Γεμάτη χρώματα και καλή διάθεση, ανοιξιάτικη σε κάθε περίπτωση, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η συναυλία των Μουσικών της Καμεράτας που μεταδόθηκε διαδικτυακά στις 8 Μαΐου. Το πρόγραμμα, που είχε ηχογραφηθεί στις 22 και 23 Οκτωβρίου 2020 στην Αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος», περιελάμβανε έργα του Βιβάλντι και συγκεκριμένα τρία Κοντσέρτα για πνευστά, δύο Κοντσέρτα για έγχορδα και συνεχές βάσιμο, τη Συμφωνία «Η χορωδία των Μουσών» και το περίφημο Κοντσέρτο για μαντολίνο σε ντο μείζονα (RV 425).
Ηταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να φανεί η ποικιλία της μουσικής του συνθέτη και ο πλούτος της έμπνευσής του στο πλαίσιο ομοειδών έργων.
Μια μουσική με γενικώς θετική διάθεση, γραμμένη να προσφέρει ευχαρίστηση, είναι συχνά πολύ δυσκολότερο να αποδοθεί απ’ ό,τι ένα έντονα δραματικό έργο. Οχι για τους Μουσικούς της Καμεράτας και τον Γιώργο Πέτρου, που με συνέπεια έχουν επενδύσει στο μπαρόκ εδώ και πολλά χρόνια. Η ευχαρίστηση –κάποτε πιθανόν στα όρια της ηδονής, των ίδιων των μουσικών καθώς έπαιζαν– αποδείχθηκε μεταδοτική ακόμα και μέσω Διαδικτύου.
Στη Συμφωνία με το προσωνύμιο «Η χορωδία των Μουσών» η ανάλαφρη, αέρινη διάθεση ήταν παρούσα στο ταχύ πρώτο μέρος, όσο και στο υπαινικτικό, αργό δεύτερο, αφήνοντας τους δραματικούς τόνους για το τελευταίο. Συχνά τις ωραιότερες στιγμές επεφύλασσαν τα αργά μέρη, όπως αυτό του Κοντσέρτου σε ντο μείζονα RV 113, προφανώς λόγω του βάθους του συναισθήματος, αλλά εξίσου λόγω της ανάδειξης της ποιητικής διάστασης της γραφής από τον Πέτρου και τους μουσικούς.
Ενα ακόμα έξοχο αργό μέρος ήταν αυτό του Κοντσέρτου για δύο όμποε (RV 534), μια σελίδα με ατμόσφαιρα βουκολικής σκηνής, όπου τα δύο όμποε ηχούν πάνω από τις νυκτές νότες των εγχόρδων. Εξαιρετικοί οι ομποΐστες Δημήτρης Βάμβας και Στέλλα Νικολαΐδη σε όργανα εποχής, με φροντισμένο ήχο και μεγάλη μουσικότητα. Νωρίτερα είχε ακουστεί το Κοντσέρτο για φαγκότο σε μι ελάσσονα (RV 484) με έναν ακόμα πολύ καλό σολίστα, τον Αλέξανδρο Οικονόμου, δεξιοτεχνικά εντυπωσιακό στα ζωηρά μέρη και εκφραστικό στο ατμοσφαιρικό μεσαίο αργό. Το διάσημο Κοντσέρτο για μαντολίνο απέδωσε ο Θεόδωρος Κίτσος, ανταποκρινόμενος με άνεση στις υψηλές δεξιοτεχνικές απαιτήσεις όπως και με ευγένεια στο αργό.
Θυελλώδης, έντονα δραματική ήταν η ερμηνεία του Πέτρου και των μουσικών στο υπέροχο Κοντσέρτο για ορχήστρα εγχόρδων RV 127, ενώ η βραδιά ολοκληρώθηκε με την περίφημη «Θαλασσινή καταιγίδα», στην αρχική μορφή του γνωστότερου ομότιτλου Κοντσέρτου για φλάουτο σε φα μείζονα. Το έργο που ακούστηκε, με αριθμό καταλόγου RV 98, είναι ένα «κοντσέρτο δωματίου» για φλάουτο με ράμφος, όμποε και φαγκότο. Σολίστες ήταν οι Δημήτρης Κούντουρας, Δημήτρης Βάμβας και Αλέξανδρος Οικονόμου. Ατμοσφαιρική, άκρως εντυπωσιακή μουσική, που περιγράφει γλαφυρά ένα φαινόμενο της φύσης. Το έργο διαθέτει ένα ακόμα υπέροχο αργό μέρος, ανάπαυλα στην καταιγίδα. Απολαυστικοί ήταν οι τρεις σολίστες και συναρπαστικός ο διάλογός τους με μια ορχήστρα που έβγαζε σπινθήρες, χωρίς ούτε μια στιγμή να χάνει την ακρίβεια και την κομψότητα που προϋποθέτει αυτή η μουσική.
