Dolly Parton
Run, Rose, Run
Butterfly Records
Πρέπει να είναι λίγοι οι διεθνείς καλλιτέχνες που ενώ απασχολούν συχνά τα ΜΜΕ, σπάνια το κάνουν με τρόπο κουραστικό ή θορυβώδη. Η Ντόλι Πάρτον είναι τέτοια περίπτωση και αν αυτό σηκώνει συζήτηση, ιδού μια άποψη: το 2020 η 76χρονη τραγουδοποιός δώρισε ένα εκατ. δολάρια στη Moderna για την έρευνα του εμβολίου κατά του κορωνοϊού – μια κίνηση εντυπωσιακή, αλλά αναμφισβήτητα ωφέλιμη. Ακολούθως, μέσα σε μερικούς μήνες του 2021 εμβολιάστηκε δημοσίως παραφράζοντας το κομμάτι της «Jolene» ως «Vaccine», απέρριψε δύο βραβεύσεις από τον Ντόναλντ Τραμπ και ανακοίνωσε το πρώτο της μυθιστόρημα – επιτεύγματα πολυτελείας, που όμως δεν έχουν κάτι το αφόρητα ενοχλητικό. Πρόσφατα, συζητήθηκε για μία ακόμη απόφασή της, αρκετή για να της βγάλουν πολλοί το καπέλο: αρνήθηκε την υποψηφιότητά της για ένταξη στο Rock ‘n’ Roll Hall of Fame, δηλώνοντας ότι η πρόταση την κολακεύει, αλλά δεν έχει κερδίσει ακόμη το σχετικό δικαίωμα.
Σε ποιο μουσικό είδος αισθάνεται ότι ανήκει δικαιωματικά η Ντόλι Πάρτον; Στην κάντρι φυσικά και, θα συμπλήρωνε κανείς, σε μια πλευρά της εν μέρει συντηρητική, αλλά ανεξίθρησκη και ευαίσθητη, αν κρίνουμε από τα τραγούδια που έχει αφιερώσει σε ανθρώπους του περιθωρίου. Ισως η Ντόλι Πάρτον άρχισε να αναπτύσσει μια τέτοια στάση ζωής ήδη από την παιδική της ηλικία, όταν μεγάλωνε σαν το τέταρτο από τα δώδεκα παιδιά ενός αγρότη και μιας νοικοκυράς, που ζούσαν σε ένα μικρό, μονόχωρο σπίτι στο Τενεσί. Η ακραία φτώχεια της οικογένειάς της έχει τραγουδηθεί σε κομμάτια συγκινητικά αλλά αισιόδοξα όπως το «Coat of many colors», ενώ η ίδια η μουσική της ικανότητα σε εκείνα τα χρόνια μάλλον οφείλεται: η μητέρα της τραγουδούσε συχνά λαϊκές μπαλάντες και σκοπούς των Ευρωπαίων μεταναστών που είχαν εγκατασταθεί στα Απαλάχια, ενώ η θεία της, η οποία έπαιζε μπάντζο, είναι κατά δήλωσή της η μεγαλύτερη μουσική της επιρροή.
Το νέο της άλμπουμ, 48ο στη σειρά, επιβεβαιώνει τη συχνή δισκογραφική παρουσία της και ενώ δεν κομίζει κάτι νέο στην καριέρα της, μόνο κουραστικό δεν είναι. Σύμφωνοι, κυκλοφόρησε ως συμπλήρωμα σε εκείνο το πρώτο της μυθιστόρημα, που η Ντόλι Πάρτον έγραψε με τον ευπώλητο συγγραφέα Τζέιμς Πάτερσον και που περιγράφει τον αγώνα επιβίωσης μιας ανερχόμενης μουσικού – ο τίτλος του είναι επίσης «Run, Rose, Run». Χωρίς πάντως να έχουμε διαβάσει το βιβλίο, το άλμπουμ στέκεται επάξια από μόνο του στην κατηγορία της bluegrass μουσικής, «προγόνου» της κάντρι, και δεν τσιγκουνεύεται τα χορευτικά τραγούδια με τα παράφορα βιολιά (όπως τα «Driven» και «Firecracker») ή τις γλυκόπικρες μπαλάντες (σαν τα «Demons» και «Love or Lust»). Και αν στο μεταξύ οι επιχειρηματικές δραστηριότητες της Ντόλι Πάρτον είναι πλέον τόσες που καταντούν σχεδόν κουραστικές για έναν αφοσιωμένο στη μουσική ακροατή, τα τραγούδια της, με ιστορίες αγάπης, ενδυνάμωσης, αγώνα, ακούγονται σαν να βρίσκονταν πάντα εκεί, στην ασφαλή θέση που δικαιωματικά τους αξίζει.
B-side
Πληθαίνουν διεθνώς οι συναυλίες αλληλεγγύης προς την Ουκρανία. Eπειτα από συλλογικές πρωτοβουλίες, όπως της βελγικής φεστιβαλικής κοινότητας που διοργάνωσε τη συναυλία «United for Ukraine», αρκετοί μεμονωμένοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα, όπως οι Arcade Fire, συνεχίζουν να υποστηρίζουν με εκδηλώσεις τους την πληττόμενη χώρα. Ανάλογα εγχειρήματα διοργανώνονται στον Καναδά, ενώ στην Αγγλία το κανάλι ITV ετοιμάζει για τις 29 Μαρτίου ένα μεγάλο μουσικό γεγονός, με ονόματα που θα ανακοινωθούν.
