Ηταν Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου. Η ισπανική εφημερίδα «Marca» κυκλοφορούσε με τίτλο «Ολοι οι δρόμοι οδηγούν στον χρυσό» και με μεγάλη φωτογραφία του Βινίσιους Ζούνιορ να κρατάει (μέσω μοντάζ) τη «Χρυσή Μπάλα» ως κορυφαίος παίκτης του κόσμου για τη σεζόν που πέρασε.
Στο ρεπορτάζ, η εφημερίδα ανέφερε ότι ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν το απόλυτο φαβορί για να πάρει το Οσκαρ του ποδοσφαίρου και, μάλιστα, η αθλητική εταιρεία με την οποία συνεργάζεται του είχε ετοιμάσει χρυσά παπούτσια, αλλά και ειδική εορταστική εκδήλωση στο κατάστημά της στην ισπανική πρωτεύουσα.
Στο ίδιο πρωτοσέλιδο, πάνω δεξιά, υπήρχε μια φωτογραφία ενός απογοητευμένου Ρόδρι, αφού είχε βγει και επίσημα η διάγνωση για τον τραυματισμό του: Ρήξη έξω χιαστού και μηνίσκου στο δεξί γόνατο και διάστημα απουσίας που θα ξεπεράσει τους οκτώ μήνες.
Μόλις 35 ημέρες αργότερα, το πρωτοσέλιδο της ίδιας εφημερίδας είχε τον Ισπανό μέσο της Μάντσεστερ Σίτι να φιλάει τη «Χρυσή Μπάλα» με τίτλο «Επιτέλους ήταν ώρα!», αφού είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής από τη συγκεκριμένη χώρα που λαμβάνει την σπουδαία τιμητική διάκριση, 64 χρόνια μετά τον σπουδαίο Λουίς Σουάρεθ, ο οποίος δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Τι μεσολάβησε;
Μια παρατεταμένη εντύπωση ότι ο «Βίνι» ήταν ο νικητής, παρότι ο Ρόδρι προερχόταν από μια σούπερ σεζόν, όπου ήταν απόλυτα επιδραστικός στην κατάκτηση του πρωταθλήματος από τη Μάντσεστερ Σίτι για τέταρτη διαδοχική σεζόν στην Αγγλία (επίδοση ρεκόρ), αλλά και ο MVP της Ισπανίας, η οποία έκανε δικό της το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από δώδεκα χρόνια.
Φέτος, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε μέχρι τώρα, ουδείς γνώριζε μέχρι και λίγες ώρες πριν από το γκαλά στο θέατρο Châtelet του Παρισιού ποιος είναι ο νικητής. Δεν είχε ενημερωθεί κανείς, ούτε είχε γίνει η παραδοσιακή συνέντευξη των νικητών, ώστε να δημοσιευτούν στο τεύχος του περιοδικού «France Football» που κυκλοφορεί κάθε Τρίτη, λίγες ώρες δηλαδή μετά το γκαλά.
Ο Βενσάν Γκαρσιά, αρχισυντάκτης της εφημερίδας «L’Equipe», η οποία είναι στον ίδιο εκδοτικό όμιλο και από φέτος διοργανώνει την ψηφοφορία, σε συνεργασία με την UEFA, ήταν ο μοναδικός που γνώριζε τον νικητή, μαζί με τον παραγωγό της τηλεοπτικής μετάδοσης, Μαρκ Λας.
Οταν, όμως, το ξέρουν δύο, μπορεί να το μάθουν πολλοί. Λίγες ώρες πριν από το γκαλά, η Ρεάλ Μαδρίτης έμαθε ότι ο σίγουρος (;) νικητής Βινίσιους δεν θα έπαιρνε το μεγάλο βραβείο της βραδιάς.
Ο πρώτος, ιστορικός ύμνος του ισπανικού συλλόγου έχει έναν στίχο που λέει «όταν χάνει, δίνει το χέρι». Αυτά, όμως, κάποτε. Παρότι η Ρεάλ τιμήθηκε ως η καλύτερη ανδρική ομάδα, ο Κάρλο Αντσελότι ως ο καλύτερος προπονητής και ο Κιλιάν Εμπαπέ ως πρώτος σκόρερ μαζί με τον Χάρι Κέιν, αποφάσισε να μην ταξιδέψει στη γαλλική πρωτεύουσα.
Ενα ιδιωτικό τζετ περίμενε στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης τον «Βίνι», τον «Καρλέτο», τον Γάλλο σούπερ σταρ, αλλά και τον Τζουντ Μπέλινγκχαμ, ο οποίος επίσης ήταν εκ των βασικών υποψηφίων για τη «Χρυσή Μπάλα». Μαζί τους θα ταξίδευαν φίλοι και συγγενείς, αλλά και παράγοντες και υπάλληλοι της Ρεάλ.
Πενήντα άτομα συνολικά, τα οποία δεν μπήκαν ποτέ στο αεροσκάφος. Ενοχλημένος που ένας από τους παίκτες-σημαία του δεν θα έπαιρνε τη «Χρυσή Μπάλα», ο πρόεδρος, Φλορεντίνο Πέρεθ, απαγόρευσε στον Βινίσιους να πάρει το αεροπλάνο, παρότι ο Βραζιλιάνος το ήθελε.
