Στη Βραζιλία, οι προπονητές ποδοσφαίρου είναι όσοι και οι κάτοικοι, οι οποίοι υπολογίζονται στα 213 εκατομμύρια. Μεταξύ αυτών, βεβαίως, και ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας, ο οποίος έχει άποψη για όσα αφορούν την μπάλα και, κυρίως, το πληγωμένο καμάρι της Βραζιλίας, την εθνική της ομάδα.
Η Σελεσάο, η μοναδική με πέντε Παγκόσμια Κύπελλα στη συλλογή της, έχει 22 χρόνια να γευτεί το νέκταρ της παγκόσμιας πρωταθλήτριας. Από τότε, δηλαδή, που τα κατάφερε στα γήπεδα Ιαπωνίας και Νότιας Κορέας η παρέα των τριών «Ρ»: Ρονάλντο, Ριβάλντο και Ροναλντίνιο.
Εκτοτε, οι απογοητεύσεις ήταν πολλές και με διαφορετικές μορφές. Η μεγαλύτερη όλων, αναμφίβολα, το Μουντιάλ του 2014 που φιλοξένησε η χώρα της σάμπας, φτάνοντας ως διοργανώτρια έως τα ημιτελικά, όπου όμως διαλύθηκε από τη Γερμανία με 7-1 (!), στην πιο ταπεινωτική ήττα της Ιστορίας της.
Οταν αυτό συνέβη, ο Λουίς Ινάσιο ντα Σίλβα, κατά κόσμον Λούλα, είχε αποσυρθεί από την προεδρία της Βραζιλίας τρία χρόνια πριν, προτού επιστρέψει στο αξίωμα την πρώτη μέρα του 2023, όντας πλέον σε ηλικία 77 ετών ο γηραιότερος Βραζιλιάνος πρόεδρος όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του.
Ως πρόεδρος και Βραζιλιάνος, λοιπόν, ο Λούλα δικαιούται (;) να έχει άποψη (και) για το ποδόσφαιρο. Σε πρόσφατη συνέντευξή του δεν δίστασε να προτείνει η εθνική ομάδα να αποτελείται μόνο από ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο τοπικό πρωτάθλημα, αφού θεωρεί ότι στην Ευρώπη «δεν υπάρχουν αστέρια, αλλά ένα τσούρμο νεαρών που ακόμα δεν είναι τέτοια».
Σε αυτό το… τσούρμο, βεβαίως, συναντάμε παίκτες όπως ο Βινίσιους Ζούνιορ, ο οποίος τη Δευτέρα (28/10) θα πάρει εκτός απροόπτου τη «Χρυσή Μπάλα» ως ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο το 2024 και ενώ πριν από λίγα 24ωρα σημείωσε χατ τρικ στο ματς της Ρεάλ Μαδρίτης με την Μπορούσια Ντόρτμουντ για το Champions League.
Ή ο Ραφίνια, ο οποίος ένα 24ωρο μετά το σόου του «Βίνι» έδωσε και αυτός ρεσιτάλ με χατ τρικ στον θρίαμβο της Μπαρτσελόνα απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου. Ο Λούλα θεωρεί ότι αυτοί οι παίκτες «δεν είναι Γκαρίνσα ή Ρομάριο» και δεν θα έπρεπε να καλούνται στην εθνική ομάδα, κάτι που έφτασε να προτείνει στον πρόεδρο της ποδοσφαιρικής συνομοσπονδίας, Εντνάλντο Ροντρίγκες, σε κατ’ ιδίαν συζήτησή τους.
Οι δηλώσεις αυτές έγιναν με αφορμή την πρόσφατη νίκη της Σελεσάο επί της Χιλής με ανατροπή στο Σαντιάγο για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 2026, στην οποία σκόραραν δύο παίκτες της Μποταφόγκο, η οποία αυτή τη στιγμή οδηγεί την κούρσα της βαθμολογίας στο τοπικό πρωτάθλημα, έναν βαθμό μπροστά από την Παλμέιρας.
Την τελευταία φορά που ένας παίκτης της Μποταφόγκο σκόραρε με τη φανέλα με το εθνόσημο ήταν το (μακρινό) 1998, όταν τα είχε καταφέρει ο σπουδαίος Μπεμπέτο, σε ηλικία 34 ετών, και αφού είχε παίξει στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στην Ισπανία, με τις φανέλες των Ντεπορτίβο Λα Κορούνια και Σεβίλλης.
Ο παίκτης που (χρονικά) τον διαδέχτηκε ήταν ο Ιγκόρ Ζεσούς Μασιέλ ντα Κρουζ, κατά κόσμον Ιγκόρ Ζεσούς (τον ακολούθησε στο ίδιο ματς ο συμπαίκτης του Λουίς Ενρίκε), ο οποίος κλήθηκε από τον ομοσπονδιακό προπονητή, Ντοριβάλ Ζούνιορ, ως επιβράβευση για τις εμφανίσεις του με την ομάδα του Ρίο ντε Ζανέιρο.
