Το βράδυ που ο Βινίσιους Ζούνιορ σημείωσε το πρώτο του χατ-τρικ στο Champions League, προάγγελος της «Χρυσής Μπάλας» που (εκτός απροόπτου) θα παραλάβει το βράδυ της Δευτέρας (28/10) και ο Φραντσέσκο Καμάρντα λίγο έλειψε να γίνει ο πρώτος σκόρερ κάτω των 17 ετών στην ιστορία της διοργάνωσης, το «μπαμ» έγινε στο Τορίνο.
Η Στουτγάρδη «άλωσε» την έδρα της Γιουβέντους και την υποχρέωσε στην πρώτη της ήττα στην League Phase της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης με το νέο φορμάτ που ακόμα προσπαθούν να αφομοιώσουν οι πάντες, προπονητές, παίκτες, παράγοντες και φίλαθλοι.
Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της γερμανικής ομάδας στο Champions League έπειτα από 14 ολόκληρα χρόνια και επετεύχθη με γκολ στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων και αφού λίγο νωρίτερα είχε χάσει ένα πέναλτι που θα μπορούσε να την καταρρακώσει ψυχολογικά.
Σκόρερ του ιστορικού γκολ ένας νεαρός Αφρικανός, ο οποίος μέσα σε λίγους μήνες έζησε όσα δεν είχε βιώσει στα προηγούμενα χρόνια μιας πορείας που ξεκίνησε από την Ακτή Ελεφαντοστού με όνειρα χίλια, τα οποία σιγά σιγά γίνονται πραγματικότητα.
Οι γονείς του Ελ Μπιλάλ Τουρέ γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Μάλι, αλλά πέρασαν τα σύνορα για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή στο Ατζαμέ της Ακτής Ελεφαντοστού. Εκεί γεννήθηκε ο Ελ Μπιλάλ, ο οποίος μεγάλωσε επί της ουσίας με τη γιαγιά και έναν θείο του, αφού οι γονείς του πηγαινοέρχονταν ψάχνοντας την καλύτερη δυνατή εργασία.
Από μικρός έδειχνε μια ιδιαίτερη ικανότητα στην μπάλα, η οποία καθόρισε τα βήματά του. Μπήκε σε ποδοσφαιρική ακαδημία και, στα 15 του, μαζί με τη μητέρα του επέστρεψε στη χώρα καταγωγής του, όπου οι συνθήκες για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του ήταν πιο ευνοϊκές.
Με τις μικρές εθνικές ομάδες του Μάλι έζησε τις πρώτες χαρές, όπως η κατάκτηση του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής με την Κ20, αλλά και τις πρώτες απογοητεύσεις, όπως η απουσία του από το Παγκόσμιο Κύπελλο της κατηγορίας, επειδή είχε πρόβλημα με τη βίζα και, συν τοις άλλοις, ήταν άρρωστη η μητέρα του.
Αναποδιά επιφύλαξε και η πρεμιέρα του με την Εθνική Ανδρών σε μεγάλη διοργάνωση, αφού αποβλήθηκε στο πρώτο ματς του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής του 2022. Δεν το έβαλε ποτέ κάτω και, με οδηγό το ταλέντο του, άρχισε να εμφανίζεται στις ατζέντες ευρωπαϊκών ομάδων. Άγιαξ, Νάπολι και Ζάλτσμπουργκ, μεταξύ άλλων, τον προσέγγισαν για να τον φέρουν στην Γηραιά Ήπειρο, κάτι που κατάφερε εν τέλει η γαλλική Ρεμς.
Υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο όταν ενηλικιώθηκε, σκόραρε στο ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα και στα 3,5 χρόνια παρουσίας του στον σύλλογο που εδρεύει στα βορειοανατολικά του Παρισιού έδειξε ότι έχει επίπεδο για πολύ, πολύ ψηλότερα.
Του έδωσε την ευκαιρία η ισπανική Αλμερία, η οποία την τελευταία ημέρα των καλοκαιρινών μεταγραφών της σεζόν 2021-22, έκανε υπέρβαση για τα δικά της στάνταρ, δίνοντας οκτώ εκατ. ευρώ για να τον εντάξει στο έμψυχο δυναμικό της.
