Στην τελευταία υπόκλιση, μετά το επίμονο, ενθουσιώδες χειροκρότημα που έφερε και ξαναέφερε στη σκηνή όλο τον θίασο της παράστασης «Τα παραμύθια του Χόφμαν», ακούστηκαν από την ορχήστρα τα πρώτα μέτρα από το «Happy Birthday».
Η Νικόλ Σεβαλιέ είχε προχθές τα γενέθλιά της. Ηταν η μέρα που δόθηκε η πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης συμπαραγωγής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) με την Οπερα Λα Μονέ των Βρυξελλών σε σκηνοθεσία του κορυφαίου Κριστόφ Βαρλικόφσκι. Κι ίσως να της έλειπε ο μικρός της γιος που βρίσκεται στο Βερολίνο, εκεί όπου ζει η Αμερικανίδα υψίφωνος, αλλά σίγουρα η επιτυχία από την εξαιρετική της ερμηνεία την αποζημίωσε.
Στην εκδοχή του Βαρλικόφσκι, η Στέλλα, η Ολυμπία, η Αντωνία και η Τζουλιέτα αποτελούν εκδοχές της ίδιας γυναίκας, που η Σεβαλιέ ενσαρκώνει στη σκηνή μοναδικά. Παρόλο που ήδη από το 2019 η ερμηνεία της στον «Ιδομενέα» του Μότσαρτ στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ σε σκηνοθεσία Πίτερ Σέλαρς και διεύθυνση Θεόδωρου Κουρεντζή, της έχει χαρίσει παγκόσμια καταξίωση και μια καριέρα στα κορυφαία ευρωπαϊκά θέατρα, «Τα παραμύθια του Χόφμαν», στην ΕΛΣ ήταν για εκείνη μία δύσκολη αναμέτρηση με τον εαυτό της και τις ικανότητές της.
«Αυτή η παράσταση και η συγκεκριμένη σκηνοθεσία είναι όντως μια πρόκληση. Για την ακρίβεια, είναι μια διπλή πρόκληση», απαντά στην ερώτησή μας για το πώς καταφέρνει μέσα στις περίπου τρεις ώρες της παράστασης να υποδυθεί με τέτοια άνεση και βάθος τέσσερις διαφορετικούς χαρακτήρες.
«Είναι σπάνιο στην όπερα να τραγουδά μια σοπράνο και τους τέσσερις ρόλους γιατί αυτό απαιτεί να κινείται άνετα σε τρία είδη φωνών, δηλαδή της κολορατούρα, της λυρικής και της μέτζο σοπράνο», εξηγεί. «Ομως προφανώς στη ζωή μάς δίνεται μια μόνον φωνή, οπότε για να κατορθώσει κανείς να ερμηνεύσει όλους τους γυναικείους ρόλους σε αυτή την όπερα, πρέπει να αντιμετωπίσει δύο προκλήσεις: αφενός να έχει την ευελιξία αλλά και τη φωνητική ικανότητα να κινηθεί σε τέτοιο εύρος χωρίς να καταστρέψει τη φωνή του και χωρίς να εκτεθεί απέναντι στις απαιτήσεις του συνθέτη. Αφετέρου να μπορεί να υποδυθεί τέσσερις διαφορετικούς χαρακτήρες σε ένα βράδυ. Αυτό είναι σωματικά, διανοητικά και συναισθηματικά εξαντλητικό, αλλά ταυτοχρόνως είναι για μένα συναρπαστικό».
Eίναι τολμηρή αλλά και έμπειρη σε απαιτήσεις τέτοιου είδους. Εχει βραβευθεί για την ερμηνεία της στους τέσσερις γυναικείους ρόλους του Χόφμαν με το γερμανικό βραβείο Der Faust το 2016, για την παραγωγή της Κόμισε Οπερας του Βερολίνου, της οποίας υπήρξε μέλος για πέντε χρόνια. Αποδέχθηκε λοιπόν τις προκλήσεις, και ύστερα άρχισε να μελετά το πώς θα έφερνε εις πέρας την προσπάθεια με τον καλύτερο τρόπο.
«Δούλεψα με τον δάσκαλο φωνητικής, εξασκήθηκα μόνη μου και συνέχισα να δουλεύω στην αίθουσα των προβών με τον σκηνοθέτη, τον μαέστρο και τους συναδέλφους μου», μας λέει. «Αυτή είναι μια διαδικασία συνεχούς μετασχηματισμού. Παρόλο που είχα τη μεγάλη τύχη να τραγουδήσω έως τώρα πέντε παραγωγές των “Παραμυθιών του Χόφμαν” στην καριέρα μου, παραμένει η ανάγκη για αλλαγές. Αλλωστε κι εγώ μεγαλώνω και εξελίσσομαι ως τραγουδίστρια».
Οι πληροφορίες μας λένε ότι ήρθε στην Αθήνα και μπήκε στις πρόβες σχεδόν έτοιμη. Αλλωστε αυτή ήταν η δεύτερη φορά που συνεργαζόταν με τον Βαρλικόφσκι στη συγκεκριμένη παραγωγή, μια και είχε προηγηθεί η παράσταση των Βρυξελλών το 2017. Ποιες ήταν οι διαφορές ανάμεσα στις δύο όπερες, τη ρωτάμε.
«Είναι δύο εντελώς διαφορετικές κουλτούρες, που “στεγάζονται” σε δύο εντελώς διαφορετικούς χώρους», απαντά. «Στις Βρυξέλλες έχουμε μια παραδοσιακή όπερα με κλασικές αναλογίες. Η παράσταση τοποθετείται σε ένα “κουτί”, τη σκηνή και επομένως το κοινό τη βλέπει από μακριά. Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι πιο προστατευμένο και αποστασιοποιημένο από ό,τι διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια του. Στην Αθήνα από την άλλη η όπερα είναι πιο μοντέρνα. Η σκηνή είναι μεγάλη και μοιάζει να ανοίγεται προς το κοινό συνδέοντας το ακροατήριο με τους τραγουδιστές. Ετσι, όταν κάθεσαι στην πλατεία αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι μέσα στη σκηνή».
Η συγκεκριμένη θεατρική συνθήκη είναι βέβαιο ότι λειτουργεί υπέρ της σκηνοθετικής άποψης του Βαρλικόφσκι που απεχθάνεται τον εφησυχασμό. «Στην Αθήνα η παράσταση γίνεται περισσότερο οικεία, πολύ πιο άμεση, συγκρουσιακή και προκλητική», καταλήγει η σοπράνο.
«Τα παραμύθια του Χόφμαν» παρουσιάζονται έως τις 8 Ιανουαρίου 2023.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
