Το 1976 στο Μόντρεαλ του Καναδά, ο Τόμας Μπαχ αγκάλιασε την ολυμπιακή δόξα, αφού κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο ομαδικό ξίφος με τη Γερμανία, στο πιο γλυκό κερασάκι μιας αξιοσημείωτης καριέρας στην ξιφασκία, η οποία ξεκίνησε όταν ήταν μόλις 17 ετών.
Παράλληλα με την ξιφασκία σπούδαζε νομικά, εργάστηκε ως δικηγόρος και φρόντισε για τη στήριξη αθλητών μέσω της ενασχόλησής του με διοίκηση ομοσπονδιών, αρχικά σε εγχώριο επίπεδο στη Γερμανία και, από τον Σεπτέμβριο του 2013, στην προεδρία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, στην οποία διαδέχθηκε τον Ζακ Ρογκ και βρίσκεται μέχρι και σήμερα.
Με αυτή την ιδιότητα και χωρίς να ξεχνάει το λαμπρό του παρελθόν ως αθλητής, ο Γερμανός παράγοντας επέτρεψε στην Ολγα Κάρλαν να δώσει το «παρών» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, έστω και αν χρειάστηκε να διαφωνήσει με τη διεθνή ομοσπονδία ξιφασκίας, της οποίας υπήρξε επιφανές μέλος.
Τι είχε συμβεί; Πέρυσι, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μιλάνο, το οποίο έδινε και την πρόκριση στη μεγάλη γιορτή της γαλλικής πρωτεύουσας, η Ουκρανή χρυσή ολυμπιονίκης στο Πεκίνο και έξι φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια στη σπάθη νίκησε τη Ρωσίδα Αννα Σμίρνοβα. Οι κανονισμοί ορίζουν ότι, μετά τον αγώνα, οι αθλητές οφείλουν να συγχαρούν ο ένας τον άλλο, είτε με χειραψία, όπως ήταν τουλάχιστον μέχρι τον Ιούλιο του 2020, είτε με έναν χαιρετισμό.
Η Κάρλαν, ως αντίδραση για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αρνήθηκε να χαιρετήσει τη Σμίρνοβα, κάτι που εξόργισε τη Ρωσίδα αθλήτρια. Κάθισε στην πίστα και έμεινε εκεί για πάνω από 45 λεπτά, περιμένοντας τον (υποχρεωτικό βάσει πρωτοκόλλου) χαιρετισμό. Η απόφαση των κριτών ήταν να αποκλείσουν την Κάρλαν και, επί της ουσίας, να της στερήσουν την παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
«Με αυτή τη μαύρη κάρτα (σ.σ. σημαίνει αποκλεισμός) κατέστρεψαν εμένα, τη χώρα μου, τα πάντα», έλεγε με δάκρυα στα μάτια η Ουκρανή αθλήτρια, η οποία δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αποκλειόταν από τους Αγώνες του Παρισιού για αυτόν τον λόγο.
Την αμέσως επόμενη μέρα, ο Μπαχ έστειλε γράμμα στην Κάρλαν για να της εκφράσει τη στήριξή του. «Ως ξιφομάχος είναι αδύνατο να φανταστώ πώς νιώθεις αυτή τη στιγμή. Ο πόλεμος κατά της χώρας σου, ο πόνος του λαού στην Ουκρανία, η αβεβαιότητα για τη συμμετοχή σου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και τώρα όσα συνέβησαν χθες είναι ένα σκωτσέζικο ντους συναισθημάτων», ανέφερε ο πρόεδρος της ΔΟΕ, προσθέτοντας πως «είναι αξιοθαύμαστο πώς διαχειρίζεσαι αυτή την απίστευτα δύσκολη κατάσταση και θα ήθελα να εκφράσω την πλήρη στήριξή μου σε εσένα. Να είσαι σίγουρη ότι η ΔΟΕ θα συνεχίζει να στηρίζει με πλήρη αλληλεγγύη τους Ουκρανούς αθλητές και την ολυμπιακή κοινότητα της Ουκρανίας».
Ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπισμού δεν έμεινε μόνο στα γραπτά, αφού πέρασε στην πράξη και φρόντισε ώστε η Κάρλαν να πάρει αυτό που δικαιούταν με βάση την απόδοσή της στην πίστα: Το ολυμπιακό εισιτήριο.
Και στο επιβλητικό Γκραν Παλέ του Παρισιού, η 33χρονη ξιφομάχος από το Μικολάιβ, μια πόλη με πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα, φρόντισε να δικαιώσει πανηγυρικά τη στήριξη του Μπαχ και να κάνει περήφανους τους γονείς της, οι οποίοι περνούν μεγάλες περιόδους στο υπόγειο του σπιτιού τους εξαιτίας των ρωσικών επιθέσεων.
Για 62η φορά στην καριέρα της ανέβηκε στο βάθρο των νικητών, κατακτώντας το πέμπτο ολυμπιακό της μετάλλιο, το τρίτο χάλκινο (όλα στο ατομικό μετά από αυτά στο Λονδίνο το 2012 και στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016), μετά το χρυσό το 2008 στο Πεκίνο και το ασημένιο το 2016 στο Ρίο, τα δύο τελευταία στο ομαδικό.
Αυτό το μετάλλιο, όμως, ήταν το πιο γλυκό και το πλέον ξεχωριστό, αν αναλογιστούμε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η Κάρλαν για να φτάσει μέχρι αυτό. Το επιβεβαιώνει, άλλωστε, ο συγκινητικός πανηγυρισμός του μετά τη νίκη επί της κατά δέκα χρόνια μικρότερής της, Νοτιοκορεάτισσας Σε Μπιν Τσόι, από την οποία βρέθηκε να χάνει με 11-5, φτάνοντας σε μια τρομερή ανατροπή με 15-14.
Κατέρρευσε πάνω στην πίστα, ξέσπασε σε λυγμούς στην αγκαλιά του προπονητή της, Αντρέα Τερένζιο, φίλησε την κάσκα ντυμένη στα χρώματα της ουκρανικής σημαίας και υποκλίθηκε στο κοινό που αποθέωνε την «Ολια», όπως την φωνάζουν χαϊδευτικά, στην πιθανότατα τελευταία ολυμπιακή της παρουσία. Τελευταία, αλλά τόσο, τόσο γλυκιά.
«Αυτό το μετάλλιο είναι αφιερωμένο στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας και σε όλους τους αθλητές που δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί σκοτώθηκαν στον πόλεμο με τη Ρωσία», είπε στις πρώτες της δηλώσεις, μετά το πρώτο και μοναδικό μέχρι τώρα μετάλλιο της Ουκρανίας.
«Ολοι οι Ουκρανοί αθλητές που ήρθαν σε αυτούς τους Αγώνες υποφέρουν. Ολοι έχουμε τις προσωπικές μας ιστορίες. Αλλά ελπίζω ότι αυτό το μετάλλιο θα φέρει λίγη χαρά και ελπίδα στη χώρα μας», συνέχισε, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τη συναρπαστική της μονομαχία με την Μπιν Τσόι, όπου όλα έδειχναν χαμένα, αλλά αντέδρασε θεαματικά και ανέβηκε στο βάθρο.
«Αν είδατε την τελευταία μου μάχη, θα καταλάβετε ότι δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάτε. Αυτό είναι ένα μήνυμα προς όλο τον κόσμο ότι η Ουκρανία δεν θα τα παρατήσει ποτέ», συμπλήρωσε συγκινημένη η αθλήτρια που συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού με προεδρική χάρη και άντεξε παραδειγματικά αυτό το επιπλέον βάρος στις πλάτες της.
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε. Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.