06.50
Το βιολογικό μου ξυπνητήρι, σταθερά, χτυπάει είκοσι λεπτά νωρίτερα από του κινητού. Εχω χρόνο και κάνω νοερά τον πρώτο προγραμματισμό της ημέρας, ενώ σκέφτομαι πως σε λίγες μέρες που κλείνουν τα σχολεία το πρωινό ξύπνημα θα μετατεθεί, αυτόματα, δύο ώρες αργότερα. Ανοίγω την τηλεόραση και παράλληλα ελέγχω το Διαδίκτυο για τα πρώτα νέα της ημέρας. Το νερό αναζωογονεί, ξυπνά σώμα, πρόσωπο και ενεργοποιεί τον εγκέφαλο. Από μικρή πιστεύω πως οφείλουμε στον εαυτό μας την καλύτερη εκδοχή του. Ο περιποιημένος μας εαυτός δείχνει σεβασμό και σε όσους συναναστρεφόμαστε. Ισως κάπως έτσι προέκυψε και ο τίτλος του πρώτου ποιητικού βιβλίου μου, «Ιδεατή ολότητα».
07.45
Στο αυτοκίνητο. Η μέρα προμηνύεται ζεστή, όπως ζεστός είναι χειμώνα – καλοκαίρι ο πρώτος και συχνά μοναδικός καφές της ημέρας. Οδηγώ υπό τους ήχους ραδιοφωνικού σταθμού που παίζει ξένη, σύγχρονη μουσική και ’80s κομμάτια. Αν πετύχω αγαπημένο άκουσμα, ανεβάζω ήχο και αυξάνω ταχύτητα. Η θάλασσα, σε συνδυασμό με τη θέα της παραλίας του Βόλου, μου φτιάχνει τη διάθεση, κάθε εποχή. Δεξιά μου, ευδιάκριτο, το Πήλιο. Η σημερινή διαδρομή κάτω από το άπλετο φως του ήλιου είναι ένας μικρός θρίαμβος στον ζόφο που μας περιβάλλει.
08.15
Μετά την πρώτη «καλημέρα» με συναδέλφους και μαθητές, μπαίνω στην τάξη. Ανοίγω διάπλατα τα παράθυρα και βλέπω τα απέναντι δέντρα. Νιώθω ευνοημένη από τη θέα. Ο γεμάτος με εκφράσεις αγάπης από τους μαθητές μου πίνακας γίνεται άλλος ένας λόγος να αισιοδοξώ. Απομένουν λίγες μέρες μέχρι τη λήξη της σχολικής χρονιάς και σκέφτομαι με συγκίνηση πόσα περάσαμε με αυτά τα παιδάκια και πόσα οφείλουμε στην υπομονή και στην προσαρμοστικότητά τους. Αληθινό μάθημα ζωής.
13.30
Επιστροφή στο σπίτι με μικρές στάσεις για προμήθειες. Με περιμένουν ήδη τρεις νέες αποστολές βιβλίων. Ανοίγω τους φακέλους και τα τοποθετώ στο γραφείο μου, για να τα δω αργότερα. Μέχρι να επιστρέψουν και οι υπόλοιποι έχω χρόνο να ετοιμάσω το μεσημεριανό και να ασχοληθώ με την επικείμενη παρουσίαση του νέου μου βιβλίου, να δω το κείμενο της οπτικής μου για ένα άλλο βιβλίο, να τσεκάρω e-mails, κοινωνική δικτύωση και να προγραμματίσω τις συνεντεύξεις των επόμενων εβδομάδων με τους καλεσμένους μου λογοτέχνες στην εφημερίδα «Θεσσαλία» και στο «Διάστιχο». Συμπληρώνοντας την τελευταία φράση στο ΙΕΠ για την Αξιολόγηση και τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, σκέφτομαι πώς μπορεί θεωρητικά οι καινοτομίες να εφαρμόστηκαν με αρκετή επιτυχία, ωστόσο υπάρχουν ζητήματα ουσίας που απαιτούν άμεση επίλυση, αφού συχνά έρχονται σε αντιπαράθεση με όσα απαιτήθηκαν. Το δεύτερο βιβλίο μου, οι «Σχέσεις γονέων – εκπαιδευτικών στο Δημοτικό Σχολείο», ήταν η αφορμή για να ασχοληθώ με τη συγκεκριμένη ενότητα της αξιολόγησης.
15.00
«Οφείλουμε στον εαυτό μας την καλύτερη εκδοχή του. Ο περιποιημένος μας εαυτός δείχνει σεβασμό και σε όσους συναναστρεφόμαστε».
Κολύμπι σε αγαπημένη ακτή. Η θάλασσα καθαρή, γαλήνια, αναζωογονητική και ψυχοθεραπευτική. Το ίδιο και η διαδρομή. Αλλη μία ευλογία του τόπου που ζω.
17.30
Ανοίγω τα βιβλία που έχω στην αναμονή. Πάντα ξεκινώ από τα ποιητικά. Προχωρώ σε δύο μυθιστορήματα. Το ένα μού κινεί αμέσως το ενδιαφέρον. Το διαβάζω…
19.00
Η μικρή Χαριτίνη κάνει την εμφάνισή της γεμάτη όρεξη για παιχνίδια και παραμύθια. Τις τελευταίες μέρες χαίρεται να ταυτίζεται με τη Μικρή Γοργόνα του νέου βιβλίου μου και να θεωρεί πως το παραμύθι πρέπει να είναι μόνο δικό της. Η αγκαλιά, οι συζητήσεις μας και η ενέργειά της ισοδυναμούν με ποταμούς ευτυχίας και ευλογίας.
21.30
Σε παραθαλάσσιο εστιατόριο για δείπνο με φίλους. Σε συνδυασμό με τη μουσική, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τη χαλαρή διάθεση καταλήγουμε να συζητάμε για πολλοστή φορά πόσο εκτιμήσαμε αυτή τη χαλαρότητα που για δύο χρόνια, με μικρές διακοπές, είχαμε στερηθεί.
00.30
Πιάνω ξανά στα χέρια μου το ενδιαφέρον και καλογραμμένο βιβλίο που ξεκίνησα να διαβάζω το απόγευμα. Ρίχνω μια τελευταία ματιά στις ειδήσεις και στο Διαδίκτυο. Ενεργοποιώ την αφύπνιση στο κινητό. Ξεκινώ να βλέπω μια ταινία που μάλλον θα αφήσω για αύριο. Οι τελευταίες μέρες στο σχολείο έχουν μια αίσθηση γιορτής, σαν αυτή που ετοιμάζουμε με τους μαθητές μου, που θα αποδώσουν θεατρικά το παραμύθι «Μια μέρα στον βυθό», με κοινό τους συμμαθητές τους των άλλων τάξεων του σχολείου. Ανάμεσα σε αγαπημένους, μαθητές, φίλους και βιβλία δεν μπορώ παρά να εύχομαι, να ελπίζω και να αισιοδοξώ ότι οι συνθήκες και οι εξελίξεις θα επιτρέψουν σε μικρούς και μεγάλους να απολαύσουμε, όπως ο καθένας αγαπά, το καλοκαίρι.
Το παραμύθι «Μια μέρα στον βυθό» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αρμός.
