Την τραγική Κλυταιμνήστρα την έχουμε δει σε πολλές αναγνώσεις στο θέατρο και πάντα υπάρχει μια νέα ματιά. Οπως η προσέγγιση του Κωνσταντίνου Χατζή, του Γιώργου Κουμεντάκη και της Σοφίας Χιλλ. Η παράσταση «Κλυταιμνήστρα, μουσική δωματίου για ένα όργανο» είναι η πρώτη παραγωγή που έβγαλε την ηθοποιό –για λίγο– έξω από το κουκούλι του θεάτρου Αττις του Θεόδωρου Τερζόπουλου, το περασμένο καλοκαίρι.
Παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών, πρωτοπαρουσιάστηκε στην Πειραιώς, σε μια ενδια-φέρουσα ποιητική συνομιλία με τη μουσική του Γιώργου Κουμεντάκη και τις καθηλωτικές φωτογραφίες του πολυβραβευμένου ακτιβιστή Σεμπαστιάο Σαλγκάδο.
Τώρα η παράσταση του σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Χατζή και του Γιώργου Κουμεντάκη που έγραψε τη μουσική, θα επαναληφθεί για τέσσερις ημέρες, από τις 24 έως και τις 28/2, στη Γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία (Σίνα 66).
Σκηνοθέτης, συνθέτης και ηθοποιός προσέγγισαν το υλικό από την πλευρά της Κλυταιμνήστρας. Αλλά και αυτή γίνεται η αφορμή, γιατί ο στόχος ήταν να εστιάσουν στον πόλεμο. «Είναι μια “μελέτη” για τον πόλεμο», σημειώνει ο σκηνοθέτης.
Ενα πολεμικό αφήγημα με τα χορικά του Αγαμέμνονα και τους μονολόγους της Κλυταιμνήστρας που θα ακουστούν σε έναν θρησκευτικό χώρο, με τον Ευγένιο Βούλγαρη να παίζει γιαϊλί ταμπούρ και τον Κωνσταντίνο Χατζή πιάνο. Η ιδέα ξεκίνησε όταν ο σκηνοθέτης είδε το «Aφρικα», το έργο του Σεμπαστιάο Σαλγκάδο και μίλησε γι’ αυτό στην ηθοποιό με την οποία ήθελε να συνεργαστεί, δείχνοντάς της μια φωτογραφία από τη δουλειά του φωτογράφου. Η Χιλλ είπε «Να ένας “σημερινός” Αισχύλος. Εάν κάποιος έγραφε τραγωδία σήμερα, αυτός θα ήταν ο Σαλγκάδο».
Το έργο του φαίνεται να στάθηκε πολύτιμος οδηγός στη μελέτη τους για τον Αισχύλο αλλά και στην έννοια του πολέμου. Οσο για τη μουσική του Γιώργου Κουμεντάκη, μοιάζει με μοιρολόι. Την έρευνα ανέλαβε η Στέλλα Παπακωνσταντίνου, τη δραματουργική επεξεργασία η Αντιγόνη Καράλη, ενώ η σκηνική εγκατάσταση της παράστασης είναι ιδέα της ηθοποιού και του σκηνοθέτη.
