Τα δικά τους παιχνίδια επιβίωσης είναι πραγματικά. Αν κερδίσεις θα έχεις την ευκαιρία να δοκιμάσεις μια καινούργια ζωή. Αν χάσεις; Μπορεί να σκοτωθείς ή να επιστρέψεις από όπου ξεκίνησες. Και δεν είναι σίγουρο ότι το πρώτο είναι το χειρότερο. Εφηβοι από την Αφρική, τη Συρία, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν επιχειρούν μόνοι τους να φτάσουν στην Ευρώπη ακολουθώντας έναν δύσκολο και πολλαπλά επικίνδυνο δρόμο με τα πόδια ή με όποιο μέσο βρουν, μέσα από χιονισμένα βουνά, δάση, ναρκοπέδια, συρματοπλέγματα, βίαιους συνοριοφύλακες. Αυτή τη διαδρομή των ασυνόδευτων προσφύγων από την Ελλάδα στη Σερβία και από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη στην Ιταλία, στην Ολλανδία, στη Γαλλία, στην Αγγλία, καταγράφει η ταινία «Shadow Game», των Eefje Blankevoort και Els van Driel (Ολλανδία, 2021, 56΄) που θα παρουσιαστεί αυτή την Κυριακή (10 Απριλίου) στις 11.00 στο Μουσείο Μπενάκη. Η Ολλανδή δημοσιογράφος και σκηνοθέτις Els van Driel εξηγεί στην «Κ» τη διαδικασία της κινηματογράφησης που διήρκεσε τρία χρόνια.
Στα σύνορα
«Πηγαίναμε στα σύνορα, η Eefje, η Zuhoor (η διερμηνέας και ερευνήτριά μας) κι εγώ (Els van Driel), στα σημεία όπου ξέραμε ότι θα έχουν κολλήσει άνθρωποι, αφού τα σύνορα είναι κλειστά. Την πρώτη φορά, ξεκινήσαμε κάτω από μια γέφυρα, όπου γνωρίζαμε ότι βρισκόταν μια ομάδα εκατοντάδων Αφρικανών. Τη δεύτερη φορά, πήγαμε στη Σερβία, όπου συναντήσαμε όλα αυτά τα παιδιά από το Πακιστάν και το Αφγανιστάν. Συνήθως, απλώς περνάγαμε χρόνο μαζί τους και μιλούσαμε. Τους ρωτούσαμε να μας δείξουν πώς γίνεται: πώς ταξιδεύουν, πώς επιβιώνουν, τι γίνεται με τους διακινητές. Ρωτούσαμε αν μπορούσαν να μας πάνε στα σύνορα και να μας δείξουν από ποιο σημείο τα διέσχισαν. Ετσι σιγά σιγά συνδεθήκαμε μαζί τους και δημιουργήθηκε εμπιστοσύνη. Ηθελαν να μας πουν τις ιστορίες τους, ήθελαν να γίνουν ταινία. Και μετά ανακαλύψαμε ότι ένα από τα παιδιά τραβούσε βίντεο με το κινητό του. Μας είπε: “Θέλετε να με κινηματογραφήσετε; Εχω ήδη τραβήξει τον εαυτό μου, γιατί σκέφτηκα ότι δεν θα με πίστευαν οι άνθρωποι όταν θα έφτανα, γι’ αυτό τεκμηρίωσα το ταξίδι μου”. Ετσι αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί του. Ρωτήσαμε αν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το υλικό από το κινητό του και του είπαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε αυτή την ταινία μαζί, γιατί εμείς δεν μπορούμε να κινηματογραφήσουμε τη στιγμή που περνάει τα σύνορα. Οπότε μπορούσε να τραβήξει εκείνος με το κινητό και να συμπεριλάβουμε το υλικό. Ετσι συνεργαστήκαμε με κάποια από τα παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο βασικά δουλέψαμε. Διατηρούσαμε, βέβαια, επαφή μέσω Messenger ή WhatsApp, και νιώθαμε μεγάλη αγωνία για το αν εξακολουθούν να είναι ζωντανοί. Μερικές φορές ήταν εκτός σύνδεσης για έξι-επτά ημέρες, και αυτό ήταν πολύ τρομακτικό».
Ρωτάμε τη σκηνοθέτιδα τι πιστεύουν αυτά τα παιδιά ότι θα βρουν στο τέλος της διαδρομής;
«Τα περισσότερα έχουν το ίδιο όνειρο, να πάνε σχολείο και να φτιάξουν το μέλλον τους», λέει στην «Κ» η σκηνοθέτις Els van Driel.
Σκληρή δουλειά
«Τα περισσότερα έχουν το ίδιο όνειρο, να πάνε σχολείο και να φτιάξουν το μέλλον τους. Αυτό περιμένουν να βρουν όταν φτάσουν στην Ευρώπη. Να πάνε σχολείο και να αρχίσουν να δουλεύουν για την πραγματοποίηση των ονείρων τους. Ενα παιδί, λόγου χάρη, λέει ότι θέλει να γίνει γιατρός, και δουλεύει πραγματικά σκληρά στην Ολλανδία για να επιτύχει τον στόχο του. Φανταστείτε να δουλεύεις σε ένα εργοστάσιο στην Τουρκία επί τέσσερα χρόνια. Δεν έχεις χρόνο να είσαι παιδί».
Η ταινία είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 11 ετών και αποτελεί μέρος εκπαιδευτικού προγράμματος – μπορεί να προβληθεί για σχολεία κατόπιν συνεννόησης. Προπώληση: https://tickets.benaki.org. Μετά την προβολή της ταινίας θα ακολουθήσει masterclass και συζήτηση, στις 12.15, με θέμα: «From Syria to Ukraine and Beyond: Children on the Move» με τη δημοσιογράφο-σκηνοθέτιδα Els van Driel στα αγγλικά.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
