Η είδηση είναι η πληροφορία για κάποιο γεγονός που είναι ασυνήθιστο, πρωτοφανές ή νέο. Το πρώτο που μαθαίνει ένας νεόκοπος δημοσιογράφος, ο οποίος θα κληθεί να γίνει ο κομιστής της είδησης, είναι ότι είδηση δεν είναι ότι ένας σκύλος δάγκωσε έναν άνθρωπο, αλλά ότι ένας άνθρωπος δάγκωσε έναν σκύλο.
Το ναυάγιο μιας βάρκας γεμάτης μετανάστες στα νερά της Μεσογείου δυστυχώς, έχει πάψει προ πολλού να είναι είδηση. Το τραγικό τέλος δεκάδων, εκατοντάδων ανθρώπων που μπαίνουν σε μια βάρκα για να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο ή, απλώς, ένα αύριο, κοντεύει να γίνει καθημερινό φαινόμενο.
Η Εντιθ Αγκεχόβα ήταν έγκυος όταν ξεκίνησε αυτό το ταξίδι προς το άγνωστο από τη Νιγηρία. Μέσα σε μια βάρκα ταξίδεψε μέσα από τον Κόλπο της Γουινέας στη Μελίγια, όπου και γέννησε.
Με το μωρό στην αγκαλιά, κατάφερε να περάσει τα σύνορα και να βρεθεί στην ηπειρωτική Ισπανία για να εγκατασταθεί στη Σεβίλλη. Εκανε ό,τι δουλειά μπορούσε να βρει για να ταΐσει τον γιο της, αλλά και την Πρέσιους, την κόρη της, η οποία γεννήθηκε όταν πλέον η οικογένεια της Εντιθ διέμενε στην Ισπανία.
«Εγώ πίστευα ότι εκείνο το μωρό θα χανόταν καθ’ οδόν και δεν επρόκειτο να γεννηθεί. Γι’ αυτό, όταν γεννήθηκε, του δώσαμε το όνομα Σαμουέλ, γιατί είναι το όνομα της Βίβλου», εξηγεί η Εντιθ, η οποία δούλεψε καθαρίζοντας σπίτια και ως ράφτρα για να τα βγάλει πέρα.
Ο γιος μεγάλωσε, έδειχνε ότι διαθέτει ταλέντο στο ποδόσφαιρο, παρότι σε ηλικία δέκα ετών τον «έκοψαν» από τους μικρούς της Σεβίλλης. Επειδή δεν υπήρχαν λεφτά στο σπίτι, χρειάστηκε πολλές φορές να περπατήσει αμέτρητα χιλιόμετρα για να πάει και να γυρίσει από τις προπονήσεις. Εσφιξε τα δόντια, γραπώθηκε από το όνειρό του, βρήκε τον δρόμο του και γρήγορα τράβηξε το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων της χώρας, αλλά και της αγγλικής Premier League.
Στα 19 του, ο Σαμουέλ Ομοροντιόν έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα της Γρανάδα, σκοράροντας μάλιστα εις βάρος της Ατλέτικο Μαδρίτης στο «Μετροπολιτάνο», κλέβοντας την καρδιά των Ροχιμπλάνκος, οι οποίοι έσπευσαν να τον αποκτήσουν από την ομάδα της Ανδαλουσίας αντί έξι εκατ. ευρώ.
Μόλις έμαθε ότι ανήκε πλέον στην Ατλέτικο, παρότι στην αρχή νόμιζε ότι ο μάνατζερ του έκανε πλάκα, ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο επικοινώνησε ήταν η μητέρα του. «Μαμά, σε λίγο καιρό δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ποτέ ξανά», της είπε συγκινημένος. Αυτός, άλλωστε, ήταν ο πρωταρχικός του στόχος από τότε που αποφάσισε ότι θα ασχοληθεί σοβαρά με το ποδόσφαιρο.
Να κάνει πολύ πιο εύκολη τη ζωή της μητέρας του, η οποία τόσες θυσίες είχε κάνει για να μεγαλώσει όσο το δυνατόν καλύτερα τον ίδιο και την αδελφή του, σε μια σκληρή δοκιμασία που έδρεψε τους καρπούς της, έστω και αν η μοίρα θέλησε να μη φορέσει εντέλει την ερυθρόλευκη φανέλα της Ατλέτικο.
Κάτι ανάλογο συνέβη στο παρελθόν με παίκτες όπως ο Ντιόγκο Ζότα, ο Μάρτιν Ντεμιτσέλις, ο Γιόνι Οτο του ΠΑΟΚ, ο Ραφαέλ Σάντος Μπορέ, ο Νεουέν Πέρεθ. Ολοι έκαναν εντέλει καριέρα και το ίδιο, βεβαίως, θα ισχύσει και για τον Σαμουέλ.
Το καλοκαίρι, παρότι είχε προηγηθεί μια πολύ πειστική πρώτη σεζόν στην Αλαβές, η Ατλέτικο αποφάσισε ότι δεν θα επενδύσει στο ταλέντο του θηριώδους (1.93) επιθετικού, ο οποίος συνδυάζει τη φυσική του δύναμη με μια μοναδική αίσθηση του γκολ.
