Ηταν η πιο όμορφη πόρνη που είχαν δει ποτέ. Ο χειρουργός Ουίλιαμ Φέργκιουσον, βοηθός του δρος Ρόμπερτ Νοξ, υπήρξε άλλωστε τακτικός πελάτης της. Το όνομά της ήταν Μαίρη Πάτερσον και την αναγνώρισε αμέσως μόλις την είδε στο ανατομικό τραπέζι.
Δεν του έκανε καρδιά του Φέργκιουσον να την ανοίξει. Καθυστέρησε την ανατομία της σορού της Μαίρης, διατηρώντας την επί τρεις μήνες σε ένα βαρέλι με ουίσκι.
Τη Μαίρη Πάτερσον την είχαν σκοτώσει. Και οι Νοξ και Φέργκιουσον το ήξεραν. Ηξεραν και τους δολοφόνους της, με τους οποίους συνεργάζονταν.
Ηταν δύο συνονόματοι Ιρλανδοί. Ο Ουίλιαμ Μπερκ και ο Ουίλιαμ Χέιρ, Ιρλανδοί, οι οποίοι έβγαζαν τα προς το ζην σκοτώνοντας ανθρώπους και πουλώντας τα πτώματά τους στους γιατρούς προκειμένου να ασκούνται στην ανατομία.
Η ιδέα ήρθε στον Χέιρ το 1827 όταν ένας νοικάρης του πέθανε χρωστώντας του τέσσερις λίρες. Οταν ο φίλος του ο Μπερκ τον άκουσε να θρηνεί τις χαμένες λίρες, του πρότεινε να κλέψουν τη σορό του νεκρού και να την πουλήσουν σε κάποιο γιατρό.
Βρήκαν τον δρα Νοξ, ο οποίος πράγματι αγόρασε τη σορό για επτά λίρες και δέκα πένες, χρήματα που ο Μπερκ και ο Χέιρ δεν έβγαζαν σε ένα μήνα.
Στις 28 Ιανουαρίου του 1829, ένα ενθουσιώδες πλήθος παρακολούθησε τον απαγχονισμό του Μπερκ.
Ετσι, όσοι νοίκιαζαν δωμάτια στον Χέιρ, κάποια στιγμή ο σπιτονοικοκύρης τούς μεθούσε τόσο πολύ που στο τέλος έπεφταν αναίσθητοι και ο Μπερκ τούς έπνιγε με ένα μαξιλάρι.
Ολα πήγαιναν μια χαρά, ώσπου δύο ανύποπτοι νοικάρηδες ανακάλυψαν μια γυμνή νεκρή γυναίκα (επίσης πόρνη, ονόματι Μάργκαρετ Ντόχερτι) κάτω από ένα κρεβάτι. Δεν έπιναν πολύ μόνο τα θύματα αλλά και οι δολοφόνοι, οι οποίοι με τον καιρό έγιναν απρόσεκτοι. Η Ντόχερτι ήταν το δέκατο έκτο, και τελευταίο, θύμα τους.
Αφού συνελήφθησαν, ξέσπασε σκάνδαλο. Οι γιατροί, ωστόσο, έπεσαν στα μαλακά. Η φήμη του δρος Νοξ κηλιδώθηκε βέβαια, όμως ο Φέργκιουσον αργότερα διετέλεσε πρόεδρος του Βασιλικού Κολεγίου Χειρουργών και προσωπικός γιατρός της βασίλισσας Βικτώριας.
Οσο για τους δολοφόνους: ο Χέιρ συνεργάστηκε με την αστυνομία και έτσι απαλλάχθηκε των κατηγοριών. Ο Μπερκ πάλι όχι.
Στις 28 Ιανουαρίου του 1829, ένα ενθουσιώδες πλήθος 30.000 παρακολούθησε τον απαγχονισμό του Ουίλιαμ Μπερκ. Η σορός του παραδόθηκε στο Κολέγιο Χειρουργών και η ανατομία του έγινε επίσης δημόσιο θέαμα.
Σήμερα, ο σκελετός του κρέμεται στο Μουσείο Ανατομίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Κομμάτια του δέρματός του συντηρήθηκαν και πουλήθηκαν σε υψηλές τιμές. Λέγεται πως ένα τέτοιο χρησιμοποιούσε ως σελιδοδείκτη ο Τσαρλς Ντίκενς.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
