Η ελβετική ορχήστρα δωματίου Festival Strings Lucerne, η οποία ενθουσίασε το ελληνικό κοινό στο περυσινό ντεμπούτο της στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ανταποκρινόμενη στην πρόσκλησή του να συμπράξει για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τη Μαρία Ζοάο Πίρες, συναντά την κορυφαία πιανίστα το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου στις 8.30 μ.μ. Η Πίρες, μετά το ρεσιτάλ της τον προηγούμενο Απρίλιο, στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, συμπράττει με το γνωστό σύνολο σε μια συναυλία αποκλειστικά με έργα Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, ερμηνεύοντας το Τρίτο κοντσέρτο για πιάνο σε ντο ελάσσονα. Ο εξάρχων και καλλιτεχνικός διευθυντής της ορχήστρας, Ντάνιελ Ντοντς, θα καθοδηγήσει μουσικά από το αναλόγιο τη Festival Strings Lucerne σε δύο ακόμη έργα της μπετοβενικής παρακαταθήκης: στη διάσημη ορχηστρική Εισαγωγή «Κοριολανός» και στην κοσμαγάπητη «Ηρωική» Συμφωνία σε μι ύφεση μείζονα.
Η Τρίτη συμφωνία του Μπετόβεν θεωρείται επαναστατική, διότι ανανέωσε την «κλασική» συμφωνία, μέσα από τις συνθετικές καινοτομίες που εισήγαγε ο δημιουργός της. O Μπετόβεν άρχισε να την επεξεργάζεται λίγο μετά την πρεμιέρα της Δεύτερης συμφωνίας, την ολοκλήρωσε το 1804 και την παρουσίασε για πρώτη φορά σε ιδιωτική συναυλία στις 7 Απριλίου 1805, σε μία από τις κατοικίες του πρίγκιπα Λομπκόβιτς, ο οποίος ήταν καλλιτεχνικός προστάτης του συνθέτη. Αρχικά, η Συμφωνία έφερε τον τίτλο «Βοναπάρτης», αλλά, αφότου ο Ναπολέων έχρισε εαυτόν αυτοκράτορα το 1804, ο Μπετόβεν αφαίρεσε την ένδειξη αυτή από το χειρόγραφό του. Οταν το έργο εκδόθηκε το 1806 τιτλοφορούνταν πλέον «Ηρωική συμφωνία… που γράφτηκε για να τιμήσει τη μνήμη ενός σπουδαίου άνδρα».
Προγενέστερο της «Ηρωικής», το Τρίτο κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα γράφτηκε το 1800 και πρωτοπαρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 1803, με τον ίδιο τον Μπετόβεν στο πιάνο, ο οποίος συνήθιζε να συμμετέχει στις πρεμιέρες των κοντσέρτων του ως σολίστ. Μάλιστα, αναφέρεται ότι το ερμήνευσε από μνήμης, καθώς δεν είχε προλάβει να καθαρογράψει τα πιανιστικά μέρη. Πρόκειται για μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές συνθέσεις της εργογραφίας του για πιάνο, ένα κοντσέρτο σπάνιας ομορφιάς και μοναδικής κομψότητας που άνοιξε νέους δρόμους στους συνθέτες της ρομαντικής εποχής.
Το ορχηστρικό τοπίο της βραδιάς συμπληρώνεται από την Εισαγωγή «Κοριολανός». Ο Γερμανός μουσουργός τη συνέθεσε το 1807, αντλώντας έμπνευση από την ομώνυμη τραγωδία του Χάινριχ Τζόσεφ φον Κολίν, η οποία βασίζεται, με τη σειρά της, στον σαιξπηρικό «Κοριολανό». Και τα δύο θεατρικά έργα αναφέρονται στη σχεδόν θρυλική μορφή του Ρωμαίου στρατηγού Γάιου Μάρκιου Κοριολανού.
