Η τέταρτη, και τελευταία, σεζόν της σειράς «Succession» έχει συζητηθεί πολύ, λέει ο κύριος Γκρι. Αλλά αναρωτιέται την ίδια στιγμή: πώς θα ήταν αυτή η τηλεοπτική σειρά αν δεν είχε τη συγκεκριμένη μουσική υπόκρουση;
Ο κύριος Γκρι επιμένει ότι δεν έχει γίνει κουβέντα ανάλογη της εξαίσιας μουσικής που «ντύνει» το σόου. Ο συνθέτης Νίκολας Μπριτέλ δίνει το δικό του σόου από το βασικό θέμα των τίτλων και σε ένα σύντομο βίντεο παραγωγής του περιοδικού Vanity Fair εξηγεί πάνω από ένα πιάνο πώς έγραψε τη μουσική.
Στο βίντεο, ο Μπριτέλ εξηγεί με μεγάλη καθαρότητα τι είχε στον νου του όταν έγραφε το δραματικό, ιδιότυπα κακόφωνο βασικό θέμα της σειράς: τη δυαδικότητα που διακρίνει την ίδια την αφήγηση. Από τη μία, το στοιχείο του γκροτέσκου και του παραλόγου, από την άλλη ένα δράμα βαρυτικό, ανθρώπινο, τραγικό όσο και κωμικό. Από τη μία η ίντριγκα της βιομηχανίας, ο κανιβαλισμός της πολιτικής, κι από την άλλη ο κανιβαλισμός των δεσμών αίματος αλλά και τα υπόγεια συμπλέγματά τους, από τα οποία δεν λείπει ούτε η στοργή, μα ούτε και η εκδικητικότητα.
«Η βασική μελωδία βγαίνει εκτός, παρεκτρέπεται, όπως η οικογένεια στη σειρά», λέει ο Νίκολας Μπριτέλ.
Κατά τον κύριο Γκρι, οι σχέσεις εξουσίας στη σειρά παραπέμπουν σε ζοφερά σαιξπηρικά σχήματα όπου σχεδόν κανένας δεν θα διστάσει για να πάρει αυτό που (νομίζει ότι) θέλει – αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μετά δεν θα έχει κάποιο φάντασμα, ή κάποιο φασματικό μαχαίρι, να τον στοιχειώνει για τις επιλογές του.
Βασισμένος σε μια έντονα δραματική τονική κλίμακα, την ντο ελάσσονα (μεταξύ άλλων, την κλίματα της 5ης του Μπετόβεν, της Μεγάλης Λειτουργίας και του 24ου Κοντσέρτου για πιάνο και ορχήστρα του Μότσαρτ), ο Μπριτέλ «πετάει» κάθε τόσο κάποια σκόπιμη παραφωνία των μαύρων πλήκτρων, μέσα από μια δίεση ή ύφεση, υπονομεύοντας την ίδια τη συνεκτικότητα της συγκεκριμένης κλίμακας. Ηθελε, λέει, να αποτυπώσει το λοξό των καταστάσεων της σειράς από τα πρώτα μέτρα του θέματος των τίτλων. «Η βασική μελωδία βγαίνει εκτός, παρεκτρέπεται, όπως η οικογένεια στη σειρά», λέει.
Από το σκοτεινό, απειλητικό βασικό θέμα (που αναπτύσσεται μέσα από ένα, θα έλεγες, ξεκούρδιστο πιάνο και μια μεγάλη ορχήστρα εγχόρδων) ξεδιπλώνονται σε όλες τις σεζόν πολύ ενδιαφέρουσες παραλλαγές, με αποκορύφωμα ένα δραματικό οστινάτο (μανική επανάληψη συγχορδιών) και ένα «διεστραμμένο» μενουέτο, που ακούγονται σε καίριες στιγμές της σειράς.
Οποιος ενδιαφέρεται μπορεί να δει το σχετικό βίντεο εδώ