Στην Ανδαλουσία, ο Ελ Μπιλάλ θα έμενε μόλις για μια σεζόν. Οχι γιατί απογοήτευσε, αλλά επειδή έλαμψε. Και αυτό, παρότι τραυματίστηκε σοβαρά στον δεξιό μηρό και έμεινε τρεις μήνες εκτός δράσης. Γύρισε νωρίτερα, οι γιατροί χαρακτήρισαν «θαύμα» την επιστροφή του, αφού μάλιστα συνέβαλε στο να παραμείνει η ομάδα στη μεγάλη κατηγορία, παρότι έθεσε σε κίνδυνο ακόμα και τη συνέχεια της καριέρας του.
Νωρίτερα στη σεζόν, προτού τραυματιστεί, πέτυχε το γκολ με το οποίο η Αλμερία νίκησε για πρώτη φορά ολόκληρη Μπαρτσελόνα, σκόραρε και εις βάρος της Ρεάλ Μαδρίτης και εκτόξευσε τις μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Μέσα σε λίγους μήνες, υπερδιπλασίασε την αξία του και έγινε περιζήτητος από τη… μισή Ευρώπη. Αταλάντα και Εβερτον τον διεκδίκησαν και η ομάδα του Μπέργκαμο, η οποία φημίζεται για την ικανότητά της να εκτοξεύει καριέρες, δεν δίστασε να… σπάσει τον κουμπαρά για χάρη του.
Εδωσε 29 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που συνιστά τη μεγαλύτερη επένδυση της ιστορίας της, αλλά και την πιο ακριβή πώληση της Αλμερία, ξεπερνώντας ακόμα και αυτήν του Ντάργουιν Νούνιες, ο οποίος μέσω της Ανδαλουσίας πήγε στην Μπενφίκα και, από εκεί, στη Λίβερπουλ.
Ο παίκτης που πρωταγωνίστησε στη δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή ποδοσφαιριστή από το Μάλι, πίσω μόνο από τον αμυντικό μέσο Ιβ Μπισουμά, ο οποίος το καλοκαίρι του 2022 μεταπήδησε από την Μπράιτον στην Τότεναμ αντί 30 εκατ. ευρώ, είδε το όνειρο της μεταγραφής στην ιταλική Serie A να μετατρέπεται σε εφιάλτη.
Οπως και στην Αλμερία, η ατυχία του χτύπησε ξανά την πόρτα. Αυτή τη φορά, μάλιστα, ακόμα πιο δυνατά, αφού λίγες ημέρες μετά το ντεμπούτο του τραυματίστηκε στο ίδιο σημείο με έναν χρόνο πριν, μένοντας πέντε μήνες εκτός δράσης.
Και πάλι, όμως, δεν το έβαλε κάτω. Δούλεψε σκληρά, γύρισε και έπαιξε ως αλλαγή στον τελικό του Europa League, πανηγυρίζοντας τον πρώτο μεγάλο τίτλο της καριέρας του στην Ευρώπη.
Η σεζόν, όμως, δεν ήταν αποδοτική και, εξαιτίας του πόσο στοίχισε, αντιμετώπισε πολλή και αρνητική κριτική. Ο προπονητής Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι αποφάσισε να μην του δώσει δεύτερη ευκαιρία και συναίνεσε στον δανεισμό του.
Μπόρνμουθ και Φούλαμ επιχείρησαν να τον πάρουν στην αγγλική Premier League, αλλά εντέλει η μοίρα του επιφύλαξε Γερμανία και Bundesliga. Σε ένα πρωτάθλημα με πολύ υψηλό ρυθμό που ευνοεί τους επιθετικούς, ο Ελ Μπιλάλ Τουρέ φιλοδοξεί, στα 23 του πλέον, να βρει τον καλό του εαυτό και να δικαιώσει τις μεγάλες προσδοκίες που ο ίδιος είχε δημιουργήσει.
Σημείωσε το πρώτο του γκολ σε θρίαμβο επί της Μπορούσια Ντόρτμουντ (5-1) και βρήκε ξανά δίχτυα το βράδυ της Τρίτης (22/10), για να χαρίσει στην ομάδα του, όπου αγωνίζεται ως δανεικός από την Αταλάντα, την πρώτη της νίκη στο Champions League από το 2010, όταν ο επιθετικός από το Μάλι ήταν μόλις εννέα ετών και στους δρόμους του Ατζαμέ έκανε όνειρα για να μοιάσει στο ίνδαλμά του, τον Κριστιάνο Ρονάλντο.