Τα πνεύματα του Ινισέριν ★★★★½
∆ΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Μάρτιν ΜακΝτόνα
Ερμηνείες: Κόλιν Φάρελ, Μπρένταν Γκλίσον, Μπάρι Κίογκαν
Πέντε χρόνια μετά το εξαιρετικό «Τρεις πινακίδες έξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι», ο Μάρτιν ΜακΝτόνα επιστρέφει με ένα ακόμη μεγαλύτερης αρτιότητας φιλμ, βασισμένο –και αυτό– σε ένα εκπληκτικό σενάριο. Βρισκόμαστε στο 1923 και ο εμφύλιος πόλεμος μαίνεται στην ενδοχώρα της Ιρλανδίας. Απέναντι, ωστόσο, στο (επινοημένο) νησάκι του Ινισέριν τα πάντα κυλούν ειρηνικά και προβλέψιμα έως ανίας. Μέχρι τουλάχιστον ο Κολμ (Μπρένταν Γκλίσον) να αποφασίσει πως δεν θέλει πια να μιλάει στον κολλητό του φίλο Πάντρικ (Κόλιν Φάρελ) και η ένταση να αρχίσει να θεριεύει. Σύντομα στο παιχνίδι θα μπει και ο περίγυρος, με πρώτους τον ατσούμπαλο νεαρό Ντόμινικ (Μπάρι Κίογκαν) και την καλόκαρδη αδελφή του Πάντρικ, Σιβόν (Κέρι Κόντον), καθώς η κατάσταση σταδιακά ξεφεύγει από τον έλεγχο και το πρώτο… αίμα κυλάει.
Ο ΜακΝτόνα ξεκινά από μια φαινομενικά απλούστατη ιστορία, την παρεξήγηση μεταξύ δύο φίλων, προκειμένου να οδηγήσει τον θεατή σε ένα ταξίδι που λαμβάνει ιστορικές, φιλοσοφικές, ακόμη και υπαρξιακές διαστάσεις. Η χωροχρονική τοποθέτησή του, ενισχυμένη και από άλλα στοιχεία, κυρίως συμβολικά, ταυτοποιεί ολόκληρο το φιλμ κάπου ανάμεσα στην πραγματικότητα και σε έναν ιδιότυπο (πολύ ιρλανδέζικο) μαγικό ρεαλισμό. Το ίδιο συμβαίνει με τις πράξεις και τα λόγια των πρωταγωνιστών του, οι οποίοι συνδιαλέγονται απολαυστικά σε ένα περιβάλλον μαύρης κωμωδίας, που δεν διστάζει να φλερτάρει ακόμη και με τα όρια της φάρσας.
Αφού αναφερθήκαμε σε πρωταγωνιστές πάντως, πρέπει να σταθούμε στους υποψηφίους για Οσκαρ, Κόλιν Φάρελ και Μπρένταν Γκλίσον, οι οποίοι συναντώνται πάλι μετά την «Αποστολή στην Μπριζ», επίσης του ΜακΝτόνα, για να συνθέσουν το δίδυμο αυτού του ξεχωριστού bromance. Ιδιαίτερα ο Φάρελ καταφέρνει να αποδώσει τόσο την αθωότητα και την ευαισθησία του χαρακτήρα του, όσο και τον πληγωμένο εγωισμό που τον οδηγεί στην τελευταία δραματική πράξη.
Σε δεύτερο επίπεδο προφανώς η ταινία διαβάζεται ως παραβολή για τα δεινά της εμφύλιας σύρραξης –και κάθε εμφύλιας σύρραξης– που βλέπουμε μόνο με τη μορφή μακρινών εκρήξεων απέναντι από το Ινισέριν. Αν τώρα κάποιος πάει βαθύτερα θα βρει την ανθρώπινη αιτία-φύση του πολέμου, τον τρόμο του θανάτου, που διαλύει τους κοινωνικούς δεσμούς, ενώ παράλληλα γεννάει την τέχνη και την απόλυτη τραγικότητα. Ολα αυτά είναι περισσότερο ή λιγότερο ορατά στην ταινία του ΜακΝτόνα, η οποία πάντως μοιάζει αρκετά «ξένη» στο σύγχρονο κινηματογραφικό τοπίο· αντιθέτως, θα μπορούσε άνετα να είχε γυριστεί (για παράδειγμα) τη δεκαετία του 1970 και σήμερα να θεωρείται ήδη κλασική.
