Οταν τα Χριστούγεννα του 2001 ο «Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος» προσγειώθηκε στα νεότευκτα Village στου Ρέντη, ο κόσμος (μας) ήταν ήδη γεμάτος από την τρέλα του μικρού μάγου. Ειδικά όσοι ήμασταν εκείνο τον καιρό πάνω-κάτω στην ηλικία των ηρώων του μπεστ σέλερ βιβλίου της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ είχαμε ήδη πλάσει στο μυαλό μας, καθένας με τη δική του ελευθερία, το μαγικό σύμπαν με τα ξόρκια, τους καλικάντζαρους, τα ιπτάμενα σκουπόξυλα και, φυσικά, τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Και τότε ήρθε το σινεμά για να «επιβάλει» πρόσωπα και σχήματα σε όλη αυτή την παιδική φαντασία· θυμάμαι πως δεν μου άρεσε καθόλου…
Είκοσι χρόνια μετά, βλέποντας τον Ντάνιελ Ράντκλιφ, την Εμα Γουότσον, τον Ρούπερτ Γκριντ –παραμένουμε ακόμα συνομήλικοι– και όλους τους υπόλοιπους να επιστρέφουν στο Χόγκουαρτς για ένα σπέσιαλ επεισόδιο του HBO Max, σκεφτόμουν πως εκείνοι, παιδιά τότε, ανέλαβαν το «βάρος» να δώσουν μορφή στους αγαπημένους χαρακτήρες εκατομμυρίων μικρών φαν του «Χάρι Πότερ». Φυσικά, όπως φαίνεται και από το πλούσιο παρασκηνιακό υλικό του επεισοδίου, δεν είχαν και ακριβώς πλήρη συναίσθηση της… ευθύνης.
Τα διαλείμματα ανάμεσα στις σκηνές μετατρέπονταν πολύ γρήγορα σε ένα μικρό χάος, από αυτά που συναντά κανείς στις αυλές των δημοτικών σχολείων, ενώ οι ίδιοι οι μικροί πρωταγωνιστές περισσότερο «έπαιζαν» παρά υποδύονταν τους χαρακτήρες τους. «Εδώ ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ότι όντως παίζω σαν κανονική ηθοποιός», λέει η 32χρονη σήμερα Εμα Γουότσον, παρακολουθώντας μια σκηνή από την πέμπτη ταινία της σειράς. Οι τρεις κολλητοί του Χόγκουαρτς βρέθηκαν ξανά ανάμεσα στα σκηνικά που τους συντρόφευσαν επί 10 ολόκληρα χρόνια, μίλησαν για τον τρόπο που μεγάλωσαν και οι ίδιοι μέσα από τη διαδικασία και θυμήθηκαν αστείες καθώς και αμήχανες σκηνές.
Eκτιμούν βαθιά τη μαθητεία όχι στα μαγικά ξόρκια, αλλά στην υποκριτική, δίπλα σε πολύ σπουδαίους ηθοποιούς της βρετανικής σκηνής.
Εκείνο, πάντως, που όλοι τους εκτιμούν βαθιά είναι η μαθητεία όχι στα μαγικά ξόρκια αλλά στην υποκριτική, δίπλα σε πολύ σπουδαίους ηθοποιούς της βρετανικής σκηνής, όπως ο Γκάρι Ολντμαν, ο Αλαν Ρίκμαν, ο Ρέιφ Φάινς, ο Τίμοθι Σπολ, η Μάγκι Σμιθ, η Ιμέλντα Στάντον, η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ, ο Ρίτσαρντ Χάρις κ.ά. Ολοι τους παίζουν στις ταινίες του Χάρι Πότερ, γεγονός που και ως θεατής δύσκολα συνειδητοποιείς, μέχρι να τους δεις μαζεμένους να συζητούν για τα φιλμ που σε μεγάλο βαθμό καθόρισαν και τις δικές τους καριέρες. Το ίδιο ισχύει και για τους τέσσερις διαφορετικούς σκηνοθέτες, που έδωσαν ξεχωριστές κατευθύνσεις: τον «παραμυθένιο» Κρις Κολόμπους, τον σκοτεινό Αλφόνσο Κουαρόν, τον πιο κωμικό Μάικ Νιούελ και τον ρεαλιστή Ντέιβιντ Γέιτς.
Δημοφιλία
Διότι και σε κινηματογραφικό επίπεδο, μιλάμε για ένα αδιαμφισβήτητο ποπ φαινόμενο. Και οι οκτώ περιπέτειες του «Χάρι Πότερ» προσέγγισαν ή ξεπέρασαν το 1 δισ. δολάρια εισπράξεων στο box office, σε μια εποχή μάλιστα –προ 2010– που αυτά τα νούμερα ήταν απλησίαστα, με μοναδική εξαίρεση προφανώς τον «Τιτανικό» του Τζέιμς Κάμερον. Ανάλογη ήταν και η έκρηξη δημοφιλίας των παιδιών-πρωταγωνιστών, με τη Γουότσον να παραδέχεται πως σκέφτηκε σοβαρά να τα παρατήσει έπειτα από το «Ο Χάρι Πότερ και το Τάγμα του Φοίνικα». Κοιτάζοντας τους άλλους δύο τόσα χρόνια μετά, ήταν φανερό πως γνωρίζουν καλά την αλήθεια: οι τρεις τους θα είναι για πάντα ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη.
