Από τη δημιουργία του ακόμη, τη δεκαετία του 1960, το Ευγενίδειο Πλανητάριο δεν έπαψε ποτέ να ανανεώνεται με τον πλέον σύγχρονο προβολικό τεχνολογικό εξοπλισμό της εποχής του, ιδιαίτερα μετά την εγκατάσταση του ψηφιακού Πλανηταρίου στις αρχές του 2000 οι αλλαγές εκτελούνται κάθε 2-3 χρόνια. Η επόμενη όμως αλλαγή προγραμματίζεται να είναι ιδιαίτερα δραστική ανανεώνοντας το Πλανητάριο εκ βάθρων. Επιπλέον, τα τελευταία 20 χρόνια οργανώσαμε μία ομάδα δημιουργίας των παραστάσεών μας η οποία, χωρίς υπερβολή, αποδείχτηκε από τις πλέον ταλαντούχες ομάδες σε ολόκληρο τον κόσμο. Υστερα από τη συνταξιοδότησή μου, η ομάδα αυτή αποτελείται πλέον από τον διευθυντή του Πλανηταρίου Μάνο Κιτσώνα, τον αστρονόμο Αλέξη Δεληβοριά, τον σκηνοθέτη Παναγιώτη Σιμόπουλο και τον μουσικοσυνθέτη Αναστάσιο Κατσάρη. Για την εικοσάχρονη αυτή αλλαγή είχαμε ήδη αρχίσει να ετοιμάζουμε και τη σχετική παράσταση, την οποία ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου κύριος Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης μου πρότεινε, τιμής ένεκεν, να γράψω εγώ. Κι ενώ η παράσταση εκείνη είχε ήδη φτάσει σ’ ένα ικανοποιητικό πρώτο στάδιο προετοιμασίας, μας προέκυψε δυστυχώς ο θάνατος του αγαπημένου μας, πρωτοπόρου και πολυβραβευμένου μουσικοσυνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου, γνωστότερου διεθνώς με την προσωνυμία Vangelis.
Φυσικά ο Βαγγέλης έφυγε, όπως φεύγουν και τα άστρα, κι ενώ δεν θα υπάρχει με τη φυσική του παρουσία, για εμάς θα συνεχίζει να είναι παρών μαζί μας και «ορατός» για πάντα με τις μουσικές που πρόφτασε να δημοσιεύσει, με τις δεκάδες soundtracks διεθνών παραγωγών κινηματογραφικών ταινιών και ντοκιμαντέρ. Σε μια από τις συζητήσεις μας μου είχε δηλώσει: «Διονύση, η μουσική που υπογράφω δεν είναι δική μου, αλλά βρίσκεται έτοιμη εκεί έξω κάπου καλά κρυμμένη στην πηγή του Σύμπαντος και περιμένει εμένα ως μέσο για να τη μεταφέρω πίσω στη Γη». Σ’ αυτή του την πεποίθηση βασιζόταν και η μεγάλη του αγάπη για τις διαστημικές αποστολές, σε συνθέσεις τις οποίες χρησιμοποίησαν οι δύο μεγάλοι διαστημικοί φορείς του κόσμου, η NASA και η ESA, σε αποστολές τους. Αυτή του η αγάπη για το Διάστημα και το Σύμπαν, και η φιλία μας, ήταν οι αιτίες για την εμπιστοσύνη του στο να χρησιμοποιήσω το σύνολο σχεδόν της δημοσιευμένης του μουσικής στις διάφορες διαστημικές μου δραστηριότητες. Στις επισκέψεις μου στο σπίτι του είχα την τύχη να ακούσω ορισμένες από τις αδημοσίευτες συνθέσεις του, που κατά τη γνώμη μου είναι ακόμα καλύτερες από τις δημοσιευμένες μέχρι τώρα. Στις επανειλημμένες παρακλήσεις μου να δημοσιεύσει μέρος του τεράστιου έργου του, μου έλεγε χαμογελώντας: «δεν είναι ακόμη καιρός»! Και να που έφτασε ο καιρός για να ακούσουμε (δυστυχώς κάτω από τις συνθήκες του θανάτου του) ένα 40λεπτο έστω της αδημοσίευτης αυτής μουσικής.
Το γεγονός αυτό είχε ξεκινήσει πριν από μία σχεδόν δεκαετία όταν ο σκηνοθέτης μας είχε προετοιμάσει μια 20λεπτη δοκιμαστική παράσταση με δημοσιευμένη μουσική του, και παρόλο που το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό δεν ήταν τέλειο. Για διάφορους λόγους άσχετους με τη θέληση τη δική του ή τη δική μας δεν συνεχίσαμε εκείνη την προσπάθεια γιατί οι επαγγελματικές του ασχολίες, με τις συνεχόμενες παραμονές του στο Λονδίνο και στο Παρίσι, δεν μας επέτρεψαν να την ολοκληρώσουμε. Προ ημερών όμως δέχτηκα ένα απρόσμενο τηλεφώνημα από τον προσωπικό δικηγόρο του Vangelis, κύριο Βαγγέλη Καλαφάτη, ο οποίος με πληροφόρησε ότι επιθυμία του αγαπημένου φίλου, αλλά και της συζύγου του Λώρας, ήταν να ολοκληρώσουμε εκείνη την πρώτη προσπάθειά μας για τη δημιουργία μιας 40λεπτης μουσικής παράστασης με αδημοσίευτη μουσική για τα 20χρονα του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, με όλες τις νέες προβολικές και τεχνολογικές αλλαγές που έχουμε σχεδιάσει να κάνουμε το 2023 με μια επένδυση του ιδρύματος μερικών εκατομμυρίων ευρώ.
Επιθυμία του Vangelis ήταν η δημιουργία μιας 40λεπτης παράστασης με αδημοσίευτη μουσική για τα 20χρονα του Ευγενιδείου Πλανηταρίου.
Ελπίζω να μπορέσετε να κατανοήσετε το μείγμα χαράς και λύπης που με έχει συνεπάρει έκτοτε. Γι’ αυτό άλλωστε, παρ’ όλα τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζω, η συγγραφή της παράστασης είναι σχεδόν έτοιμη (με ελάχιστη αφήγηση), ενώ το οπτικό της μέρος βρίσκεται σε ένα στάδιο αρκετά ικανοποιητικό. Θα ακολουθήσει η συνεργασία των βοηθών του Vangelis στο Παρίσι με τους δικούς μας σκηνοθέτη και μουσικό επιμελητή για να επιλεγεί η καταλληλότερη αδημοσίευτη μουσική του! Και κάτι τελευταίο: αναζητώντας έναν προσωρινό τίτλο, ο σκηνοθέτης μας στη διάρκεια της οπτικής επεξεργασίας της παράστασης μου πρότεινε τον τίτλο «Είμαστε Αστρόσκονη», τον οποίο θεωρώ ως τον πιο κατάλληλο τίτλο σε ένα μουσικό αφιέρωμα άξιο της μνήμης του αγαπημένου μου και αξέχαστου φίλου Βαγγέλη Παπαθανασίου.
* Ο κ. Διονύσης Π. Σιμόπουλος είναι επίτιμος διευθυντής Ευγενιδείου Πλανηταρίου.
