Οταν ο γιος του Μάνου Χατζιδάκι, Γιώργος, παρέδωσε την κληρονομιά του πατέρα του στον Τζο Βαν Ντρίσε, εκείνος, όπως αποκάλυψε χθες, απόρησε. «Αυτό σημαίνει ότι μας είχε απόλυτη εμπιστοσύνη ή ότι είναι τρελός». Ομως, όπως φαίνεται τώρα, δεκαπέντε ημέρες πριν από τις συναυλίες «O κόσμος και ο Μάνος Χατζιδάκις» στο θέατρο των Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», ήξερε τι έκανε. Αλλωστε, τον Βέλγο παραγωγό ο Χατζιδάκις τον είχε γνωρίσει. Ισως γι’ αυτό, τόσο ο κληρονόμος του κορυφαίου συνθέτη όσο και ο Νίκος Κυπουργός που έχει τη μουσική εποπτεία αυτού που θα δούμε στις 23 και 24/6, είναι ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. «Θα ακούσετε τον M. Χατζιδάκι με ένα τρόπο που ώς τώρα ποτέ δεν έχει ακουστεί και ίσως αποδειχτεί ότι δεν είμαστε τόσο τρελοί που εμπιστευθήκαμε τους Βέλγους».
Δεκαπέντε διαφορετικές εθνικότητες να συνεργάζονται σε μια ορχήστρα δεν είναι συνηθισμένο. O Βάουτερ Βαντεναμπέλε, αν και δεν γνώριζε τη μουσική του Ελληνα συνθέτη, κατάφερε το δύσκολο έργο της ενορχήστρωσης, έχοντας μαζί του ξεχωριστούς μουσικούς απ’ όλο τον κόσμο. «Στις πρόβες είχαμε πολλά ερωτήματα. Τι είναι αυτή η μουσική; Τώρα όλοι είμαστε ενθουσιασμένοι», είπε. «Είναι παγκόσμια».
Η συναυλία, που ετοιμάζεται εδώ και δυο χρόνια για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα και είναι από τα μεγάλα μουσικά γεγονότα της χρονιάς, θα ηχογραφηθεί για να κυκλοφορήσει σε cd. Δυστυχώς όμως θα παρουσιαστεί μόνο στη χώρα, σε δυο βραδιές, αν και θα μπορούσε να αποτελέσει τη δική μας πολιτιστική πρόταση στο εξωτερικό.
Ο Γιώργος Χατζιδάκις εξήγησε (αφού ευχαρίστησε την προηγούμενη διοίκηση της Π. O., κυρίως τη Μανουέλα Παυλίδου) ότι δεν ήθελε για μια τέτοια βραδιά «να επαναλάβουμε κύκλους τραγουδιών». Οταν λοιπόν εμπιστεύθηκε την ιδέα στον Τζο Βαν Ντρίσε εκείνος «έτρεξε επί δύο χρόνια από βορρά προς νότο για την παραγωγή».
Πήγε παντού και άφησε σε κάθε καλλιτέχνη να αποφασίσει ποια από τα τραγούδια του Χατζιδάκι θα διασκευάσει. Ετσι, θα ακούσουμε το «Μην τον ρωτάς τον ουρανό» στη γλώσσα των Ζουλού, τα «Παιδιά κάτω στον κάμπο» στα ιταλικά, και μάλιστα σε στίχους του Παζολίνι, ο «Ταχυδρόμος πέθανε» από την Τερέζα Σαλγκουέιρο των Μαντρεντέους, το «Φεγγάρι είναι κόκκινο» από έναν σπουδαίο Κινέζο φλαουτίστα.
Μια υψηλού επιπέδου παραγωγή για την οποία έπρεπε να συνεννοηθούν καλλιτέχνες διαφορετικής κουλτούρας και νοοτροπίας, τους οποίους όμως ένωσε η μουσική του Χατζιδάκι.
Είναι ενδιαφέρον να δει κανείς πώς αντέδρασαν όσοι δεν γνώριζαν τη μουσική του Ελληνα συνθέτη. «Οι Νοτιοαφρικανοί αποφάσιαν σε πέντε λέπτά., άλλοι σε πέντε μέρες». Ορισμένοι κράτησαν τους αρχικούς στίχους και άλλοι προχώρησαν σε ελεύθερη απόδοση ή μετάφραση».
Εξαιρετική θεωρείται η φλαμανδική ορχήστρα Olla Vogala που όλοι επαίνεσαν, όπως και η συμμετοχή των ερμηνευτών.
Αυτή η επαναπροσέγγιση του έργου του Χατζιδάκι συμπίπτει και με τα δέκα χρόνια από τον θάνατό του Ισως γι’ αυτό ήταν συγκινημένος ο πρόεδρος του ΟΠΕΠ, Στ. Μαύρος, όταν πρώτος πήρε τον λόγο. «Είχα την τύχη να τον γνωρίσω σε μια συναυλία που προσέφερε αφιλοκερδώς στη νεολαία της Ελλάδας το 1992, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο εκείνους οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από ουσίες». Μίλησε λοιπόν για τον παγκόσμιο Χατζιδάκι και η Γ. Ηλιοπούλου για αυτά τα «δέκα χρόνια σιωπής της ευαισθησίας του».
