση «πολιτικής» βίας χωράει περισσότερη συζήτηση από όση γίνεται. Κανένας δεν ξέρει τα κίνητρα του διαταραγμένου 20χρονου που πήρε το τουφέκι του Ρεπουμπλικανού μπαμπά του για να δολοφονήσει τον Τραμπ, αλλά ξέρουμε ότι ήταν και ο ίδιος Ρεπουμπλικανός, συντηρητικός, που έβλεπε τα ίδια κανάλια στο YouTube από τα οποία ριζοσπαστικοποιούνται πολλοί alt-right νέοι της εποχής μας. Ηταν ο τυπικός ανθρωπότυπος που ασκεί βία στην αμερικανική κοινωνία σήμερα. Δεν ήταν αριστερός, δεν ήταν «αντίφα», ήταν ένας κολλημένος με τα όπλα μοναχικός νέος άνδρας και το κίνητρό μάλλον δεν ήταν να αποφευχθεί η κατάρρευση της αμερικανικής δημοκρατίας, ή οτιδήποτε άλλο κραδαίνουν ως κίνδυνο οι απέναντι.
Μπορεί να έγινε για κάποιον άλλο, απίθανο λόγο. Συμβαίνει. Ο άνθρωπος που προσπάθησε να σκοτώσει τον Ρόναλντ Ρέιγκαν το 1981 το έκανε για να εντυπωσιάσει τη Τζόντι Φόστερ. O άνθρωπος που προσπάθησε να σκοτώσει τον Θίοντορ Ρούσβελτ το 1912 το έκανε επειδή είχε δει στον ύπνο του το δολοφονημένο πρόεδρο ΜακΚίνλεϊ που τον προέτρεψε. Μπορεί να ήταν μια τέτοια περίπτωση. Κι αν είναι μια τέτοια περίπτωση, τότε το φαινόμενο αυτό δεν είναι ένα φαινόμενο πολιτικής βίας, αλλά κάτι άλλο. Μια άλλη, εξαιρετικά σοβαρή μορφή βίας, ενδημική στις ΗΠΑ. Αν ο κόσμος είχε αντιμετωπίσει την απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ ως άλλη μια μαζική δολοφονία, όπως αυτές που γίνονται κάθε μέρα σε αυτή τη χώρα, τότε κανείς δεν θα ασχολιόταν ακόμα με αυτό το θέμα. Αυτή τη φορά, ο θύτης, που είχε εύκολη πρόσβαση σε στρατιωτικού τύπου πυροβόλα όπλα κατασκευασμένα για να δολοφονούν πλήθη, σκότωσε έναν πυροσβέστη, τραυμάτισε δυο άλλους και γρατζούνισε το αυτάκι του Τραμπ, κι έγινε διάσημος. Αν είχε σαρώσει με σφαίρες μια συναυλία, ή αν είχε μπουκάρει με το AR-15 σε ένα σχολείο, δεν θα ασχολιόταν μαζί του κανένας. Εχουν συνηθίσει πια με αυτά εκεί. Αν δεν εμπλέκεται σελέμπριτι στο mass shooting τα βρίσκουν πληκτικά. Σκεφτείτε το εξής: 6 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και 29 έχουν τραυματιστεί από μαζικές επιθέσεις με πυροβόλα όπλα στις ΗΠΑ μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Τραμπ.
3.
