Στα τέλη του 1988, ο Ντέιβιντ Λιντς μαζί με τον συνεργάτη του Μαρκ Φροστ είχαν σχεδόν έτοιμο το σενάριο για το επεισόδιο-πιλότο του «Twin Peaks». Το μυαλό του Λιντς ωστόσο, πριν ακόμη στηθεί η κάμερα, έτρεχε στη μουσική της σειράς. «Ο Ντέιβιντ ήρθε στο μικρό μου γραφείο, απέναντι από το Κάρνεγκι Χολ, και είπε: “Εχω αυτή την ιδέα για μια σειρά, λέγεται “Northway Passage” (σ.σ. είναι ο τίτλος του πρώτου επεισοδίου)”… κάθισε δίπλα μου στο πιάνο και συνέχισε: “Δεν έχω γυρίσει τίποτα, αλλά μοιάζει σαν να είσαι σε ένα σκοτεινό δάσος με μια κουκουβάγια στο φόντο, ένα σύννεφο πάνω από το φεγγάρι και τις συκομουριές να γέρνουν πολύ απαλά στον άνεμο. Μια όμορφη, προβληματισμένη κοπέλα βγαίνει από το δάσος και προχωρά προς την κάμερα…”», θυμόταν σε μια συνέντευξή του από το 2018 ο Αντζελο Μπανταλαμέντι, ο σπουδαίος κινηματογραφικός συνθέτης ο οποίος έφυγε χθες τα ξημερώματα από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
Η ιστορία έχει και συνέχεια: «Επαιξα κάτι που μου έφεραν στο μυαλό τα λόγια του, οι νότες απλά ξεπήδησαν. Ο Ντέιβιντ είχε μείνει άναυδος, το ίδιο και εγώ. Οι τρίχες στα χέρια του είχαν σηκωθεί και είχε δάκρυα στα μάτια. “Βλέπω το Twin Peaks, το έχω”, είπε. Εγώ απάντησα πως θα πάω σπίτι για να το δουλέψω κι άλλο. “Να το δουλέψεις; Μην αλλάξεις ούτε μία νότα”. Και φυσικά δεν άλλαξα τίποτα». Αυτή η στιγμή καθαρής έμπνευσης γέννησε το περίφημο μουσικό θέμα της Λόρα Πάλμερ, της δολοφονημένης καλλονής που πυροδοτεί τη δράση μιας από τις σπουδαιότερες σειρές στην ιστορία της τηλεόρασης. Το δε επίσημο θέμα του «Twin Peaks», σύνθεση επίσης του Μπανταλαμέντι, είναι πραγματικά αυτό που δίνει και τον τόνο της, με τη μυστηριώδη επικότητα και τον υπνωτιστικό χαρακτήρα του. Οχι τυχαία, ο δημιουργός του κέρδισε εκείνη τη χρονιά και το σχετικό βραβείο Grammy.
«Blue Velvet»
Οι δύο καλλιτέχνες συνεργάστηκαν και σε πολλά άλλα πρότζεκτ, πριν και μετά τη σειρά, τόσα ώστε ο Αντζελο Μπανταλαμέντι να θεωρείται κάτι σαν το μουσικό alter ego του Λιντς. Η πρώτη τους φορά ήταν το 1986, στο «Blue Velvet», ένα υπέροχο, ατμοσφαιρικό φιλμ, το οποίο είναι εξίσου διάσημο για τις μελωδίες του. Ο συνθέτης ήρθε αρχικά για να αναλάβει το «κοουτσάρισμα» της πρωταγωνίστριας Ιζαμπέλα Ροσελίνι, η οποία θα τραγουδούσε το ομώνυμο της ταινίας κομμάτι, ωστόσο σύντομα βρέθηκε να γράφει ολόκληρο το μουσικό σκορ, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου τραγουδιού «Mysteries of Love» που ερμήνευσε η Τζούλι Κρουζ.
Φαίνεται πως η δουλειά του Μπανταλαμέντι ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω στις οδηγίες του απαιτητικού Λιντς («άφησέ το να ρέει όπως η παλίρροια του ωκεανού, να καταλαμβάνει τον χώρο και τον χρόνο, διαχρονικό και ατελείωτο. Να μοιάζει με Σοστακόβιτς, να είναι πολύ ρωσικό, το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο και ταυτόχρονα κάνε το σκοτεινό και λίγο τρομακτικό»), αφού οι δυο τους έγιναν στο εξής σταθεροί συνεργάτες και καλοί φίλοι. Το «Wild at Heart», το «Twin Peaks: Fire Walk With Me», η «Χαμένη λεωφόρος», το «Rabbits», το «Straight Story» και το «Mulholland Drive» φέρουν όλα τη μουσική υπογραφή του Μπανταλαμέντι. Στο τελευταίο μάλιστα εκείνος περνάει και μπροστά από την κάμερα παίζοντας τον μικρό ρόλο ενός γκάνγκστερ με αξιοπρόσεκτη αδυναμία στον εσπρέσο. Ο Λιντς στη χθεσινή έκδοση του καθημερινού του ιντερνετικού «Weather Report» απέδωσε φόρο τιμής στον εκλιπόντα με τον δικό του ελλειπτικό τρόπο: «Σήμερα… καθόλου μουσική».
Ο Αμερικανός συνθέτης, πάντως, συνεργάστηκε και με άλλους σπουδαίους. Το 2000 έγραψε τη μουσική για την ψυχεδελική «Παραλία» του Ντάνι Μπόιλ. Δύο χρόνια αργότερα έκανε το ίδιο για τα «Κρυφά πάθη» του Πολ Στρέιντερ, με τον οποίο είχε δουλέψει ξανά στο «Forever Mine». Επιπλέον, αν και κατά βάση κλασικός συνθέτης, ο Μπανταλαμέντι έκανε ακόμη συνεργασίες εκτός κινηματογράφου με αστέρες, όπως η Νίνα Σιμόν, ο Ντέιβιντ Μπόουι, ο Πολ Μακάρτνεϊ, η Σίρλεϊ Μπάσεϊ, η Μαριάν Φέιθφουλ, η Λάιζα Μινέλι και οι Pet Shop Boys. Τέλος, το 1992 ήταν εκείνος που δημιούργησε τη μουσική για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης.
