Ο Ρούμπεν Αμορίμ και το όνειρο με τον μανδύα του εφιάλτη

Η επανάσταση που έφερε στο ελληνικό μπάσκετ ο Νίκος Γκάλης αποτυπώθηκε με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο από τον προπονητή με τον οποίο μεγαλούργησε ο «Γκάνγκστερ» σε συλλογικό επίπεδο.
 
«Οσοι ασχολούνται με το μπάσκετ στην Ελλάδα θα έπρεπε να πληρώνουν ειδικό φόρο. Το… Γκαλόσημο», είχε πει ο αείμνηστος Γιάννης Ιωαννίδης, με τον σπουδαίο Βασίλη Γκούμα να κάνει λόγο για «τον μπασκετικό φόρο υπέρ Γκάλη».
 
Στο ποδόσφαιρο, εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, οι Πορτογάλοι προπονητές είναι της (μόνιμης) μόδας, χάρη πρωτίστως στον αυτοαποκαλούμενο «Special One» (ο εκλεκτός), όπως βάφτισε εαυτόν ο Ζοσέ Μάριο ντος Σάντος Μουρίνιο Φέλιξ όταν μπήκε για πρώτη φορά στον μαγικό, αλλά και τόσο απαιτητικό, κόσμο της αγγλικής Premier League, για λογαριασμό της Τσέλσι.
 
Από τη στιγμή που ο προπονητής από το Σετούμπαλ έκανε το «μπαμ», εμφανίστηκαν δεκάδες συμπατριώτες του που επεδίωξαν να βαδίσουν στα χνάρια του. Αλλοι τα πήγαν καλά, άλλοι όχι τόσο. Ολοι, όμως, θα έπρεπε να αποδώσουν «Μουρινιόσημο», ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις πόρτες που τους άνοιξε ο νυν τεχνικός της Φενέρμπαχτσε και άλλοτε της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
 
Με αυτή την ιδιότητα, τον Απρίλιο του 2018, ο Μουρίνιο είχε προσκαλέσει στο προπονητικό κέντρο του Κάρινγκτον τους τρεις πιο χαρισματικούς μαθητές του στο μάθημα Υψηλής Προπονητικής Απόδοσης που δίδασκε στο Πανεπιστήμιο της Λισσαβόνας.
 
Μέλος αυτής της προνομιούχας τριάδας, η οποία έζησε εκ των έσω την εμπειρία τού πώς εργάζεται ένα προπονητικό τιμ κορυφαίου συλλόγου, ήταν ένας 32χρονος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος είχε φτάσει έως την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας και έπαιζε στη μεσαία γραμμή, απ’ όπου του άρεσε να ελέγχει όλο το γήπεδο και, κατ’ επέκταση, το παιχνίδι.
 
Τότε άρχισε να μπαίνει το μικρόβιο της προπονητικής στο DΝA του Ρούμπεν Φιλίπε Μάρκες Αμορίμ, ο οποίος κρέμασε πρόωρα τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια λόγω σοβαρού τραυματισμού και άρχισε τα μαθήματα για να πάρει τα απαραίτητα πτυχία, έχοντας πάντα ως καθρέφτη και σημείο αναφοράς τον καθηγητή του στο πανεπιστήμιο.
 
«Μου αρέσει η Γιουνάιτεντ, γιατί ο Μουρίνιο είναι το πρότυπό μου» είχε εκμυστηρευτεί σε ανύποπτο χρόνο ο Αμορίμ. «Υπάρχουν προπονητές που έχουν έναν τρόπο να διαβάζουν το παιχνίδι που μου αρέσουν, όπως ο Γκουαρδιόλα. Αλλά για εμένα, το πρότυπό μου είναι ο Μουρίνιο, γιατί βλέπω την μπάλα με τρόπο που μοιάζει περισσότερο με τον κόουτς Μουρίνιο», εξήγησε για τη φιλοσοφία του, η οποία έχει στηριχτεί στις «αρχές Μουρίνιο», αλλά βεβαίως περιλαμβάνει και στοιχεία του δικού του χαρακτήρα και προσέγγισης.
 