Με τον Ιγκόρ Ζεσούς ως ένα από τα σημεία αναφοράς, η «Glorioso» (ένδοξη) κυνηγάει το πρώτο της πρωτάθλημα έπειτα από τριάντα χρόνια, αλλά και το παρθενικό της Copa Libertadores, το αντίστοιχο Champions League στη Νότια Αμερική.
Τα ξημερώματα της Πέμπτης (24/10), ο 23χρονος επιθετικός από την Κουιαμπά έβαλε το κερασάκι στον θρίαμβο της Μποταφόγκο επί της Πενιαρόλ από την Ουρουγουάη (5-0), χάρη στον οποίο βρίσκεται με το ένα πόδι στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της αμερικανικής ηπείρου.
Ηταν το τρίτο του γκολ στο φετινό Copa Libertadores, όλα σε παιχνίδια των νοκ άουτ φάσεων, εκεί δηλαδή που «καίει» η μπάλα. Στον τελικό, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα αντιμετωπίσει την Ατλέτικο Μινέιρο (3-0 τη Ρίβερ Πλέιτ στον πρώτο της ημιτελικό), πρόταση της οποίας είχε απορρίψει προτού δώσει τα χέρια με την Μποταφόγκο.
«Γύρισα στη Βραζιλία για να κερδίσω θέση στην εθνική ομάδα», είχε πει στις πρώτες προγραμματικές του δηλώσεις, κάνοντας πραγματικότητα το όνειρό του μόλις λίγους μήνες αργότερα, καταφέρνοντας μάλιστα να σκοράρει στο ντεμπούτο του.
Πίσω του άφησε μια τετραετία στη Σαμπάμπ Αλ Αχλί των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, όπου επέλεξε να παίξει λίγο μετά την ενηλικίωσή του, παρά να κυνηγήσει το όνειρο του ταξιδιού στην Ευρώπη, όπως κάνει η πλειονότητα των συμπατριωτών συναδέλφων του.
Προσαρμόστηκε, μάλιστα, τόσο καλά στην αραβική χώρα, που δέχθηκε πρόταση να αγωνιστεί με την εθνική ομάδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αφού μετά από τέσσερα χρόνια πήρε υπηκοότητα και διαβατήριο. Αρνήθηκε ευγενικά, γιατί πίστευε, όχι άδικα όπως αποδείχθηκε, ότι είχε επίπεδο για να φορέσει τη βαριά, κίτρινη φανέλα με τα πέντε αστέρια.
Μεγαλωμένος σε μια οικογένεια ψαράδων, σε ηλικία εννέα ετών καθάριζε ψάρια μαζί με τον παππού του, βγάζοντας είκοσι ρεάις (3,2 ευρώ) τον μήνα. Πρόσφατα, η Μποταφόγκο απέρριψε πρόταση 60 εκατ. ρεάις (9,7 εκατ. ευρώ) για να παραχωρήσει έναν ποδοσφαιριστή που σε ηλικία 13 ετών λίγο έλειψε να αφήσει την μπάλα λόγω κρουσμάτων απειθαρχίας και, δέκα χρόνια αργότερα, δείχνει έτοιμος να εξελιχθεί στον σέντερ φορ που ψάχνει απεγνωσμένα η Σελεσάο από την εποχή του Ρομάριο και του Ρονάλντο.
«Ποτέ δεν παρατήσαμε την ιδέα να έχουμε έναν εξειδικευμένο σέντερ φορ που δεν θα είναι απλώς ένας… λαθροκυνηγός. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό του Ιγκόρ», εξηγεί ο Ντοριβάλ Ζούνιορ για τον Ζεσούς, τον οποίο είχε… ξεχάσει η Βραζιλία εξαιτίας της τετραετίας του στην Αραβία, αλλά πλέον θεωρείται από πολλούς ως η ιδανική φανέλα με το «9».
Και, μπορεί στο ντεμπούτο του να φόρεσε τη φανέλα με το «19», αλλά το συνδύασε με γκολ, κάτι που στα πάνω από 120 χρόνια Ιστορίας της εθνικής ομάδας έχουν καταφέρει λίγοι ποδοσφαιριστές, μερικοί εκ των οποίων είναι θρύλοι: Πελέ, Ζίκο, Ρονάλντο, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο και Νεϊμάρ.
Ο Λούλα προτείνει η Σελεσάο να αποτελείται αποκλειστικά και μόνο από παίκτες του εγχώριου πρωταθλήματος και ο Ιγκόρ Ζεσούς θα κάνει ό,τι περνάει από το… πόδι του για να τον δικαιώσει.
Στα 23 του χρόνια, βεβαίως, έχει μια μακρά (και πιθανόν λαμπρή) καριέρα μπροστά του. Και, εφόσον συνεχίσει να έχει την αγωνιστική συνέπεια των τελευταίων μηνών, δεν θα αργήσει η ώρα που θα έρθει και αυτός να παίξει στην Ευρώπη. Και θα το κάνει με μεγάλη χαρά, ακόμα και αν έτσι στενοχωρήσει τον πρόεδρο της χώρας του…