Η νέα σειρά του Netflix Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story για τα δύο αδέλφια με τα «αγγελικά πρόσωπα» που το 1989 σκότωσαν τους γονείς τους στην έπαυλή τους στο Λος Αντζελες, βλέπεται ιδανικά σε συνδυασμό με τα σημερινά δεδομένα. Τι λένε οι νεότερες πληροφορίες; Οτι ο Lyle και ο Erik κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από τον πατέρα τους εν γνώσει της μητέρας τους· ότι βρίσκονταν σε διαρκές καθεστώς φόβου και κινδύνου. Σήμερα, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την καταδίκη τους, συγγενείς αλλά και δημόσια πρόσωπα διακηρύσσουν την αθωότητα των αδελφών και ζητούν την αποφυλάκισή τους. Το πιο θλιβερό όμως είναι ότι οι «νεότερες πληροφορίες» δεν είναι ακριβώς νέες. Το δικαστήριο ήξερε καλά τι είχαν υποφέρει τα αδέλφια στο πολυτελές σπίτι στο Μπέβερλι Χιλς όταν τα καταδίκαζε. Απλώς, όπως σήμερα η κοινή γνώμη κόπτεται για τη δικαστική επιείκεια, τότε ηδονιζόταν με τη θεαματική τιμωρία. Τι θέση έχει τελικά η δικαιοσύνη ως θεσμός στη στενωπό της κοινωνικής κατακραυγής;
Καθυστερημένη αντίδραση
Καλό είναι η γνώση να αξιοποιείται εγκαίρως. Η αργοπορία δεν είναι απλή καθυστέρηση: μερικές φορές, σημαίνει οριστική απώλεια μιας σημαντικής ευκαιρίας. «Αν έρθει κανονικός κόσμος να ψηφίσει, αυτό το πράγμα πρόεδρος δεν βγαίνει», φέρεται να είπε ο Παύλος Πολάκης για τον Στέφανο Κασσελάκη πριν από λίγες ημέρες, και ορισμένοι σύντροφοί του, που μέχρι πρόσφατα δεν έπαυαν να εκφράζουν την εκτίμησή τους στο πρόσωπό του, συνταράχθηκαν. Τι ομοφοβικές κουβέντες είναι αυτές; Πώς γίνεται να μιλάει έτσι ένας αριστερός άνθρωπος; Κι εδώ, η γνώση προϋπήρχε. Τα δείγματα γραφής του Πολάκη, επιθετικά και άξεστα, είχαν καταστήσει προ πολλού τον χαρακτήρα του εμφανή. Απλώς κάποιοι προτιμούσαν να κρατάνε τα μάτια κλειστά.
Κακομαθησιά
Στον πολυδιασπασμένο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν μπορεί πλέον κανείς να προσάπτει και πολλές κατηγορίες. Το κόμμα έχει εισέλθει στη φάση τού «Ο,τι έγινε έγινε». Η παθογένεια δηλαδή δεν είναι για να καταγγέλλεται, αλλά για να λειτουργεί ως ερμηνευτικό εργαλείο της οικτρής κατάστασης. Στη Νέα Δημοκρατία, από την άλλη, ακριβώς επειδή η διάσπαση δεν έχει επέλθει, οι παραφωνίες έχουν περισσότερη βαρύτητα. Οι «άδικες και καταστροφικές λύσεις που ακούγεται ότι μαγειρεύονται» εις βάρος της Κύπρου κατά τον υπ’ αριθμόν ένα καταστροφολόγο της άτυπης αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά, είναι ενδεικτικές ενός άρρητου εσωκομματικού πολέμου. Γιατί ακούει φωνές από το υπερπέραν ο πρώην πρωθυπουργός; Επειδή δεν ακούει τις φωνές που πρέπει από τον νυν πρωθυπουργό.
Αντιπολίτευση ως τέχνη
Ο θάνατος της Βάσως Παπανδρέου, πάντως, θύμισε ότι ακόμα και η δριμεία εσωκομματική αντιπολίτευση –σε βαθμό αμφισβήτησης του προέδρου μάλιστα– μπορεί να γίνει με παρρησία και χωρίς πικρόχολες μικρότητες. Το σχετικό βίντεο που ανασύρθηκε από τη λήθη στο πλαίσιο της νοσταλγικής αποτίμησης της πολιτικού, τη δείχνει στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, σχεδόν 30 χρόνια πριν, να σηκώνεται από τη θέση της και να κατευθύνεται προς τον Ανδρέα Παπανδρέου για να του επιδώσει μια σημείωση διαμαρτυρίας. Η Βάσω Παπανδρέου δεν μίλησε για όσα «ακούγονται»· είχε δική της φωνή και ακουγόταν η ίδια.
Φωνές
Ας μην υποτεθεί όμως πως όλες οι φωνές χρήζουν ακρόασης. Ο θάνατος του νεαρού ποπ σταρ Λίαμ Πέιν μετά από πτώση του από μπαλκόνι ξενοδοχείου στην Αργεντινή φέρνει εκ νέου στην επιφάνεια τον ρόλο των κοινωνικών δικτύων και των media στη δημιουργία και τη διαχείριση κρίσεων. Το «δημοσιογραφικό» δίκτυο ΤΜΖ δημοσίευσε φωτογραφίες του νεκρού για να ικανοποιήσει τις ορέξεις εκείνων που ζητούν αποδείξεις αίματος, μόλις αυτό χυθεί. Ακουσε τις φωνές που ήθελε να ακούσει. Δεν είναι όμως εκείνοι που φωνάζουν οι μόνοι που έχουν φωνή.