Εκρηκτικός όπως ο μέντοράς του, ο Αμορίμ αναλύει διεξοδικά τον εκάστοτε αντίπαλο και προετοιμάζει στην εντέλεια το παιχνίδι, με στόχο τη νίκη. Σε αντίθεση με τον Ζοσέ, όμως, ο Ρούμπεν δεν είναι θιασώτης τού «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
 
Θέλει οι ομάδες του να νικούν, αλλά παίζοντας και ωραίο ποδόσφαιρο, όπως κάνει σταθερά η Σπόρτινγκ Λισσαβόνας από τον Μάρτιο του 2020, όταν ανέλαβε ο προπονητής από τη Λισσαβόνα, προερχόμενος από εξαιρετική δουλειά στην Μπράγκα.
 
Εκτοτε, οδήγησε τα Λιοντάρια στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 19 ολόκληρα χρόνια, αλλά πήρε ένα ακόμα μέσα σε τρία χρόνια, κάτι που είχε να πετύχει η Σπόρτινγκ από το 1982.
 
Τρία χρόνια, δηλαδή, προτού γεννηθεί ο προπονητής που θα κληθεί να πετύχει ό,τι δεν μπόρεσαν εννέα συνάδελφοί του, μεταξύ των οποίων ο Ζοσέ Μουρίνιο, που διαδέχθηκαν τον θρυλικό σερ Αλεξ Φέργκιουσον: Να επαναφέρουν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο.
 
Με το θράσος των (προπονητικών) νιάτων του, ο Αμορίμ νιώθει έτοιμος να πάρει τη σκυτάλη από τον Ερικ Τεν Χαγκ και να οδηγήσει τους «κόκκινους διαβόλους» στην πολυπόθητη Γη της Επαγγελίας. Είναι όμως;
 
Το καλοκαίρι, η Λίβερπουλ τον είχε στα υπόψη της για τη (βαριά) διαδοχή του Γιούργκεν Κλοπ, προτού καταλήξει στον Αρνε Σλοτ. Η Μάντσεστερ Σίτι, με δεδομένο ότι το συμβόλαιο του Πεπ Γκουαρδιόλα λήγει το επόμενο καλοκαίρι και ακόμα δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει, τον είχε πρώτο στη λίστα των υποψήφιων διαδόχων.
 
Από το καλοκαίρι, άλλωστε, το πόστο του αθλητικού διευθυντή των πρωταθλητών Αγγλίας αντί του Τσίκι Μπεγκιριστάιν, ο οποίος αποχωρεί ύστερα από μια δωδεκαετία, θα πάρει ο Ούγκο Βιάνα, με τον οποίο ο Αμορίμ συνεργάστηκε αρμονικά τα τελευταία χρόνια στη Σπόρτινγκ.
 
Οι δυο τους πιθανότατα θα ανταμώσουν στο Μάντσεστερ, αλλά ως αντίπαλοι, σε μια πρόκληση ζωής για τον 39χρονο προπονητή, ο οποίος έχει πολλά, ανοιχτά και επικίνδυνα μέτωπα με το που θα προσγειωθεί στο «Ολντ Τράφορντ».
 
Λάτρης του παιχνιδιού με εξτρέμ, θα βρει ένα ρόστερ χωρίς παίκτες με τέτοια χαρακτηριστικά, οπότε με το «good morning» θα πρέπει να προσαρμοστεί σε ό,τι διαθέτει το έμψυχο δυναμικό.
 
Ο Αμορίμ, ο οποίος παραδέχθηκε ότι τα αγγλικά του δεν είναι ακόμα στο καλύτερο δυνατό επίπεδο, κάτι που θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη σχέση του με τους δημοσιογράφους, καλείται να δώσει (επιτέλους) ταυτότητα στην ομάδα.
 