Παρεμπιπτόντως, αξίζει να πούμε περισσότερα για την απόπειρα δολοφονίας του Θίοντορ Ρούσβελτ το 1912, γιατί είναι μια απίστευτη ιστορία. Ο Ρούσβελτ, λοιπόν, βρισκόταν στο Μιλγουόκι για μια προεκλογική ομιλία (εκεί όπου γίνεται το συνέδριο των Ρεπουμπλικανών τώρα) όταν τύπος τον πλησίασε και τον πυροβόλησε στο στήθος. Ολοι έπεσαν πάνω στον δολοφόνο –και το πλήθος έμοιαζε έτοιμο να τον λιντσάρει, όταν κάποιος τους σταμάτησε. Ηταν ο Θίοντορ Ρούσβελτ, που τους φώναζε να αφήσουν τον άνδρα και καθοδήγησε την αστυνομία να τον συλλάβει και να τον μεταφέρει στη φυλακή με ασφάλεια. Εν τω μεταξύ, το στήθος του αιμορραγούσε. Κρίνοντας επί τόπου ότι το τραύμα του είναι επιφανειακό (καθότι δεν έφτυνε αίμα, άρα η σφαίρα δεν είχε τρυπήσει τον πνεύμονα) ο Ρούσβελτ αποφάσισε να αγνοήσει τους συνεργάτες του και να μη μεταβεί στο νοσοκομείο. Ανέβηκε στο πόντιουμ και μίλησε για 84 λεπτά στους παρευρισκόμενους και, όταν τελείωσε η ομιλία του, πήγε στο νοσοκομείο όπου έμεινε δύο εβδομάδες. Η σφαίρα όντως δεν είχε φτάσει στους πνεύμονες, αλλά είχε σφηνωθεί στους μυς του στήθους και οι γιατροί έκριναν ότι θα ήταν λιγότερο επικίνδυνο να την αφήσουν εκεί από το να προσπαθήσουν να την αφαιρέσουν. Κι έτσι ο Θίοντορ Ρούσβελτ πέρασε την υπόλοιπη ζωή του με μια σφαίρα καρφωμένη στο στήθος. Γιατί δεν τον είχε σκοτώσει; Επειδή την πορεία της επιβράδυναν η θήκη των γυαλιών του, καθώς και το χειρόγραφο της ομιλίας του, που είχε διπλωμένο στην τσέπη. Τις εκλογές, πάντως, τις έχασε.
4.
Στον χαμό της προεκλογικής συγκέντρωσης του Τραμπ, ένας άνθρωπος σκοτώθηκε. Ενας οπαδός, ένα μέλος του MAGA κόσμου, που είχε πάει να ακούσει τον ηγέτη του μαζί με την οικογένειά του, έπεσε νεκρός, πυροβολημένος από τον 20χρονο δράστη. Ο Τζο Μπάιντεν τηλεφώνησε στη χήρα για να τη συλλυπηθεί. Αυτή αρνήθηκε να του μιλήσει, επειδή ο άντρας της «ήταν πιστός Ρεπουμπλικανός και δεν θα ήθελε να μιλήσω σ’ αυτόν». Αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε, πιστός, “devout”. Μια λέξη που χρησιμοποιείται για ανθρώπους που πιστεύουν σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα. Αλλά η χήρα δεν είχε οργή. «Υποστηρίζω τον Τραμπ αλλά δεν έχω θυμό για τον Μπάιντεν. Δεν έκανε τίποτε στον άντρα μου», είπε. «Ενα απαίσιο 20χρονο παιδί τον σκότωσε».
5.
Στις αμερικανικές εκλογές φέτος θα κατέβει και ένας τρίτος υποψήφιος: ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, ο γιος του δολοφονημένου Μπόμπι Κένεντι, ο οποίος σήμερα είναι 70 χρονών, ψεκασμένος αντιεμβολιαστής κι οπαδός διαφόρων θεωριών συνωμοσίας, και τον οποίο έχει πολιτικά αποκηρύξει και η ίδια η οικογένειά του (οι Κένεντι φυσικά ψηφίζουν Δημοκρατικούς). Μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Τραμπ, ο Τραμπ πήρε τηλέφωνο τον Κένεντι και του είπε: 1) να έρθει να δουλέψει μαζί του στην κυβέρνηση Τραμπ μετά τις εκλογές, 2) όσα του είπε ο Μπάιντεν όταν τον πήρε τηλέφωνο για να του προσφέρει στήριξη και να μάθει πώς είναι και 3) ότι «αν κάνεις εμβόλια που έχουν μέσα 38 εμβόλια σε μωρά που είναι πέντε κιλά ή δέκα κιλά, τότε βλέπεις το μωρό να αλλάζει δραματικά. Το έχω δει πολλές φορές».
Πώς το ξέρουμε εμείς όμως ότι τον πήρε τηλέφωνο και του είπε αυτά τα πράγματα; Μήπως είναι fake news από τα συστημικά ΜΜΕ; Οχι: η συνομιλία διέρρευσε, υποτίθεται κατά λάθος, από το ίδιο το γραφείο του Κένεντι, σε βίντεο, για να ακούσει το παραλήρημα του Τραμπ όποια και όποιος θέλει.