«Την απόλαυση της ανάγνωσης, κυρίως την απόλαυση της ανάγνωσης της παιδικής λογοτεχνίας την ανακάλυψα σε μεγάλη ηλικία. Χρειάστηκε μία και μόνο καθοριστική συνάντηση με το κατάλληλο για μένα βιβλίο για να μου αποκαλυφθούν όσα ακριβώς αναζητούσα και όσα επιθυμούσα να εκφράσω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα συναισθήματα εκείνης της πρώτης συνάντησης, τον διάλογό μου με το κείμενο, τον ήρωα και τις εικόνες. Ονειρεύτηκα, ερωτεύτηκα, γέλασα, συγκινήθηκα. Και τότε ξεκίνησε ένα μοναδικό ταξίδι στον κόσμο της λογοτεχνίας, με δυνατές εμπειρίες και έντονα συναισθήματα», θυμάται η Βίκυ Ξανθοπούλου. Η πολυβραβευμένη εκπαιδευτικός και συγγραφέας υπογράφει την πρωτότυπη σειρά «Παίζουμε βιβλίο;», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, φιλοδοξώντας να επαναπροσδιορίσει τη σχέση των παιδιών με τη λογοτεχνία.
Μια καθοριστική συνάντηση, σαν αυτή που είχε η ίδια, επιθυμεί, λέει, να βιώσουν και τα παιδιά. «Την καθοριστική συνάντηση με το δικό τους βιβλίο, που θα τους μεταμορφώσει, που θα τους κάνει να ονειρευτούν, που θα τους δώσει κίνητρα για διάβασμα. Μέσα από την εικοσαετή εμπειρία μου στην εκπαίδευση πιστεύω όσο τίποτε άλλο ότι το παιδί μπορεί να ζήσει ένα βιβλίο, να ζήσει τη μοναδική εμπειρία που δημιουργείται ανάμεσα στο βιβλίο και τον αναγνώστη, όπως ακριβώς ζει και νιώθει ευχαρίστηση μέσα από το παιχνίδι με τους φίλους του και με τα παιχνίδια του. Τα παιδιά αποκτούν βαθύτερη και ουσιαστική γνώση μέσα από την εξερεύνηση, μέσα από το βίωμα και το παιχνίδι. Η έμφυτη μάλιστα τάση του παιδιού για το παιχνίδι, η ευχαρίστηση που αντλεί παίζοντας, η μάθηση που συντελείται μέσα από το παιχνίδι είναι η βάση τού “Παίζουμε βιβλίο;”».
Ο συνδυασμός του παιχνιδιού με το βιβλίο, ο συνδυασμός της βιωματικής μάθησης με την εμβάθυνση σε όλες τις πτυχές του βιβλίου διατρέχει όλη τη φιλοσοφία του «Παίζουμε βιβλίο;» και των αναγνωστικών εμψυχώσεων και μπορεί να δημιουργήσει εν δυνάμει αναγνώστες.
«Οι αναγνωστικές εμψυχώσεις είναι δράσεις και εκπαιδευτικοί σχεδιασμοί που επιχειρούν με βιωματικό τρόπο και με ισχυρότερο κίνητρο την παρουσία του παιχνιδιού, που διαφοροποιείται ανάλογα με τις ανάγκες της ηλικιακής ομάδας στην οποία απευθυνόμαστε, να προκαλέσουν στα παιδιά το ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και να ενθαρρύνουν τη διάθεσή τους για διάβασμα. Είναι κοινωνικές δραστηριότητες που αξιοποιούν τη δυναμική της ομάδας, δίνουν στα παιδιά τη δυνατότητα επιλογής συμμετοχής τους ή μη, πληροφορούν τα παιδιά για την ύπαρξη βιβλίων που θα μπορούσαν να τους προκαλέσουν το ενδιαφέρον, επιτρέπουν τη σταδιακή συμμετοχή ακόμη και των λιγότερο πρόθυμων αναγνωστών, συνδυάζουν την απόλαυση του παιχνιδιού με την αναγκαιότητα για εμβάθυνση σε όλες τις πτυχές του κειμένου, προκαλώντας τον αναγνώστη να το διαβάσει ξανά και ξανά», σημειώνει η κυρία Ξανθοπούλου.
«Προσφέρουμε στα παιδιά τη δυνατότητα να επιλέξουν το βιβλίο που θα τους ταιριάξει. Μπορεί να είναι ένα εικονογραφημένο βιβλίο, ένα βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας ή κάποιο βιβλίο γνώσεων, ένα κόμικ, λεξικό, εγκυκλοπαίδεια ή οποιοδήποτε βιβλίο μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον τους. Σίγουρα υπάρχει ένα βιβλίο που μπορεί να επιτρέψει στον αναγνώστη και στην αναγνώστρια να πραγματοποιήσει την καθοριστική συνάντηση με το βιβλίο που θα τον/τη βοηθήσει να ανακαλύψει αυτό που αναζητά».
Η καταξιωμένη εκπαιδευτικός είναι πεπεισμένη ότι «ο καταναγκασμός, η πίεση να διαβάσουν τα παιδιά λογοτεχνία, η αντιμετώπιση του βιβλίου ως διδακτικού αντικειμένου και οι άσκοπες εργασίες που ανατίθενται από το σχολείο, ο χρονικός περιορισμός για την ανάγνωση ενός βιβλίου, η απαξίωση του βιβλίου με τη φωτοτύπηση αποσπασμάτων του, η λογοκρισία για τις αναγνωστικές επιλογές των παιδιών τα αποστρέφουν και τα απομακρύνουν από τη λογοτεχνία».
Είναι δε κατηγορηματική ότι «η φιλαναγνωσία είναι δείκτης πολιτισμού. Είναι χρέος της πολιτείας που επιθυμεί να ευημερεί, μέσα από την παιδεία και τη μάθηση, να δημιουργήσει παιδιά φιλαναγνώστες, να καλλιεργήσει την κουλτούρα της ανάγνωσης με ουσιαστικές δράσεις που φέρνουν τα παιδιά σε επαφή με τη λογοτεχνία και τους δημιουργούς της και τα παρασέρνουν σε αναγνωστικές περιπλανήσεις αρκετά δελεαστικές, ώστε να ανακαλύψουν τη λογοτεχνία που τους ταιριάζει και να εδραιώσουν μια στενή σχέση με το βιβλίο σε όποια του μορφή».
