Το Χόλιγουντ, όπως υπήρξε τις περασμένες δεκαετίες παραγωγός καλών ταινιών που μένουν στην παγκόσμια ιστορία του θεάματος, ανήκει μάλλον στο παρελθόν μαζί με όλη τη μυθολογία του. Η περίοδος από τον βωβό κινηματογράφο έως περίπου το 1995-2000 κρίνεται πλέον ως μια μεγάλη ενότητα με πολλά, φυσικά, επιμέρους κεφάλαια και αναγνώσεις, αλλά με συνδετικό ιστό τους μεγάλους σκηνοθέτες και τα ονόματα των πρωταγωνιστών που ασκούσαν μεγάλη σαγήνη. Το Χόλιγουντ του 20ού αιώνα υπήρξε ένα κορυφαίο, σύνθετο και πολυπαραγοντικό φαινόμενο στην ιστορία του θεάματος, που όσο περισσότερο ωθείται πίσω στον χρόνο τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον και συγκίνηση προκαλεί. Ενα νέο βιβλίο 768 σελίδων κυκλοφόρησε πρόσφατα στην αγγλική γλώσσα με τίτλο «Χόλιγουντ: η προφορική ιστορία» από τον εκδοτικό οίκο Χάρπερ, καρπός ενός άθλου. Τον άθλο αυτό υπογράφουν δύο ερευνητές, ο συγγραφέας Σαμ Γουάσον και η ιστορικός του κινηματογράφου Ζανίν Μπάσιντζερ, τα βιβλία της οποίας έχουν ξαναγράψει την ιστορία του Χόλιγουντ με τρόπο συναρπαστικό. Το νέο αυτό βιβλίο έρχεται σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η διεθνής κρίση του κινηματογράφου εμφανίζεται ως προϊόν νέων κοινωνικών συνθηκών διεθνώς (οι πλατφόρμες, οι αίθουσες με λιγότερο κοινό, η έλλειψη μαγείας στην οθόνη…). Η κρίση αυτή γεννά στοχασμό αλλά και νοσταλγία όχι μόνο για το μακρινό Χόλιγουντ της χρυσής εποχής, αλλά και για τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, όταν αναδύθηκαν οι τελευταίοι πραγματικοί αστέρες, όπως η Μέριλ Στριπ, ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο Αλ Πατσίνο κ.ά. Το βιβλίο «Χόλιγουντ: η προφορική ιστορία» εισχωρεί βαθιά στην κινηματογραφική βιομηχανία των ετών ανάμεσα στο 1915 και στο 1995, πάνω-κάτω, και επί της ουσίας ακτινογραφεί έναν πυκνό χάρτη αναμνήσεων μέσα από χιλιάδες ηχητικά τεκμήρια και πλήθος συνεντεύξεων. Ο άθλος των δύο ερευνητών είναι ότι συνέθεσαν μια μεγάλη αφήγηση αξιοποιώντας αυτό το σπάνιο υλικό ως ένα ντοκουμέντο για το τι σήμαινε να δουλεύεις στο Χόλιγουντ στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Και οι συνεντεύξεις αυτές προέρχονται από όλο το φάσμα των δημιουργών και των εργαζομένων. Από σκηνοθέτες (Φρανκ Κάπρα, Στίβεν Σπίλμπεργκ, Αλφρεντ Χίτσκοκ κ.ά.) και πρωταγωνιστές (Χάρολντ Λόιντ, Μπέτι Ντέιβις, Μέριλ Στριπ, Τομ Χανκς κ.ά.) έως σεναριογράφους, ενδυματολόγους, αισθητικούς, τεχνικούς και χίλιες δυο ακόμη ειδικότητες. Ενας κόσμος που ακόμη ερευνάται.
Ματιές στον κόσμο
ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ
Τέρνερ, οι υδατογραφίες
Στην Εθνική Πινακοθήκη της Σκωτίας, η καθιερωμένη έκθεση κάθε Ιανουάριο εστιάζεται στη συλλογή υδατογραφιών του Τέρνερ που φυλάσσονται στο μουσείο. Η συλλογή κληροδοτήθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη το 1900 από τον συλλέκτη Χένρι Βον και, ακολουθώντας τις οδηγίες του, τα έργα αυτά του Τέρνερ εκτίθενται μόνο τον Ιανουάριο, όταν οι συνθήκες φωτισμού είναι οι πλέον ενδεδειγμένες για να τονίζεται η υποβλητική ατμόσφαιρα του κόσμου του καλλιτέχνη.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Τόνι Βακάρο, ετών 100
Θρύλος της φωτογραφίας του 20ού αιώνα, ο Αμερικανός φωτογράφος Τόνι Βακάρο απεβίωσε πριν από λίγες ημέρες προκαλώντας δημοσιεύματα για τη συμβολή του στην καταγραφή του περασμένου αιώνα. Γεννημένος το 1922 από Ιταλούς γονείς, ο Τόνι Βακάρο έγινε γνωστός για τις φωτογραφίες που έβγαλε στην Ευρώπη το 1944-45 και στη Γερμανία μετά τον πόλεμο. Αργότερα έγινε διάσημος ως φωτογράφος μόδας και λάιφσταϊλ για μεγάλα περιοδικά.
ΛΟΝΔΙΝΟ
Επίδειξη και ισχύς
Καθώς τα μουσεία έχουν ανακοινώσει το εκθεσιακό πρόγραμμά τους για το νέο έτος, στο Βρετανικό αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η έκθεση που εξετάζει ερμηνείες πλούτου και ισχύος στον αρχαίο κόσμο, από την Περσία έως την Ελλάδα. Η έκθεση θα εγκαινιαστεί στις 4 Μαΐου και εστιάζει στην αντιπαράθεση δύο κόσμων, στη διάρκεια των ελληνοπερσικών συγκρούσεων τον 5ο π.Χ. αιώνα, και επεκτείνεται σε μια συνολική θεώρηση όψεων χλιδής και εγκράτειας.
ΖΥΡΙΧΗ
Μουσεία που ξεχώρισαν
Η συμβολή της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στην ανάδειξη της τέχνης και στην προβολή των μουσείων υπογραμμίζεται κάθε φορά που το αποτέλεσμα δικαιώνει την επιλογή. Παράδειγμα, το Μουσείο Τέχνης της Ζυρίχης (Kunsthaus), που απέκτησε νέα πτέρυγα με ιδιαίτερη υπεραξία καθώς φέρει την υπογραφή του αρχιτεκτονικού γραφείου του Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ. Το μουσείο είναι ένα κολάζ κτιρίων από διάφορες περιόδους, όλα με υπογραφές μεγάλων αρχιτεκτόνων.
ΚΟΛΩΝΙΑ
Τέχνη και φυτά
Στο Μουσείο Λούντβιχ μια νέα έκθεση εξερευνά ένα πρωτότυπο θέμα: τα φυτά στην τέχνη των αρχών του 20ού αιώνα, στη ζωγραφική, στη γλυπτική και στη φωτογραφία με διάθεση φιλοσοφική, οικολογική, καλλιτεχνική. Η έκθεση με τίτλο «Πράσινος Μοντερνισμός» μας ξεναγεί σε αντιλήψεις γύρω από τη βοτανική και την κοινωνία, βρίσκοντας νέους τρόπους ακτινογράφησης των μεγάλων ανακατατάξεων πριν από 100 και 120 χρόνια.
