Το μενού ★★★
ΘΡΙΛΕΡ (2022)
Σκηνοθεσία: Μαρκ Μάιλοντ
Ερμηνείες: Ρέιφ Φάινς, Ανια Τέιλορ-Τζόι, Νίκολας Χουλτ
Οι δηλητηριώδεις ατάκες πάνε κι έρχονται χαρίζοντας μερικές αληθινά απολαυστικές στιγμές, σε ένα κινηματογραφικό… μενού, πάντως, που μάλλον το έχουμε ξαναγευθεί.
Γνωστός από τη σκηνοθετική δουλειά του σε τηλεοπτικές επιτυχίες όπως τα «Game of Thrones» και «Succession», ο Μαρκ Μάιλοντ αναλαμβάνει να ενορχηστρώσει εδώ ένα πολύ ιδιαίτερο θρίλερ με γαστριμαργικές αναφορές. Ενα νεαρό ζευγάρι (Ανια Τέιλορ-Τζόι, Νίκολας Χουλτ) φτάνει, μαζί με μια μικρή ακόμα ομάδα εκλεκτών καλεσμένων, στο διάσημο εστιατόριο ενός κορυφαίου σεφ, το οποίο βρίσκεται σε κάποιο απομονωμένο νησί. Εκεί, καθώς το μενού αρχίζει να ξετυλίγεται, οι πάντες καταλαβαίνουν πως ο οικοδεσπότης τους είναι αποφασισμένος να τους προσφέρει μια εμπειρία γεμάτη εκπλήξεις που μπορεί να αποδειχθούν παραπάνω από τρομακτικές.
Η ιδέα του απομονωμένου περιβάλλοντος, όπου οι καθιερωμένες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων διαταράσσονται, είναι πολυφορεμένη τελευταία στον κινηματογράφο, ωστόσο το περιτύλιγμα είναι τόσο γοητευτικό ώστε να το παραβλέψουμε. Οπως συνέβη και στο πρόσφατο «Τρίγωνο της θλίψης» του Ρούμπεν Εστλουντ, οι καλεσμένοι διαθέτουν εδώ είτε πλούτο είτε μεγάλη επιρροή· ή και τα δύο. Τρία μεγαλοστελέχη πολυεθνικής, ένας πολιτικός, μια διάσημη κριτικός εστιατορίων, ένας (παρηκμασμένος) κινηματογραφικός αστέρας κ.ο.κ. Απέναντί τους στέκεται ο ιδιοφυής σεφ –αρκούντως πειστικός ο Ρέιφ Φάινς στον ρόλο– μαζί με την ομάδα του, η οποία έχει ετοιμάσει ένα μενού εκλεπτυσμένων γεύσεων αλλά και ειδικά σχεδιασμένων… περφόρμανς για τους πελάτες.
Στόχος όλων των παραπάνω είναι φυσικά η σάτιρα, η οποία μάλιστα κατευθύνεται αμφίδρομα: τόσο απέναντι στην όλο και πιο εξωφρενική βιομηχανία της πολυτελούς εστίασης, η οποία αποκτά προεκτάσεις που ελάχιστα έχουν να κάνουν με το ίδιο το φαγητό, όσο και απέναντι σε εκείνους που κρίνουν τη σκληρή δουλειά χαρισματικών ανθρώπων σαν άλλοι ανώτατοι δικαστές. Γενικώς οι δηλητηριώδεις ατάκες πάνε κι έρχονται και το μαύρο χιούμορ είναι πανταχού παρόν, χαρίζοντας μερικές αληθινά απολαυστικές στιγμές, σε ένα κινηματογραφικό… μενού πάντως που μάλλον το έχουμε ξαναγευτεί.
Από την άλλη, εκείνος που τελικά αποτελεί τον καταλύτη της ταινίας είναι ο χαρακτήρας της Ανια Τέιλορ-Τζόι, ο οποίος εκπροσωπεί με έναν τρόπο και τον θεατή. Ο Ρέιφ Φάινς το θέτει ως εξής σε σχέση με τον δικό του σεφ: «Είναι μία παράξενη σύνδεση, γιατί δεν είναι ρομαντική. Εκείνος ταυτίζεται μαζί της. Βλέπει τον κόσμο μοιρασμένο ανάμεσα σε αυτούς που υπηρετούν ή δίνουν, και σε εκείνους που παίρνουν ή αγοράζουν. Εκείνη δεν το πιστεύει αυτό και επιπλέον δεν της αρέσει και το φαγητό του. Θεωρεί ότι είναι όλο μια μεγάλη απάτη».