Υπήρξε συμφωνία με την Τσέλσι, και μάλιστα ο Σάμου μετέβη στο Λονδίνο για τα διαδικαστικά. Η μεταγραφή, όμως, δεν ολοκληρώθηκε και ο νεαρός επέστρεψε στην Ισπανία, απογοητευμένος και ανήσυχος για το μέλλον του.
Γρήγορα, όμως, βρέθηκε νέα ενδιαφερόμενη. Η πορτογαλική Πόρτο, η οποία φημίζεται για την ικανότητά της να εκτοξεύει καριέρες νεαρών, ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, έδωσε τα χέρια με την Ατλέτικο και απέκτησε το 50% των δικαιωμάτων του Ομοροντιόν αντί 15 εκατ. ευρώ, έχοντας βάσει συμφωνίας το δικαίωμα να αγοράσει άλλο 30% αντί πέντε εκατ. ευρώ το 2025 και άλλα τόσα το 2026.
Οταν έκανε το ντεμπούτο του στη Γρανάδα, η χρηματιστηριακή του αξία έφτανε μετά βίας τις 200.000. Πλέον κοστολογείται 35 εκατ. ευρώ και η τιμή του ανεβαίνει διαρκώς, αφού το καλοκαίρι συνέβαλε στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου από την ολυμπιακή ομάδα της Ισπανίας στο Παρίσι, ενώ στην Πόρτο μετράει ήδη επτά γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια.
Οι Δράκοι φρόντισαν να του βάλουν ρήτρα αποδέσμευσης ύψους εκατό εκατ. ευρώ και γνωρίζουν ότι, αν συνεχίσει έτσι, θα αρχίσουν να πέφτουν «βροχή» οι προτάσεις για έναν ποδοσφαιριστή που, βάσει καταγωγής, έχει δικαίωμα να παίξει με τις εθνικές ομάδες Νιγηρίας και Ισπανίας.
Προς το παρόν (και πιθανότατα προς το μέλλον) έχει επιλέξει την κόκκινη φανέλα των πρωταθλητών Ευρώπης, αγωνιζόμενος λόγω ηλικίας με την Κ21 των «φούριας ρόχας». Το βράδυ της Τρίτης (15/10) έγινε (ευχάριστη) είδηση γιατί, σε αγώνα με τη Μάλτα για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, σημείωσε τέσσερα γκολ (!) μέσα σε ένα ημίχρονο.
Με είδωλο τον Σαμουέλ Ετό, ο οποίος είχε δηλώσει κάποτε ότι «τρέχω σαν μαύρος για να ζω σαν λευκός», ο Ομοροντιόν είχε όνειρο να παίξει με τη φανέλα της Ατλέτικο. Μπορεί αυτό το όνειρο να μην πραγματοποιήθηκε (ακόμα), αλλά στα είκοσι του χρόνια ξέρει ότι έχει μπροστά του μια λαμπρή καριέρα στα γήπεδα.
Μόνιμο κίνητρό του για να τα βάζει με τους αντίπαλους αμυντικούς, για να γίνεται πρωταγωνιστής όπως πρόσφατα στο 3-3 της Πόρτο με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για το Europa League, όπου σημείωσε δύο γκολ, μια καλύτερη ζωή για την οικογένειά του.
«Ηθελα η μητέρα μου να έχει μια πολύ πιο ήρεμη ζωή και να ξεκουραστεί τα χρόνια που έχει μπροστά της, να ζήσει πολύ καλύτερα. Δόξα τω Θεώ τα κατάφερα, αλλά εκείνη δεν σταματάει», λέει γελώντας ο Ομοροντιόν, ο οποίος κατάφερε να αγοράσει ένα σπίτι στην Εντιθ, αν και την έχει μαζί του στην Πορτογαλία.
Το καλοκαίρι, όταν χάλασε η μεταγραφή του στην Τσέλσι, προπονούνταν μόνος του στην Ατλέτικο και αγωνιούσε τι θα απογίνει. Πέρασε πολλά βράδια κλαίγοντας, αλλά ο πρόεδρος της Πόρτο, Αντρέ Βίλας Μπόας, ταξίδεψε στη Μαδρίτη και του ξεκαθάρισε ότι δεν θα έφευγε μέχρι να τον αποκτήσει.
Αυτή η εμπιστοσύνη εκτόξευσε τον Σαμουέλ, ο οποίος περιμένει πλέον την κλήση από τον Λουίς Ντε λα Φουέντε για την εθνική ομάδα των Ανδρών της Ισπανίας. Της χώρας που άνοιξε την αγκαλιά της στην οικογένειά του, όπως έκανε με αυτές των Λαμίν Γιαμάλ και Νίκο Γουίλιαμς.
Παρότι στην Ισπανία ο ρατσισμός εξακολουθεί να υπάρχει, και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό, δεν θα αργήσει η ημέρα που η επιθετική τριάδα της εθνικής ομάδας θα αποτελείται από τρία γεμάτα ταλέντο μαύρα παιδιά μεταναστών. Παιδιά που, με όπλο μια μπάλα, βάζουν γκολ στο μίσος και στην απανθρωπιά…
Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0
Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε. Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε. Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.