Οταν στα μέσα του περασμένου αιώνα ο φωτογραφικός φακός απαθανάτιζε τους θαμώνες των εστιατορίων «Ματούλας» και «Μπόμου» στη Μονεμβασία ή τα κορίτσια την ώρα των γυμναστικών επιδείξεων, είναι βέβαιο πως ουδείς μπορούσε να φανταστεί πως ύστερα από εξήντα χρόνια θα αναδεικνυόταν σε πρωταγωνιστή. Ο λόγος για την έκθεση φωτογραφίας που διοργανώνεται από τις «Πολιτιστικές Διαδρομές» στο κάστρο της Μονεμβασιάς. Στα μάτια των επισκεπτών ξετυλίγονται στιγμές των κατοίκων της περιοχής. Κεντρικό πρόσωπο τόσο σε αυτή την έκθεση όσο και σε όλο το κάστρο της Μονεμβασιάς, ο Γιάννης Ρίτσος· τη μνήμη του οποίου τίμησαν με τον καλύτερο τρόπο οι συμπατριώτες του. Ετσι στον ναό του Αγίου Νικολάου συνεχίζεται μια άλλη έκθεση με τίτλο «Η εικαστική πλευρά του Γιάννη Ρίτσου». Εκεί οι επισκέπτες θα δουν πως τα χαρίσματα του μεγάλου Ελληνα ποιητή δεν περιορίζονταν μόνο στην ποίηση, αλλά σε ό,τι εκείνος άγγιζε. Ακόμα και στις πέτρες. Με εκείνες τις εικόνες στο μυαλό μοιραία αναρωτιόσουν για τη σημερινή πορεία του ελληνικού πολιτισμού.
Η ευχάριστη έκπληξη ήλθε λίγο έξω από το κάστρο, στη γέφυρα της Μονεμβασιάς. Εκεί ο Μανόλης Μητσιάς τραγούδησε ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Η μουσική αποκάλυψη ήλθε από τη συγκλονιστική τραγουδίστρια-ηθοποιό Μάγδα Πένσου. Με τη φωνή της, άλλοτε δωρική και άλλοτε λυρική, ύστερα από πολλά χρόνια μ’ έκανε να πιστέψω πως το έντεχνο τραγούδι είναι ακόμα εδώ. Δυστυχώς όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στην Ελλάδα, κάποιοι συμπατριώτες μας καταφέρνουν να μολύνουν καθετί ωραίο. Ετσι λοιπόν την ώρα που ο Μητσιάς και η Πένσου ερμήνευαν Χατζιδάκι, Θοδωράκη, Ξαρχάκο, Μικρούτσικο σε ποίηση Ρίτσου, Γκάτσου, Ελευθερίου το δείγμα μουσικής από απέναντι σκυλάδικο υπερκάλυπτε τις φωνές των δύο τραγουδιστών. Και αν από τα συγκεκριμένα «ορθοβαδιστικά» ζώα δεν είχα την απαίτηση να καταλάβουν τα συγκλονιστικά αυτά τραγούδια, ήλπιζα από τις αρχές της περιοχής να προβούν σε κάποια ενέργεια. Αλλά μάταια. Αυτές κώφευαν αδιάφορα…
