Με τόσα που έχει τραβήξει η Μπρίτνεϊ Σπίαρς από την αρχή σχεδόν της καριέρας της, θα περίμενε κανείς ότι ένα ντοκιμαντέρ με αυτό ακριβώς το θέμα θα μπορούσε, αν όχι να δράσει καταπραϋντικά στα τραύματά της, τότε να λειτουργήσει υποστηρικτικά στις υποθέσεις της.
Και η αλήθεια είναι ότι το «Framing Britney Spears», που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο σε παραγωγή των New York Times και σκηνοθεσία της Σαμάνθα Σταρκ, μοιάζει να παίρνει ξεκάθαρη θέση υπέρ της 39χρονης τραγουδίστριας, ακόμη και αν δεν της δίνει τον λόγο: τη βλέπουμε σε πλάνα αρχείου να δέχεται δημοσιογραφικές ερωτήσεις για την ερωτική της ζωή ενώ ήταν μικρή για κάτι τέτοιο, να ακούει ως ενήλικη σεξιστικά σχόλια, να νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική έπειτα από νευρική κατάρρευση και, τέλος, να τίθεται υπό την κηδεμονία του πατέρα της, Τζέιμι Σπίαρς, ο οποίος πλέον ελέγχει από τα ανθηρά οικονομικά της μέχρι το πότε βγαίνει από το σπίτι.
Η ίδια η Μπρίτνεϊ Τζιν Σπίαρς, πάντως, η οποία γεννήθηκε σε μια μικρή πόλη της Λουιζιάνα στη λεγόμενη «Ζώνη της Βίβλου» των ΗΠΑ και έφθασε σήμερα να έχει (αλλά να μην μπορεί να διαχειριστεί) μια περιουσία 59 εκατ. δολαρίων, είχε άλλη άποψη. Χθες, ανάρτησε στο Instagram ένα βίντεο, που την απεικόνιζε να χορεύει το κομμάτι «Crazy» των Aerosmith και που συνοδευόταν από ένα σχόλιο, όχι και τόσο αναπάντεχο εδώ που τα λέμε, για το εν λόγω ντοκιμαντέρ: «Δεν το παρακολούθησα, αλλά από όσο είδα, ένιωσα ντροπή για το πώς με παρουσίασαν. Εκλαιγα για δύο εβδομάδες και που λέτε, ακόμη κλαίω καμιά φορά», έγραψε μεταξύ άλλων η τραγουδίστρια. Δηλαδή, ένα ντοκιμαντέρ με καλές προθέσεις μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα για το πρόσωπο το οποίο αφορά; Οπως φαίνεται, ναι, μπορεί, ακόμη και αν το δίκιο του ήρωα ή της ηρωίδας είναι πλήρως τεκμηριωμένο, στο πλαίσιο μιας τέλειας αφήγησης. Ισως πάλι το πρόβλημα, ανεξαρτήτως προθέσεων, να είναι ακριβώς αυτή η αναζήτηση της αφηγηματικής τελειότητας. Οπως έγραφε η Μπρίτνεϊ Σπίαρς στη χθεσινή ανάρτησή της, τα media πάντα την έκριναν, την προσέβαλλαν και την ντρόπιαζαν. «Δεν είμαι εδώ για να είμαι τέλεια, η τελειότητα είναι βαρετή», κατέληγε. «Είμαι εδώ για να μεταδώσω την ευγένεια».