Να την κάνει πολύ πιο σκληροτράχηλη απ’ ό,τι (δεν) είναι αυτή τη στιγμή, να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του Μανουέλ Ουγκάρτε, με τον οποίο είχε συνεργαστεί με μεγάλη επιτυχία στην Σπόρτινγκ και να «χτίσει» έτσι το παιχνίδι, ώστε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το αναμφισβήτητο ταλέντο παικτών όπως ο Κόμπι Μέινου, ο Αλεχάντρο Γκαρνάτσο ή ο Ράσμους Χόιλουντ.
 
Δεν γνωρίζει, βεβαίως, αν θα τα καταφέρει, αλλά είναι δεδομένο πως θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να πετύχει, ώστε να δικαιώσει τους ανθρώπους που πιστεύουν στις ικανότητές του, με πρώτο τον σερ Ντέιβ Μπρέιλσφορντ, δεξί χέρι του συνεταίρου της οικογένειας Γκλέιζερ στον σύλλογο, σερ Τζιμ Ράτκλιφ.
 
Για χάρη του, η Γιουνάιτεντ έστειλε άμεσα ανθρώπους της στη Λισσαβόνα, για να τα βρει με τη Σπόρτινγκ. Στο συμβόλαιό του με τα Λιοντάρια υπάρχουν τρεις (!) διαφορετικές ρήτρες αποδέσμευσης: Δέκα εκατομμύρια ευρώ εάν έρθει ένας ευρωπαϊκός σύλλογος πρώτης γραμμής, είκοσι εκατομμύρια ευρώ για άλλους ξένους συλλόγους και τριάντα εκατομμύρια ευρώ για άλλες πορτογαλικές ομάδες.
 
Στο Μάντσεστερ θεωρούν ότι ο Αμορίμ μπορεί να δώσει νοοτροπία νικητή στη Γιουνάιτεντ, να βελτιώσει ατομικά ποδοσφαιριστές της και να δώσει ευκαιρίες –αναδείξει– νεαρά ταλέντα, όπως δηλαδή έκανε με απόλυτη επιτυχία στη Σπόρτινγκ, όπου οι φίλαθλοι έφτασαν στο σημείο να κλαίνε (!) για την επικείμενη αποχώρησή του.
 
Εκδηλώσεις λατρείας για τον βαφτισμένο (από τον Τύπο) Special One 2.0, ένα πολύ βαρύ παρατσούκλι το οποίο ο ίδιος αποποιείται, ξεκαθαρίζοντας ότι «ο Μουρίνιο είναι μοναδικός στο είδος του. Δεν θα υπάρξει άλλος Μουρίνιο. Ο Μουρίνιο είναι μοναδικός».
 
Μοναδικός, όμως, φιλοδοξεί να αποδειχθεί και ο Ρούμπεν Αμορίμ, ο οποίος ποτέ δεν έχει ασκήσει δημόσια κριτική σε παίκτη του, είναι παντρεμένος με τη Μαρία Ζοάο Ντιόγκο, εσωτερική διακοσμήστρια και αδελφή του Αντέρο Ενρίκε, άλλοτε αθλητικού διευθυντή της Παρί Σεν Ζερμέν.
 
Ενας από τους συλλόγους που είχαν στην ατζέντα τους τον Αμορίμ, ο οποίος θέλει να βαδίσει στα χνάρια του Μουρίνιο, αλλά όχι να βρίσκεται μόνιμα στη σκιά του. Ο ίδιος, πάντως, βλέπει στο πρόσωπό του έναν νεότερο εαυτό του.
 
Πριν από λίγους μήνες, όταν η Σπόρτινγκ του Αμορίμ απέκλεισε στα πέναλτι την Αρσεναλ στους «16» του Europa League, ο Μουρίνιο, ο οποίος συνέχιζε στη διοργάνωση ως προπονητής της Ρόμα, του έστειλε ένα μήνυμα στο κινητό που έγραφε: «Ο παλιός και ο νέος Μουρίνιο είναι ακόμα στη διοργάνωση».