Προκαλεί άραγε σε κανέναν εντύπωση ότι για ακόμη μία φορά επιχειρείται να λογοκριθεί καλλιτεχνικό έργο, το οποίο αυτή τη φορά έχει την υπογραφή του διεθνούς, καταξιωμένου, βραβευμένου Κώστα Γαβρά; Τα βραβεία και η καλλιτεχνική καταξίωση έρχονται, όπως φαίνεται, σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τις ισορροπίες που ορισμένα θεσμικά πρόσωπα πιστεύουν ότι πρέπει να τηρούν.
Την εντύπωση δεν την προκαλεί το ίδιο το γεγονός. Δεν είναι η πρώτη φορά που στην Ελλάδα -παρά τους όρκους αφοσίωσης στην ελευθερία της έκφρασης και του λόγου- κορώνες υπερβολής που προέρχονται από συντηρητικούς θεσμούς, όπως η Εκκλησία, προσπαθούν να φιλτράρουν ιστορικές πληροφορίες, τις οποίες ουσιαστικά δεν αμφισβητεί κανείς.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι με την πρώτη αντίδραση της Εκκλησίας, τα πολιτικά και διοικητικά πρόσωπα δεν διστάζουν να υπακούσουν στις «ευαισθησίες» της και μέσα σε ελάχιστο χρόνο να επέμβουν για να «διορθωθούν» τα πράγματα.
Δεν χρειάστηκε να εκφραστεί δύο φορές η δυσαρέσκεια της Εκκλησίας για να αφαιρεθούν τα λίγα δευτερόλεπτα του βίντεο το οποίο επιμελήθηκε ο Κώστας Γαβράς, που παρουσιάζει μαυροφορεμένους άντρες να σπάνε γλυπτά του Παρθενώνα, όπως συνέβη στο παρελθόν και αποτελεί μέρος της ιστορίας του μνημείου. Ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς και ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Μουσείου της Ακρόπολης Δημήτρης Παντερμαλής δεν προσπάθησαν καν να υποστηρίξουν τις δικές τους επιλογές, για τις οποίες πριν από έναν μόλις μήνα, στα εγκαίνια του μουσείου, ήταν ξέφρενα υπερήφανοι. Απλώς υπάκουσαν.
Δεν είναι αυτή η αντίδραση που θα ανέμενε κανείς από έναν υπουργό που φιλοδοξεί να συνδέσει το όνομά του με σημαντικά έργα, ούτε από τον πρόεδρο ενός μουσείου που για λίγες εβδομάδες έγινε είδηση μόνο γι’ αυτό το μεγάλο και σημαντικό που έχει να παρουσιάσει στο κοινό, ούτε από την τωρινή ηγεσία της Εκκλησίας, που μέχρι τώρα έδειχνε να προσπαθεί να αποφύγει τις κορώνες και να περιορίζεται στα του οίκου της. Τις τελευταίες ημέρες, το Μουσείο της Ακρόπολης καταφέρνει να γίνεται είδηση ξανά, αλλά ως τόπος που παραδίδεται στη λογοκρισία και στα παιχνίδια άσκησης εξουσίας.
