Το σύντομο βροχερό διάλειμμα της Θεσσαλονίκης διαδέχθηκε ξανά η… άνοιξη. Η μικρή κακοκαιρία, πάντως, ήταν ίσως ό,τι έπρεπε για να πειστούν ακόμη περισσότεροι να προτιμήσουν τη σκοτεινή αίθουσα από τις βόλτες στην πόλη. Κάπως έτσι μπήκαμε σε ένα κατάμεστο Ολύμπιον το μεσημέρι της Παρασκευής, για να δούμε μια πολύ ξεχωριστή προβολή, η οποία ωστόσο δεν ξεκίνησε αμέσως.
Λίγο πριν από την έναρξη του «Αρκούδες δεν υπάρχουν», μια ομάδα ακτιβιστριών ύψωσε πανό στη σκηνή με το μήνυμα «Woman-Life-Freedom» («Γυναίκα-Ζωή-Ελευθερία») γραμμένο στα αγγλικά και στα αραβικά, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο αλληλεγγύη στις γυναίκες του Ιράν. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης της ταινίας άλλωστε, Τζαφάρ Παναχί, βρίσκεται εδώ και μήνες στη φυλακή λόγω της τοποθέτησής του ενάντια στο καταπιεστικό καθεστώς της Τεχεράνης. Βλέποντας κανείς το φιλμ, που έκανε πρεμιέρα στο περασμένο Φεστιβάλ Βενετίας, μπορεί να καταλάβει το γιατί.
Πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο Παναχί, ο οποίος βρίσκεται ουσιαστικά αυτοεξόριστος σε κάποιο μικρό χωριό κοντά στα σύνορα του Ιράν με το Αζερμπαϊτζάν. Από εκεί, μέσω ενός λάπτοπ και μιας προβληματικής σύνδεσης στο Ιντερνετ, προσπαθεί να διευθύνει την παραγωγή της νέας του ταινίας· ταυτόχρονα μπλέκεται χωρίς να το καταλάβει στις υποθέσεις των ντόπιων, με αποτέλεσμα να καταστεί ανεπιθύμητος. Ο Παναχί εγκιβωτίζει ιδιοφυώς τρεις διαφορετικές ιστορίες σε μία, σε ένα περίτεχνο αφηγηματικά φιλμ, που είναι όμως φτιαγμένο με τα απλούστερα υλικά. Ο διαρκής έλεγχος μιας αυταρχικής εξουσίας, η απελπισία των προσφύγων, αλλά και η έλλειψη παιδείας που διογκώνει τα προβλήματα, είναι όλα εκεί, αποτυπωμένα στην οθόνη. Οπως επισήμανε και η παρούσα στην προβολή πρωταγωνίστρια, Μίνα Καβανί, «είναι μεγάλη ευκαιρία να μπορείς να φωνάξεις στον κόσμο με δυνατή φωνή τι είναι η προσφυγιά, αλλά και τι δεινά μπορεί να προκαλέσει στους ανθρώπους μια δικτατορία».
Θερμή υποδοχή δεν θα είχε μάλλον ούτε ο Φατίχ Ακίν αν επιχειρούσε να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, την Τουρκία, λόγω της επικριτικής στάσης του απέναντι στην κυβέρνηση Ερντογάν. Στη Θεσσαλονίκη, πάντως, ο Τουρκογερμανός σκηνοθέτης αποθεώθηκε αυτοπροσώπως σε μια sold out προβολή της νέας του ταινίας με τίτλο «Το χρυσάφι του Ρήνου». Εκεί ο Ακίν διαλέγει για ήρωά του τον Xatar, διάσημο στη Γερμανία ράπερ, του οποίου η ζωή μοιάζει με (σκληρό) παραμύθι. Γεννημένος ανάμεσα σε βόμβες στο Ιράν, ο πρωταγωνιστής θα καταλήξει βασιλιάς της παρανομίας στην Ευρώπη, ώσπου θα κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο μέσα από τη φυλακή, ξεκινώντας μια καινούργια ζωή και καριέρα.
Ο επόμενος γύρος του cash rebate, που έχει συμβάλει στην έκρηξη ξένων και εγχώριων παραγωγών, θα ανέλθει στα 200 εκατ. ευρώ.
Παραγωγοί και η Αγορά
Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση διεξήχθη το απόγευμα της Κυριακής, στο πλαίσιο της Αγοράς του φεστιβάλ. Σε αυτή πήραν μέρος σχεδόν όλοι οι ανεξάρτητοι παραγωγοί της χώρας και ακόμη ο γενικός γραμματέας Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Λεωνίδας Χριστόπουλος, και η CEO της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, Αθηνά Χατζηπέτρου. Η τελευταία ανέλυσε τα τραπεζικά προϊόντα που έχουν σχεδιαστεί αποκλειστικά για τον οπτικοακουστικό τομέα και είναι ικανά να προσφέρουν στους ενδιαφερομένους δανεισμό από 25 έως 900.000 ευρώ με προνομιακούς όρους μέσω των συνεργαζόμενων τραπεζών Πειραιώς και Optima. Προέτρεψε επίσης –με εύσχημο αλλά εύγλωττο τρόπο– τους παραγωγούς να πραγματοποιήσουν συγχωνεύσεις, οι οποίες θα μεγεθύνουν τις εταιρείες τους και θα τις καταστήσουν πιο αξιόπιστες από χρηματοπιστωτική σκοπιά.
Ο κ. Χριστόπουλος αποκάλυψε πως ο επόμενος γύρος του cash rebate, του χρηματοδοτικού εργαλείου του ΕΚΟΜΕ, που έχει συμβάλει καθοριστικά στην πρόσφατη έκρηξη ξένων και εγχώριων παραγωγών στη χώρα μας, ανέρχεται στα 200 εκατ. ευρώ· σε αντίθεση μάλιστα με τον πρώτο (75 εκατ. ευρώ), ο οποίος προερχόταν από τον κρατικό προϋπολογισμό, αυτός θα αποτελείται από ευρωπαϊκά κονδύλια, που αναμένεται να αρχίσουν να «τρέχουν» μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες. Επιπλέον, έκανε λόγο για ένα ακόμη οικονομικό εργαλείο, ύψους 62,5 εκατ. ευρώ, που θα χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για τον δανεισμό των Ελλήνων παραγωγών.
Ως οικοδεσπότες της εκδήλωσης, οι τελευταίοι παρουσίασαν σύμπνοια, εκφράζοντας μέσω του συνδέσμου τους (ΣΑΠΟΕ) ελπίδες αλλά και ανησυχίες. Η Αμάντα Λιβανού (Neda Film), η Φένια Κοσσοβίτσα (Blonde), ο Κώστας Κεφάλας (Faliro House), ο Σίμος Μαγγανής (Green Olive Films) μίλησαν για το κρίσιμο ζήτημα της ρευστότητας-ροής κεφαλαίων, η οποία είναι προς το παρόν ακανόνιστη και αργή, με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να μένουν έκθετοι και στους συνεργάτες τους από το εξωτερικό. Τόνισαν επιπλέον την ανάγκη δημιουργίας περισσότερων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ώστε να καταρτιστεί καλύτερα το επαγγελματικό δυναμικό του κλάδου και να εξυπηρετήσει έτσι ντόπια και ξένη ζήτηση.
