«Ξεκίνησα την εξερεύνηση στην Αρκτική στις 4 Ιουνίου 2015, 78 μοίρες βόρεια του Σβάλμπαρντ, του αρχιπελάγους που βρίσκεται μεταξύ της ηπειρωτικής Νορβηγίας και του Βόρειου Πόλου. Η μεγαλύτερη έκταση του Σβάλμπαρντ παραμένει ανέγγιχτη από τον πολιτισμό και η πλειονότητα των λίγων κατοίκων του ζει στο Λονγκγιέρμπιεν, τον βορειότερο οικισμό του κόσμου. Με μεγάλη δυσκολία κανόνισα να νοικιάσω το μοναδικό ελικόπτερο στο Σβάλμπαρντ, ώστε να αποκτήσω πρόσβαση στους ορεινούς παγετώνες της περιοχής και στα νερά που τους περιβάλλουν».
Αυτό το σημείωμα θα μπορούσε να είναι απόσπασμα ημερολογίου ενός από τους εξερευνητές του Βόρειου Πόλου. Στην πραγματικότητα είναι σημειώσεις της Αμερικανίδας φωτογράφου Νταϊάν Ταφτ, η οποία ταξίδεψε με αεροπλάνο, πλοίο και ελικόπτερο στους παγετώνες της Νορβηγίας, της Αρκτικής και της Γροιλανδίας τα καλοκαίρια του 2015 και του 2016. Οι φωτογραφίες της αποκαλύπτουν τη μοναδική ομορφιά αλλά και την τρωτότητα αυτών των περιοχών του πλανήτη.
Το Σβάλμπαρντ είναι μια από τις βορειότερες κατοικημένες περιοχές του κόσμου, γνωστή για το τραχύ, απομακρυσμένο έδαφος παγετώνων και την παγωμένη τούνδρα που προστατεύει τη σπάνια πανίδα της Αρκτικής. Το βόρειο σέλας είναι ορατό κατά τη διάρκεια του χειμώνα και το καλοκαίρι, χάρη στον «ήλιο του μεσονυκτίου», το φως διαρκεί 24 ώρες την ημέρα.
Τις εμπειρίες της από αυτά τα ταξίδια που της πρόσφεραν μια ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική δουλειά, αλλά και την καταγραφή ενός κόσμου που διαρκώς περιορίζεται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, θα παρουσιάσει η ίδια η φωτογράφος στην Αθήνα σε λίγες ημέρες.
Η Νταϊάν Ταφτ θα παρευρεθεί στα εγκαίνια (28/6) της πρώτης της έκθεσης φωτογραφίας στην Ελλάδα με τίτλο «Frozen in Time», η οποία φιλοξενείται στον νέο χώρο τέχνης Artworx, που δημιούργησαν η Μαρία Ξανθάκου και η Ιζαμπέλα Φρανσές. Μία μέρα νωρίτερα πρόκειται να δώσει ομιλία στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας για το έργο της, η οποία θα πλαισιωθεί από ταινία μικρού μήκους που αναδεικνύει το υλικό από τα ταξίδια της.
Οπως μας εξηγεί η κ. Ξανθάκου, οι φωτογραφίες έρχονται στην Αθήνα μετά μια σειρά παρουσιάσεων στη Μόσχα και στο Μιλάνο. «Είναι μια πολύ ευαισθητοποιημένη και τολμηρή φωτογράφος», λέει η κ. Ξανθάκου, «που αντιμετωπίζει το θέμα της καλλιτεχνικά αλλά ταυτόχρονα γνωρίζει ότι με τις αποστολές της είχε μια μοναδική ευκαιρία να απαθανατίσει την παγωμένη ομορφιά της Αρκτικής πριν λιώσει».
«Η προσήλωσή μου στο παγωμένο νερό ξεκίνησε με την πρώτη μου φωτογραφική σειρά, “Distillations”, το 1998», σχολιάζει η φωτογράφος στο βιβλίο της «The Arctic Melt: Images of a Disappearing Landscape» (Assouline, 2017), μερικά αντίτυπα του οποίου θα υπάρχουν στην έκθεση. «Το χιόνι και ο πάγος έγιναν η παλέτα που θα χρησιμοποιούσα για τα επόμενα 18 χρόνια ώστε να καταγράψω οπτικά τα ατμοσφαιρικά εφέ του στο γήινο τοπίο. Κάθε νιφάδα χιονιού και κρύσταλλος πάγου είναι μοναδικός. Κατά την εξερεύνηση της Αρκτικής, συγκλονίστηκα από την πανοραμική θέα, με σχήματα και σχέδια που εμφανίζονταν ως γλυπτά φυσικά φτιαγμένα από τον άνεμο, την υγρασία, τη θερμοκρασία. Καθώς ο ήλιος αλλάζει θέση, τα χρώματα του υπεριώδους, του υπέρυθρου και του ορατού φάσματος φωτός αντανακλώνται, διαθλώνται και απορροφώνται μέσα σε αυτά τα γλυπτά πάγου».
