Kanye West
Donda 2
Αυτοέκδοση
Αλήθεια τώρα, έβγαλε ο Κάνιε Γουέστ καινούργιο δίσκο; Δηλαδή, όταν δεν σχεδιάζει πανάκριβα παπούτσια, όταν δεν φωτογραφίζεται για το Rolling Stone σαν άλλος Ιησούς, όταν δεν διεκδικεί εντελώς ανερμάτιστα την προεδρία των ΗΠΑ, όταν, τέλος πάντων, δεν απασχολεί τα media με κάθε ασυνήθιστο τρόπο, ο 44χρονος Αμερικανός γράφει και μουσική; Θα έλεγε κανείς ότι η τέχνη είναι πια το λιγότερο που τον ενδιαφέρει· και ότι οι συνεργάτες του διαβάζουν κάθε πρωί τις ειδήσεις αγχωμένοι, ψάχνοντας τι σόι τρέλα έκανε πάλι αυτό το παιδί.
Και όμως, ο Κάνιε Γουέστ έγραφε κάποτε μερικούς από τους σημαντικότερους δίσκους της ραπ – και όχι μόνο. Τα «Late Registration», «Graduation» και «My Dark Twisted Fantasy» δεν άλλαξαν απλώς τους κανόνες της μουσικής παραγωγής, αλλά και εμπλούτισαν τις εκφραστικές δυνατότητες της χιπ χοπ με τρόπο σπάνιο στην ιστορία της σύγχρονης δημοφιλούς μουσικής και συναισθηματικά πολύτιμο για το κάποτε περιθωριοποιημένο ακροατήριό της. Και αν κάτι τέτοια έχουν την προέλευσή τους στη μεγάλη δεξαμενή της παιδικής ηλικίας, τότε στην περίπτωση του Κάνιε Γουέστ αρκετά εύσημα οφείλονται στη μητέρα του, Ντόντα, που λέγεται πως φρόντισε από νωρίς για την ποιότητα της εκπαίδευσής του και κυρίως για την αισθηματική του αγωγή.
Το γεγονός ότι το τελευταίο του άλμπουμ τιτλοφορείται «Donda 2» (ακολουθώντας το σκέτο «Donda» του 2021) μας κάνει να υποθέτουμε ότι αφορά τη μητέρα του, σωστά; Και ναι και όχι. Γιατί ενώ στιχουργικά το άλμπουμ απευθύνεται εν πολλοίς στην πρώην σύζυγο του Γουέστ, Κιμ Καρντάσιαν, την ίδια στιγμή το στυλ της απεύθυνσης (γεμάτο πικρόχολο παράπονο, αυτολύπηση, ναρκισσισμό, γκρίνια για επουσιώδη) θα έκανε έναν παραδοσιακό ψυχαναλυτή να συμπεράνει ότι ο άνθρωπός μας δεν έχει ξεπεράσει το πρώτο γυναικείο πρότυπο που γνώρισε ποτέ. Ο Γουέστ διαμαρτύρεται στην Καρντάσιαν ακόμα και για τα παπούτσια που φορούσε στα παιδιά τους – δεν ήταν, βλέπετε, τα δικά του Nike Air Yeezys. Φτάνει να απειλήσει τον νέο σύντροφό της Πιτ Ντέιβιντσον – ο άνθρωπος λογικά αναρωτιέται πού έμπλεξε.
Oλα αυτά, όμως, είναι εύκολη κριτική. Το πραγματικό ζήτημα είναι ότι το «Donda 2» μοιάζει σαν ένα άλμπουμ ανολοκλήρωτο, βιαστικό, ανερμάτιστο και αυτό, που δεν δικαιολογείται από την επιλογή του Γουέστ να το κυκλοφορήσει μέσω του STEM, μιας ειδικής συσκευής αναπαραγωγής που επιτρέπει στον ακροατή να παρεμβαίνει στον ήχο των κομματιών. Λίγα τραγούδια ξεχωρίζουν: τα «Keep it Burnin’», «City of Gods», άντε και το «True Love». Και ενώ εκείνος ο ψυχαναλυτής θα μας σύστηνε ίσως επιείκεια με τον Γουέστ, λόγω της διπολικής διαταραχής του, εμείς θα επιχειρήσουμε μια πιο αυθαίρετη ερμηνεία: ένας καλλιτέχνης με τόσο μικρή αίσθηση των ορίων, με τόση συνέπεια τα τελευταία χρόνια στην ανοικονόμητη δημιουργία, μοιάζει σαν να ζητάει κάποιον να του πατήσει λίγο το φρένο.
B-side
Τα βήματα του συναυλιακού κολοσσού της Live Nation, καθώς και της Universal Music Group, ακολουθούν οι δύο άλλες μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες, η Warner και η Sony, που ανακοίνωσαν χθες ότι διακόπτουν και αυτές τις επιχειρήσεις τους στη Ρωσία. Η Warner τόνισε ότι θα εκπληρώσει τις μέχρι τώρα συμφωνημένες υποχρεώσεις της προς τους καλλιτέχνες της χώρας, ενώ η Sony δήλωσε ότι θα στηρίξει και τις προσπάθειες παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας στα θύματα του πολέμου στην Ουκρανία.