Γυναικείες κουβέντες ★★½
∆ΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Σάρα Πόλεϊ
Ερμηνείες: Κλερ Φόι, Ρούνεϊ Μάρα, Φράνσις Μακ Ντόρμαντ
Υποψήφιο για Οσκαρ καλύτερης ταινίας και διασκευασμένου σεναρίου, το φιλμ της Σάρα Πόλεϊ βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Μίριαμ Τόους. Σύμφωνα με αυτό, κάπου στη σύγχρονη Αμερική, μια ομάδα γυναικών ζουν απομονωμένες στο πλαίσιο μιας αυστηρής θρησκευτικής κοινότητας, η οποία μεταξύ άλλων δεν μεταχειρίζεται την τεχνολογία. Επειτα από ένα τραγικό περιστατικό, ωστόσο, που ξεχειλίζει το ποτήρι της κακοποίησης από την πλευρά των ανδρών της κοινότητας, μια ομάδα από αυτές θα συνεδριάσει προκειμένου να αποφασίσει ποια στάση πρέπει να ακολουθήσουν στη συνέχεια. Το φιλμ της Πόλεϊ απεικονίζει μια σοκαριστική –όχι όμως ανύπαρκτη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού– κατάσταση, εκεί όπου η θρησκευτική σέχτα χρησιμοποιείται ως όχημα για την επικοινωνία ενός ισχυρού φεμινιστικού μηνύματος. Το τελευταίο το εκφέρουν, μάλιστα, μερικές από τις κορυφαίες σύγχρονες ηθοποιούς όπως η Φράνσις Μακ Ντόρμαντ, η Ρούνεϊ Μάρα, η Κλερ Φόι και η Τζέσι Μπάκλεϊ. Από την άλλη, ως γνωστόν, όταν το (όποιο) κοινωνικό μήνυμα ταΐζεται ως έτοιμη τροφή στον θεατή, χάνει και μεγάλο μέρος της καλλιτεχνικής αξίας του.
Μικρή μου Σολάνζ ★★½
∆ΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Αξέλ Ροπέρ
Ερμηνείες: Τζέιντ Σπρίνγκερ, Κλοέ Αστορ
Βραβευμένο στο φεστιβάλ του Λοκάρνο, το γαλλικό φιλμ έχει για ηρωίδα του ένα δεκατριάχρονο κορίτσι που βλέπει τον κόσμο του να καταρρέει, καθώς οι γονείς του οδηγούνται στο διαζύγιο. Η ιστορία της Σολάνζ διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1970, με την ίδια να μπαίνει σταδιακά στην εφηβεία, ενώ την ίδια στιγμή παλεύει να καταλάβει γιατί η αγάπη δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Το φιλμ της Αξέλ Ροπέρ είναι τρυφερό και ευαίσθητο, όπως η νεαρή του πρωταγωνίστρια, δίχως ωστόσο να μας παρουσιάζει κάτι που δεν έχουμε δει (πολλές φορές) και στο παρελθόν.
Missing
ΘΡΙΛΕΡ (2023)
Σκηνοθεσία: Γουίλ Μέρικ, Νικ Τζόνσον
Ερμηνείες: Στορμ Ρέιντ, Γιοακίμ ντε Αλμέιδα
Η ομάδα που δημιούργησε το αρκετά ενδιαφέρον και πρωτότυπο «Searching», επανέρχεται με άλλο ένα φιλμ, το οποίο εκτυλίσσεται σε μεγάλο βαθμό στις οθόνες υπολογιστών. Οταν η μητέρα της Τζουν εξαφανίζεται εν μέσω διακοπών με τον καινούργιο σύντροφό της, η νεαρή κοπέλα αρχίζει να την αναζητά παντού. Εγκλωβισμένη στο Λος Αντζελες και με τη διεθνή γραφειοκρατία να βάζει εμπόδια στις προσπάθειές της, η Τζουν θα χρησιμοποιήσει όλη την τελευταία τεχνολογία που έχει στη διάθεσή της, προκειμένου να τη βρει πριν να είναι πολύ αργά.
Αργοναύτες: η οργή του Ποσειδώνα
ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ (2022)
Σκηνοθεσία: Νταβίντ Αλό
Ακούγονται: Αλεξάνδρα Λέρτα, Αγγελος Λιάγκος
Ενα κινούμενο σχέδιο από τη Γαλλία έχει για ήρωές του (κυρίως) ζώα, τα οποία ξεκινούν για ένα επικό ταξίδι στον κόσμο της αρχαίας Ελλάδας. Με συνοδοιπόρο τον ηλικιωμένο πια Ιάσονα, η χαριτωμένη παρέα θα ζήσει μια τρελή περιπέτεια γεμάτη με τα πιο αλλόκοτα και επικίνδυνα πλάσματα της μυθολογίας.
