Μια θεατρική αίθουσα κλείνει, μια άλλη ανοίγει. Εχουμε συνηθίσει να το βλέπουμε στην Αθήνα και στις γειτονιές της, όπου κάποιοι θεατρικοί χώροι αλλάζουν χρήση, καινούργιοι ξεπηδούν, χωρίς να πληρούν πάντα όλες τις προϋποθέσεις ασφαλείας, όμως χαρά στο κουράγιο τους. Σε τέτοια δύσκολη χρονιά που θα δοκιμαστεί η αντοχή του κοινού και ακόμη περισσότερο όλων όσων κάνουν θέατρο, κάποιοι επιμένουν. Οι ειδικοί σε θέματα ενέργειας, όπως ο Λέβελιν Κινγκ, θεωρoύν, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Time, ότι το τέλος της χρονιάς για την Ευρώπη είναι πιθανό να είναι «ο χειρότερος χειμώνας της από εκείνον στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από το 1944 έως το 1945». Η κοινωνία ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τη νέα ζοφερή πραγματικότητα, ο πληθωρισμός είναι χωρίς φρένα, τα ενοίκια αυξήθηκαν και όπως κάθε χρονιά από το 2009 ο αριθμός των ηθοποιών, των θεάτρων, των παραγωγών και οι πρεμιέρες στις σκηνές αυξάνονται.
Η τηλεόραση, στη διάρκεια του θεατρικού lockdown εξαιτίας της πανδημίας, πρόσφερε δουλειά σε πολλούς άνεργους ηθοποιούς και άντεξε. Δεν είχαμε και άλλη επιλογή· κλεισμένοι στα σπίτια μας και τώρα 30 και πλέον σειρές μυθοπλασίας διεκδικούν μερίδιο από την πίτα της τηλεθέασης. Δίνοντας βέβαια δουλειές σε πολλούς από το θέατρο, αλλά και έχοντας τον συναγωνισμό από καλές δουλειές στις πλατφόρμες.
Πόσα μπορούν να καταναλώσουν το κοινό και οι τηλεθεατές; Θα φανεί στο τέλος της σεζόν. Oπως και πόσο θα αντέξει ο θεατρικός κόσμος. Κάποιοι παραγωγοί, μπροστά στις νέες αυξήσεις, προσανατολίζονται στην πιθανή αύξηση των εισιτηρίων στα θέατρά τους, αλλιώς τα έξοδα όπως λένε «δεν βγαίνουν».
Αλίμονο να περιορίσεις την έκφραση. Αυτή και η υποστήριξη του κοινού δημιουργούν μεταξύ άλλων και τη ζήτηση των χώρων στον θεατρικό χάρτη της Αθήνας, ο οποίος υποδέχεται το θέατρο «Φιλίπ» στην Κυψέλη, τον πρώην κινηματογράφο με ιστορία από το 1966 που ήταν κλειστός εδώ και 12 χρόνια. Θεατρική σκηνή πια, με σύγχρονες αρχιτεκτονικές προδιαγραφές και ενεργειακές μετατροπές, ξεκινάει τον Νοέμβριο.
Εχει ενδιαφέρον η νέα χρονιά που χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό προτάσεων. Εκτός από τις επαναλήψεις, έχει πολλά κλασικά αμερικανικά έργα, λογοτεχνικά αριστουργήματα, ελληνικά έργα, μονολόγους, μιούζικαλ και μουσικές αναγνώσεις, ψυχαγωγικά θεάματα, σύγχρονα και άγνωστα έργα. Θεατρικός πληθωρισμός αλλά και προπωλήσεις εισιτηρίων που πολλοί είχαν καιρό να δουν.
«Είμαστε πεινασμένοι να κάνουμε θέατρο. Δύο χρόνια εκτός, όλοι θέλουν να δουλέψουν», είπε στην «Κ» την περασμένη Κυριακή ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος. Θα τα καταφέρουν; «Οχι, ποτέ δεν δουλεύουν όλα τα θέατρα. Η φετινή σεζόν είναι μυστήριο». Ο Νίκος Διαμαντής είχε χαρακτηρίσει τον περασμένο Αύγουστο τη σεζόν «καταστροφική» εξαιτίας του προβλήματος με την ενέργεια. «Δεν είναι δυνατόν σε αυτό το κλίμα ο κόσμος να επιλέξει να δει θέατρο ρεπερτορίου». Κανείς ακόμη δεν μπορεί να χαρακτηρίσει με βεβαιότητα το ξεκίνημα της χειμερινής θεατρικής περιόδου. Το θέμα είναι τι αποτύπωμα θα αφήσει αυτή η πολυέξοδη και πλούσια σε αριθμό παραγωγών σεζόν που άρχισε με μεγάλες ελπίδες και άλλη τόση αγωνία. Για τάσεις ακόμη δεν συζητάμε…
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
