Δεν αμφισβητώ σε καμία περίπτωση την αγάπη πολλών ανθρώπων για τα ζώα, θεωρώ ότι είναι πέρα ώς πέρα ειλικρινής, μια διαρκής και ανιδιοτελής ανάγκη για προσφορά. Οσοι τη νιώθουν γνωρίζουν ότι η αγάπη αυτή είναι θεραπευτική, μεταμορφωτική για τους ίδιους. Και ίσως αυτό να είναι το «καύσιμο» που συντηρεί άσβεστη τη φλόγα της ζωοφιλίας. Είναι, όμως, μια αγάπη άνευ όρων ή πρέπει να οριοθετείται;
Το ερώτημα αυτό με απασχόλησε πολύ με αφορμή την υπόθεση της ραμφοφάλαινας που εκβράστηκε λαβωμένη στον Σαρωνικό. Ακουσα κι εγώ το τραγούδι της εθελόντριας στο πληγωμένο ζώο και ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα, απόρησα. Δεν βρήκα κάτι το συγκινητικό στο συγκεκριμένο βίντεο, αντιθέτως, ένιωσα ότι σε αυτήν την εκδήλωση αγάπης έλειπε ένα βασικό στοιχείο: ο σεβασμός. Το συστατικό που κάνει κάθε σχέση αγάπης, δυνατή, υγιή, εντέλει ευεργετική και ωφέλιμη.
Το λάθος που κάνουμε συχνά, παρασυρμένοι από το πάθος μας για τα ζώα, είναι ότι τους επιβάλλουμε ανθρωπομορφικά κριτήρια, θεωρώντας ότι έτσι εξασφαλίζουμε την επιβίωση και την ευημερία τους – με τις προσωπικές μας πάντα προδιαγραφές. Ξεχνάμε ότι κάθε ζώο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, τη δική του ζωή, τον δικό του κόσμο, στον οποίο τις περισσότερες φορές δεν είμαστε καν ευπρόσδεκτοι. Η παρουσία μας πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο και στο απολύτως αναγκαίο υπό την προϋπόθεση ότι διαθέτουμε τις γνώσεις και την εμπειρία. Ζώα όπως ο ζιφιός, που τελικά έχασε τη μάχη, δεν έχουν ανάγκη από νανουρίσματα, τραγούδια και αγκαλιές.
Είναι αντιφατικό, αλλά δυστυχώς είναι πραγματικότητα: ενώ η φιλοζωία περισσεύει, συχνά η άγνοια ακολουθεί από κοντά. Ομως, για να γίνει η αγάπη μας για τα ζώα ουσιαστικά χρήσιμη, χρειάζεται ενημέρωση και πολλή δουλειά.
Και κάτι τελευταίο: Η αλληλεπίδραση ανθρώπου και άγριας ζωής έχει ενταθεί. Βλέπουμε αγριογούρουνα να κόβουν βόλτες στον Διόνυσο και στην Εκάλη, λύκους να ξεθαρρεύουν αναζητώντας τροφή, αλεπούδες να τριγυρνάνε σε κατοικημένες περιοχές. Οι ανθρώπινες αντιδράσεις ποικίλλουν. Κάποιοι φοβούνται, άλλοι τρέχουν να βγάλουν σέλφι ή να εξασφαλίσουν τροφή για τα ζώα. Η άγρια φύση έχει τους δικούς της κανόνες και καλό είναι να τους μάθουμε.
