Ο μυστηριακός, στοχαστικός κόσμος του Δημήτρη Πικιώνη ανασύρεται στο φως. Στον Παιδικό Κήπο της Φιλοθέης, έργο των αρχών του ’60 και σημείο αναφοράς για γενιές παιδιών, το εργοτάξιο είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Είναι ένα από τα μεγάλα έργα του Δήμου Φιλοθέης-Ψυχικού και ένα προσωπικό στοίχημα για τον δήμαρχο, Δημήτρη Γαλάνη, ο οποίος έχει προσωπικά βιώματα από τα χρόνια που ο Κήπος του Πικιώνη γέμιζε παιδικές φωνές. Ηταν προτεραιότητα για τον δήμο, «να μπει βαθιά στο έργο», έπειτα από άγονες προσπάθειες περασμένων χρόνων. «Να αποκατασταθεί ο Παιδικός Κήπος στην αρχική μορφή του». Ο κ. Δημήτρης Γαλάνης, μετά την προσωπική επιτυχία που είχε με την προστασία του Ψυχικού και της Φιλοθέης από την αύξηση του ύψους και του συντελεστή δόμησης, προχωράει το έργο στο πάρκο Πικιώνη με όλο το βάρος της ευθύνης.
Εξαρχής συνεργάστηκε με την ΑΜΚΕ «Δημήτρης Πικιώνης», όπου πρόεδρος είναι η κυρία Αγνή Πικιώνη, κόρη του αρχιτέκτονα, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η προσεκτική ανασύσταση του πικιωνικού έργου. Η προσέγγιση είναι αυτή ενός μνημείου. Αλλωστε, ο Παιδικός Κήπος της Φιλοθέης είναι διατηρητέο μνημείο (από το 1982), και παρά την εγκατάλειψη ετών, έχει έρθει η ώρα της αποκατάστασης.
Το εργοτάξιο εγκαταστάθηκε τον περασμένο Μάρτιο και οι εργασίες θα διαρκέσουν έως το τέλος του χρόνου. «Είναι μια πραγματική ανασκαφή», μου λένε στην ξενάγηση τόσο ο δήμαρχος όσο και η αρχιτέκτων Μαριλένα Πατεράκη. Το έργο εκτελεί η εταιρεία «Τομή» με τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου. Τόσα χρόνια εγκατάλειψης είχαν προκαλέσει συσσώρευση φερτού υλικού με αποτέλεσμα, οι διερευνητικές τομές να φέρνουν στην επιφάνεια τις αρχικές χαράξεις του Πικιώνη, τα μονοπάτια, τα έργα απορροής, ένα ρέμα που ήταν άγνωστο, τα υψώματα και τα επίπεδα, την ορατότητα και τη διαύγεια σε έναν κήπο που απελευθέρωνε τη δημιουργική δύναμη του παιδιού. Ο Πικιώνης είχε αποστάξει στον Παιδικό Κήπο την κοσμοθεωρία του, μια συναίρεση της φιλοσοφίας του. Μια δημώδης ερμηνεία του τόπου με μια οικουμενική διάσταση της αρχιτεκτονικής. Περιφράξεις, μονοπάτια, χαράξεις, στάσεις, υδάτινα στοιχεία, ξυλοδεσιές, μια καλύβα σαρακατσανέικη. Ενας παιγνιώδης κόσμος. Ο Πικιώνης, που ζούσε στη Φιλοθέη εκείνη την περίοδο, είχε γράψει πως «η κυρίαρχη μέσα μου αίσθηση ήταν να αναχθώ εις την μία και αδιαίρετη παράδοση του κόσμου».
Αυτή η φιλοσοφημένη οικουμενικότητα εκβάλλει στον Παιδικό Κήπο μέσα από τη συνύπαρξη ύλης και φύσης, σε μία ιερή συναρμολόγηση. Ο αρχιτέκτων Ιωσήφ Ευφραιμίδης, εκ μέρους της ΑΜΚΕ «Δημήτρης Πικιώνης», αναφέρθηκε στην «ικανότητα και διάθεση του Πικιώνη να συνομιλεί με το έδαφος, να συνεργάζεται μαζί του».
Ολα ανελκύονται όπως τα είχε σχεδιάσει ο Πικιώνης. Ο χώρος καθαρίζεται επιμελώς, ακόμη και από βλαπτικά ή παράταιρα είδη χλωρίδας, έως ότου γίνει η νέα φύτευση. Γύρω από τη μικρή λίμνη θα τοποθετηθεί και πάλι άμμος. Η ακριβής θέση της βάρκας έχει εντοπιστεί και θα ανακατασκευαστεί. Τα ξύλινα στοιχεία θα αποκατασταθούν. Το Ιαπωνικό Περίπτερο ως κομψοτέχνημα υποδέχεται το κοινό. Το ελάφι, το γλυπτό του Χρήστου Καπράλου, που έχει κλαπεί, θα γίνει και πάλι, σε συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη. Εχει γίνει προμήθεια ειδικής ξυλείας για την κατασκευή της σαρακατσάνικης καλύβας (σε συνεννόηση με την Αδελφότητα Σαρακατσάνων Ηπείρου). Τα κλαδόπλεκτα, τα δεσίματα με ξύλο, το χώμα, η πέτρα, το μάρμαρο, αναπνέουν.
