Ο γητευτής (3ος κύκλος)
ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2023)
Δημιουργός: Λορίν Σμιντ Χίσριτς
Ερμηνείες: Χένρι Κάβιλ, Ανια Τσαλότρα, Φρέγια Αλαν
Μία από τις δημοφιλέστερες σειρές του Netflix κυκλοφόρησε πρόσφατα τον τρίτο κύκλο της, ο οποίος είναι και ο τελευταίος με τον Χένρι Κάβιλ στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Γκέραλντ της Ρίβια. Ο μυθικός πολεμιστής των βιντεογκέιμ βρίσκεται εδώ κυνηγημένος περίπου από τους… πάντες, με μοναδικούς συμμάχους τις δύο γυναίκες της ζωής του: τη νεαρή Σίρι, την οποία έχει ορκιστεί να υπερασπίζεται για όσο αναπνέει και την αινιγματική μάγισσα Γένιφερ που του κρατάει μούτρα. Οι τρεις τους θα τα βάλουν με μάγους, ξωτικά και φυσικά μια ποικιλία από τέρατα, στα οποία ο Γκέραλντ ειδικεύεται.
Η σειρά του Netflix παραμένει σταθερά εντυπωσιακή στα κομμάτια που έχουν να κάνουν με τη δράση, τις χορογραφίες μάχης κ.ο.κ. Τα ειδικά εφέ της, που δεν έχουν πολλά να ζηλέψουν από τις ταινίες του είδους, ζωντανεύουν τον άγρια παραμυθένιο κόσμο του «Γητευτή», μαζί με μια συνολικά προσεγμένη παραγωγή. Από την άλλη, αυτός ο κύκλος μοιάζει (αρχικά τουλάχιστον) λιγότερο ενδιαφέρων σε επίπεδο σεναρίου, δίχως την ίντριγκα και την πολιτική διάσταση των προηγούμενων. Εκτός βέβαια από την πολιτική του… ξίφους.
Η Βαλέρια παντρεύεται ★★★
ΔΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Μιχάλ Βίνικ
Ερμηνείες: Λένα Φράιφελντ, Ντάσα Ιβορόνοβιτς
Από την πλατφόρμα του Cinobo επιλέγουμε ένα βραβευμένο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης δράμα δωματίου από το Ισραήλ. Η Βαλέρια, μια νεαρή κοπέλα από την Ουκρανία, φθάνει στο Ισραήλ προκειμένου να συναντήσει τον μέλλοντα σύζυγό της, τον οποίο γνωρίζει μόνο μέσω Διαδικτύου. Εκεί την υποδέχεται η μεγαλύτερη αδελφή της, Κριστίνα, η οποία είναι επίσης παντρεμένη εδώ και χρόνια με τον ίδιο τρόπο – ο άνδρας της μάλιστα είναι εκείνος που κανόνισε, έναντι αντιτίμου, και τον γάμο της Βαλέρια. Η τελευταία ωστόσο θα αρχίσει να κάνει δεύτερες σκέψεις…
Σχεδόν όλη η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται μέσα στο διαμέρισμα της Κριστίνα και του συζύγου της, εκεί όπου η απρόθυμη (πλέον) Βαλέρια θα πρέπει να πειστεί να συμβιβαστεί με τη μοίρα της.
Ηδη από την αρχή η αμηχανία και οι σιωπές υπερκαλύπτουν τη φαινομενικά θετική διάθεση, η οποία ωστόσο βασίζεται φανερά σε σαθρά θεμέλια. Οι ξενιτεμένες από ανάγκη και όχι από έρωτα νύφες αποτελούν από μόνες τους σκληρό κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, το οποίο γίνεται ακόμη πιο έντονο όταν στο κάδρο μπαίνουν ζητήματα ισότητας φύλων κ.ά. Η σκηνοθέτις Μιχάλ Βίνικ φροντίζει όλα αυτά να περάσουν μέσα από ένα γενικώς χαμηλότονο φιλμ, το οποίο όμως ξέρει να διαχειρίζεται σωστά τις κορυφώσεις του.