Η απουσία της Ρεάλ από το γκαλά δεν έπληξε κανέναν άλλο εκτός από το περίφημο πρεστίζ της, δύο 24ωρα μάλιστα μετά τη συντριβή με 4-0 στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» από την Μπαρτσελόνα.
Μια Μπαρτσελόνα που, παρά τα βραβεία της Ρεάλ, ήταν συνολικά η νικήτρια της βραδιάς. Ο Λαμίν Γιαμάλ πήρε το βραβείο Kopa ως κορυφαίος παίκτης Κ21, η Αϊτάνα Μπονματί δεύτερη διαδοχική «Χρυσή Μπάλα» στις γυναίκες (και τέταρτη σερί συνολικά, αφού είχαν προηγηθεί οι δύο της συμπαίκτριάς της Αλέξια Πουτέγιας), η Μπάρτσα το βραβείο της κορυφαίας ομάδας στο γυναικείο ποδόσφαιρο, με όλα τα παρευρισκόμενα μέλη να ανεβαίνουν επί σκηνής, ενώ έπαιζε ο ύμνος στην αίθουσα!
Το «Viniciusgate», βεβαίως, δεν σταμάτησε εκεί. Αμέσως εμφανίστηκαν οι περίφημες θεωρίες συνωμοσίας. Πιο δημοφιλής αυτή που θέλει την UEFA να κάνει με αυτόν τον τρόπο πόλεμο στη Ρεάλ ως ιδρυτικό στέλεχος και υπέρμαχο της European Super League, αφού δεν μπορεί να της βάλει… τρικλοποδιές με άλλον τρόπο, με τη Βασίλισσα να είναι η απόλυτη κυρίαρχος στην κορυφαία διοργάνωση της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας, το Champions League, με 15.
Δεν ήταν, όμως, η μοναδική θεωρία συνωμοσίας. Στον ισπανικό σύλλογο «βλέπουν» συμμαχία της UEFA με την Παρί Σεν Ζερμέν και τη μη βράβευση του Βινίσιους, παρότι αυτή γίνεται από κριτική επιτροπή που αποτελείται από δημοσιογράφους απ’ όλη την Ευρώπη, ως «αντίποινα» για τη μεταγραφή του Κιλιάν Εμπαπέ, ο οποίος βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με τον γαλλικό σύλλογο, ζητώντας 55 εκατ. ευρώ σε καθυστερημένους μισθούς και πριμ.
Η πιο τρελή θεωρία, όμως, έρχεται από τη Βραζιλία, όπου «βλέπουν» ρατσισμό πίσω από αυτή την απόφαση, όταν στο παρελθόν η «Χρυσή Μπάλα» κατέληξε στα χέρια του (παρόντα στην εκδήλωση) Ζορζ Γουεά από τη Λιβερία, αλλά βεβαίως και των επίσης Βραζιλιάνων με αφρικανικές ρίζες Ρονάλντο (ο νεότερος που την έχει κερδίσει, σε ηλικία 21 ετών), Ριβάλντο και Ροναλντίνιο.
Προφανώς, καμία από τις παραπάνω θεωρίες συνωμοσίας δεν έχει ρεαλιστική βάση. Και, παρότι ο Βινίσιους Ζούνιορ κέρδισε με μεγάλη διαφορά το σχετικό διαδικτυακό γκάλοπ της «L’Equipe» με 41,3% των ψήφων έναντι 13,5 % του Ρόδρι, η νίκη του Ισπανού αποτελεί μιας μορφής δικαιοσύνη για όλους εκείνους τους ακούραστους, «αόρατους» εργάτες του ποδοσφαίρου που είναι κομβικοί για τις ομάδες τους, αλλά μένουν στη σκιά του γκολ, το οποίο βεβαίως είναι η πεμπτουσία του αθλήματος.
Από το 1956, άλλωστε, όταν δόθηκε η πρώτη «Χρυσή Μπάλα» στον σπουδαίο Αγγλο σερ Στάνλεϊ Μάθιους, μόλις εννέα φορές το βραβείο απονεμήθηκε σε παίκτες που έχουν πρώτο μέλημα την άμυνα και την οργάνωση του παιχνιδιού και όχι το πώς θα σκοράρουν.
Πρώτος ήταν ο Ισπανός μέσος, όπως ο Ρόδρι, Λουίς Σουάρεθ, το 1960. Και τελευταίος, πριν από τον φετινό νικητή, ο Λούκα Μόνριτς της… Ρεάλ Μαδρίτη, το 2018, ο οποίος έσπασε το δεκαετές δίπολο των Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο.
«Θα το κάνω δέκα φορές καλύτερα, εφόσον χρειαστεί. Εκείνοι δεν είναι έτοιμοι», έγραψε στο προφίλ του στα social media ο «Βίνι», υπονοώντας ότι αυτοί που ψηφίζουν δεν είναι έτοιμοι να τον αναδείξουν νικητή. Προφανώς η Ρεάλ δεν ήταν έτοιμη να «χάσει». Και το έδειξε με τον πλέον άκομψο δυνατό τρόπο…
