The Weeknd
Dawn FM
XO/Republic
Τότε φαινόταν παράταιρο –όπως τα πάντα σχεδόν– εκ των υστέρων όμως, μάλλον ευτυχές αποδείχθηκε το γεγονός ότι το προηγούμενο άλμπουμ του The Weeknd, το «After Hours», συνέπεσε με την πρώτη καραντίνα. Oχι μόνο γιατί το δικαίως δημοφιλέστατο κομμάτι «Blinding Lights» αποτύπωσε, όπως ειπώθηκε, τον οικείο πλέον συνδυασμό θλίψης και λαχτάρας για φυγή που η πανδημία πυροδότησε. Αλλά και γιατί όλος ο δίσκος, ένα μείγμα ενδοσκοπικής r&b και χορευτικής ποπ, συλλάμβανε κάτι επίσης συμπτωματικά ταιριαστό με την όλη συνθήκη: τη στιγμή εκείνη που ένα όμορφο πάρτι οδεύει στο τέλος του και κάθε επίδραση του χορού, του καπνού, των ποτών και των νευμάτων περνάει και αφήνει στους συνδαιτυμόνες μια υπαρξιακή σχεδόν μελαγχολία.
Πού την είχε γνωρίσει ο κατά κόσμον Αμπελ Τεσφάγιε, ο μοναχογιός δύο μεταναστών από την Αιθιοπία, που γεννήθηκε το 1990 στο Τορόντο, μεγάλωσε με τις αρχές της Αιθιοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ένιωσε την απουσία του πατέρα του και άρχισε τα ναρκωτικά στα έντεκά του, ώσπου το 2009 ξεκίνησε να ανεβάζει τραγούδια του στο YouTube; Στη ζωή του φυσικά και κατόπιν στην καριέρα του, η οποία θα τον έβρισκε με μια υποψηφιότητα για Οσκαρ (για το «Earned it» που ακουγόταν στις «50 αποχρώσεις του γκρι»), με μια ακριβοπληρωμένη συμμετοχή στον τελικό του Super Bowl, με τραγούδια που σαρώνουν τα Γκράμι και τους καταλόγους επιτυχιών, αλλά και με μια αδιόρατη ροπή στον αυτοοικτιρμό.
Η τελευταία του δουλειά, με τίτλο «Dawn FM», είναι ένα κόνσεπτ άλμπουμ, με επιρροές από τη synth pop της δεκαετίας του ’80 και την ντίσκο του Τζόρτζιο Μορόντερ, αλλά και με ένα αφηγηματικό πλαίσιο που ο ίδιος ο μουσικός παρομοίαζε σε συνέντευξή του με την ακρόαση ενός ραδιοφωνικού σταθμού από έναν ακροατή ο οποίος έχει πεθάνει και περιμένει στο μεταθανάτιο μποτιλιάρισμα που θα τον κατευθύνει από το καθαρτήριο ώς την άκρη του τούνελ, τον παράδεισο. Τον ρόλο του ραδιοφωνικού παραγωγού που οδηγεί τον ακροατή στο φως, στην αποδοχή της μοίρας και του παρελθόντος, έχει αναλάβει, μέσα από αφηγήσεις διάσπαρτες στον δίσκο, ο ηθοποιός Τζιμ Κάρεϊ.
Φαίνεται παράταιρο, όμως είναι ένα άλμπουμ στοχαστικό και εμψυχωτικό ταυτόχρονα, ικανό να μεταδώσει την ενέργεια κομματιών όπως τα «Sacrifice» και «Take my breath», αλλά και την απολογιστική διάθεση άλλων, σαν τα «Out of time» και «Less than zero». Το όλο εγχείρημα ενδεχομένως να σχετίζεται με παλιότερες δηλώσεις του μουσικού περί «απομάκρυνσης» της καλλιτεχνικής περσόνας του The Weeknd από τα εγκόσμια, κάτι που μόνο εκείνος το ξέρει· αν ισχύει πάντως, o Αμπελ Τεσφάγιε, όπως τραγουδάει στο «Out of time», ίσως να είναι πια «θεραπευμένος, συγχωρεμένος και ανανεωμένος, ελεύθερος από κάθε τραύμα, πόνο, ενοχή και ντροπή, τόσο που μπορεί να ξεχάσεις το ίδιο σου το όνομα».
B-side
Χρηματοδότηση από διάφορους επενδυτές που αγγίζει τα 15 εκατ. δολάρια εξασφάλισε πρόσφατα η αμερικανική startup εταιρεία AmazeVR, που σχεδιάζει συναυλίες εικονικής πραγματικότητας. Το συνολικό διαθέσιμο κεφάλαιο της εταιρείας είναι πλέον τέτοιο, που σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλό της, Ερνεστ Λι, «μας τοποθετεί σε ιδανική θέση ώστε να αξιοποιήσουμε την αυξανόμενη δημοφιλία της εικονικής πραγματικότητας και του metaverse και να πραγματοποιήσουμε εντυπωσιακές VR συναυλίες, πρώτα σε αίθουσες και έπειτα σε σπίτια όλου του πλανήτη».
