«Το έργο είναι πάρα πολύ ροκ!», ακούστηκε σε μια στιγμή όταν ο Ντον Τζοβάννι προσκάλεσε σε δείπνο ένα φάντασμα. Ολες οι αγωνίες των δύο σχεδιαστριών της εκπαιδευτικής δράσης που έγινε το Σαββατοκύριακο στην Εθνική Λυρική Σκηνή, διαλύθηκαν στο πρώτο μισάωρο. Καμία αμηχανία. Τα παιδιά της ομάδας βρήκαν την ιστορία του ακόλαστου Δον Ζουάν πολύ σύγχρονη, και ας έρχεται από τα μέσα του 18ου αιώνα. Ηταν η Κατερίνα, η Λυδία, η Μαρία, η Αριάδνη, η Μυρτώ, η Ηλέκτρα, η Σοφία, η Ευφροσύνη, κι άλλες ακόμη. Μαζί τους ο Ανμάρ, μοναδικό αγόρι σε αυτή την παρέα των 18 παιδιών του εργαστηρίου με τίτλο «Eισαγωγή στη σκηνοθεσία για εφήβους», που πραγματοποιήθηκε από το πρόγραμμα «Μεταμορφώσεις», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών και Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ και αφορούσε την όπερα «Ντον Τζοβάννι» του Μότσαρτ, που αυτές τις μέρες ανεβαίνει στη σκηνή της ΕΛΣ.
Οσο τα αποσπάσματα της παράστασης που είχαν επιλέξει οι δύο επιμελήτριες του προγράμματος προβάλλονταν στην οθόνη της αίθουσας, τα παιδιά, ηλικίας από 13 έως 15 ετών, παρακολουθούσαν απορροφημένα. «Πώς μιλάς σε εφήβους για τον Ντον Τζοβάννι;», αναρωτήθηκε η Αναστασία Κότσαλη όταν μαζί με τη Λητώ Μεσσήνη της Ομάδας Μουσικού Θεάτρου Ραφή οργάνωναν τη δομή της δράσης. «Ο έρωτας, η βία, η ελευθερία, η εξουσία, η γυναικεία χειραφέτηση, όλα τα ζητήματα που ξεπηδούν από το αριστούργημα των Μότσαρτ – Ντα Πόντε, ήταν μια πρόκληση για αυτό το κοινό».
Προφανώς ο Ντον Τζοβάννι πρέπει να τιμωρηθεί, αλλά αυτή τη φορά η καταδίκη απαγγέλθηκε με όρους #MeToo από χειραφετημένα νεαρά κορίτσια. «Δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει να κάνουν πάντα τα αγόρια την πρώτη κίνηση σε μια σχέση», αναρωτήθηκαν σχολιάζοντας τα στερεότυπα του φύλου. «Μα, στην ισότητα των γυναικείων δικαιωμάτων είμαστε ακόμη πολύ πίσω», προσέθεσαν κρίνοντας τη μοίρα των πρωταγωνιστριών της όπερας που έζησαν σε μια απολύτως ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Η δράση του διημέρου κατέληξε στην πράξη: τον σχεδιασμό μιας αφίσας για την παράσταση και τη σκηνοθεσία μιας σκηνής από την όπερα. Υπήρξαν πολλές εκδοχές: Ο Ντον Τζοβάννι ως γκάνγκστερ συναντήθηκε με την Τσερλίνα σε μια σύγχρονη αθηναϊκή ταράτσα και εκεί άρχισε να την πολιορκεί στενά. «Γιατί γκάνγκστερ;», αναρωτηθήκαμε. «Μα ποιος άλλος θα είχε στην εποχή μας τόσα χρήματα και τόσο θράσος;», ήταν η απάντηση. Σε μια άλλη εκδοχή η Τσερλίνα ήταν εγκλωβισμένη σε μια γυάλινη φυλακή που δεν τολμούσε να σπάσει η ίδια, φορώντας όμως σύγχρονα ρούχα, γιατί «αυτό που περνάει είναι διαχρονικό». Αλλού ο Ντον Τζοβάννι έγινε φιλάρεσκος βασιλιάς του μεσαίωνα και η Τσερλίνα μια νεαρή χειραφετημένη γυναίκα με κατακόκκινο φόρεμα, «επειδή κι αυτή τον επιλέγει με τον τρόπο της, πριν όμως δει το αληθινό του πρόσωπο και τον διώξει». Τα παιδιά τυλίχτηκαν σε υφάσματα, έφτιαξαν αφίσες και μακέτες με τις σκηνοθετικές προτάσεις τους, σχεδίασαν σκηνικά και κοστούμια. Φεύγοντας αντάλλαξαν μηνύματα στα κινητά τους, «Να ξανασυναντηθούμε» και έγραψαν «I love opera» πάνω στις σημειώσεις τους.
Οι «Μεταμορφώσεις» του Νοεμβρίου θα οργανώσουν ένα εργαστήριο κίνησης για παιδιά (9-12 ετών) με αφορμή το μπαλέτο «Δον Κιχώτης».
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
