The Kingmaker ★★★½
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ (2019)
Σκηνοθεσία: Λορέν Γκρίνφιλντ
Εμφανίζονται: Ιμέλντα Μάρκος,
Ετα Ροζάλες, Φέρντιναντ Μάρκος
Μια απίστευτη ιστορία από τη χώρα που στην Ελλάδα έχουμε (ρατσιστικά) συνδέσει μόνο με τις… οικιακές βοηθούς, αφηγείται το πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ της Λορέν Γκρίνφιλντ, το οποίο βλέπουμε στην πλατφόρμα του Cinobo. Η ταινία ακολουθεί την ηλικιωμένη πια Ιμέλντα Μάρκος, σύζυγο του παλιού προέδρου και μετέπειτα δικτάτορα των Φιλιππίνων, Φέρντιναντ Μάρκος, η οποία επιστρέφει στη νησιωτική χώρα προκειμένου να παλινορθώσει την οικογενειακή δυναστεία της.
Μέσα από μια υποδειγματικά στημένη αντίστροφη αφήγηση, που πραγματοποιεί σταδιακά τις αποκαλύψεις της, το ντοκιμαντέρ κάνει επί της ουσίας μια αναδρομή στην ταραγμένη ιστορία των Φιλιππίνων, εστιάζοντας στον τελευταίο μισόν αιώνα που συνδέεται άρρηκτα με την οικογένεια Μάρκος. Στο επίκεντρο, φυσικά, βρίσκεται η Ιμέλντα σαν μητέρα-αράχνη που πλέκει ακόμη και σήμερα τους ιστούς της.
Η αρχή πάντως γίνεται πίσω στη δεκαετία του 1970, όταν ο φιλόδοξος πολιτικός Φέρντιναντ Μάρκος ερωτεύεται κεραυνοβόλα και παντρεύεται αμέσως την (εκθαμβωτική τότε) Μις Μανίλα, Ιμέλντα. Σύντομα οι δυο τους θα βρεθούν στο προεδρικό μέγαρο κι από εκεί θα ξεκινήσουν μια ανεπανάληπτη εκστρατεία αυθαιρεσίας και και κατάχρησης της δημόσιας περιουσίας, ενώ ταυτόχρονα παραμένουν λαοπρόβλητοι ηγέτες μιας φτωχής χώρας. Από τα χιλιάδες πανάκριβα φορέματα και παπούτσια της Ιμέλντα μέχρι τα κτίρια στο Μανχάταν και τα άγρια ζώα(!) που μεταφέρθηκαν κατά παραγγελίαν από την Αφρική, ο θεατής παρακολουθεί σοκαρισμένος τη στυγνή ληστεία εις βάρος ενός ολόκληρου έθνους και τη συνακόλουθη επιβολή οκταετούς στρατιωτικού νόμου.
Και μπορεί η ίδια η Ιμέλντα να αναπολεί στο ντοκιμαντέρ τη συγκεκριμένη περίοδο ως «τα καλύτερα χρόνια για την ελευθερία, την ευημερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα», ωστόσο τα όσα κατέγραψε η Ιστορία είναι περισσότερο τραγικά παρά αστεία. Φαινομενικά τουλάχιστον, αφού όπως μαθαίνουμε στο δεύτερο κομμάτι της ταινίας, που ίσως είναι ακόμη πιο εξοργιστικό από το πρώτο, η οικογενειακή… παράδοση συνεχίζεται με τον γιο της Ιμέλντα, ο οποίος βρέθηκε το 2016 μια ανάσα από την αντιπροεδρία της χώρας.
Ο σύγχρονος μηχανισμός εξαπάτησης που χρησιμοποιείται για να συμβούν τα παραπάνω φέρνει στο μυαλό γνωστά μας παραδείγματα και από άλλες γωνιές του κόσμου. Το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, που τείνει να γίνει δημοφιλές «σπορ» στις μέρες μας, το βλέπουμε μικρογραφικά στην περίπτωση των Φιλιππίνων και της θρυλικής Ιμέλντα, που συνεχίζει να μοιράζει χαρτονομίσματα στα χαμίνια του δρόμου και να επιδεικνύει τους Πικάσο, τους Μονέ και του Μικελάντζελο στους τοίχους.
