Ενα από τα θετικά των Ολυμπιακών Αγώνων που θα διεξαχθούν το 2024 στο Παρίσι είναι και ο καθαρισμός του Σηκουάνα, ο οποίος από το 2025 θα μπορεί να υποδέχεται κολυμβητές.
Ενα παλιό και άπιαστο κατά το παρελθόν όνειρο θα γίνει πραγματικότητα χάρη σε ένα τιτάνιο έργο φυσικής αποκατάστασης και αστικής αναγέννησης προϋπολογισμού άνω του 1,4 δισ. ευρώ. Στη διάρκεια των Αγώνων θα διεξαχθούν, άλλωστε, τρία αγωνίσματα στον Σηκουάνα (τρίαθλον, κολύμβηση και τρίαθλον Παραολυμπιακών) ενώ παράλληλα τρεις «παραλίες» θα αποδοθούν στο κοινό.
«Οταν ο κόσμος δει τους αθλητές να βουτούν στα νερά του ποταμού και να μην υπάρχει καμία βλάβη στην υγεία τους, τότε σταδιακά θα μας εμπιστευθεί και θα αρχίσει να κολυμπάει στον Σηκουάνα», λέει –σε εκτενές ρεπορτάζ του BBC– ο αντιδήμαρχος Παρισίων, Πιερ Ραμπαντάν, αρμόδιος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.
Οπως συνέβη παντού στη διάρκεια της εκβιομηχάνισης, έτσι και στο Παρίσι βαριές υπήρξαν οι επιπτώσεις στην ποιότητα των υδάτων του Σηκουάνα. Πολλά είδη που ενδημούσαν στον ποταμό εξαφανίστηκαν. Ηταν τέτοια η επιδείνωση στη διάρκεια του 20ού αιώνα, ώστε τη δεκαετία του 1960 μόνο τρία είδη ψαριών καταγράφηκαν στο Παρίσι. Ηδη, από το 1923 το κολύμπι είχε απαγορευθεί, αν και έως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο επιβίωσε το ετήσιο, χριστουγεννιάτικο, έθιμο του διαγωνισμού κολύμβησης.
Οι «Αθλιοι» του Βίκτωρος Ουγκώ πέρασαν στην παγκόσμια συνείδηση ως μεγάλο έργο υποδομής για τον 19ο αιώνα των υπογείων σηράγγων για τα απόβλητα και τα όμβρια ύδατα. Αλλά εκεί ακριβώς ήταν η πηγή του προβλήματος, καθώς η αποστράγγιση και η αποχέτευση κατευθύνονταν στον ίδιο αγωγό. Οι βροχές των Παρισίων ενώνονταν με τα απόβλητα από χιλιάδες νοικοκυριά και τουαλέτες. Εκτοτε έγιναν σημαντικά έργα υποδομής με σύνθετα δίκτυα αγωγών και αξιοποίησης αποβλήτων και ομβρίων. Αλλά, όπως τονίζεται, σε περιπτώσεις παρατεταμένων καταιγίδων, ένα μέρος των ομβρίων υπερχείλιζε και γέμιζε τον Σηκουάνα. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει σημειωθεί περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας των υδάτων, κυρίως χάρη σε μια τεράστια υπόγεια δεξαμενή συλλογής ομβρίων σε περιπτώσεις ισχυρών βροχοπτώσεων. Στόχος είναι η επαναφορά των ειδών που κάποτε ζούσαν στον Σηκουάνα. Εχουμε δρόμο ακόμη ώστε να φτάσουμε τον πλούτο που υπήρχε στα μέσα του 19ου αιώνα, ωστόσο, ήδη 30-35 είδη ψαριών έχουν εντοπιστεί στον ολοένα και καθαρότερο Σηκουάνα.
Ματιές στον Κόσμο
ΠΟΡΤΟ
Ενας κύλινδρος για φοιτητές
Στην πανεπιστημιούπολη Asprela Campus του Πόρτο, ο νέος κυλινδρικός πύργος ξεχωρίζει ως φόρμα και λειτουργία ανάμεσα σε άλλα περισσότερο συμβατικά κτίρια. Εργο του αρχιτεκτονικού γραφείου OODA από το Πόρτο, το νέο κτίριο καινοτομεί ως προς τα υλικά και τον τρόπο κατασκευής. Προσφέρει μοντέρνα και λειτουργική στέγαση σε φοιτητές, χαρίζοντας την ποθητή ισορροπία ανάμεσα στην ιδιωτικότητα και στην κοινωνική ζωή. Ενα νέο αρχιτεκτονικό ορόσημο.
ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ
Το λιμάνι της αγωνίας
Οι επετειακές αναφορές, αυτή τη φορά από την εγκυκλοπαίδεια Britannica, μας υπενθυμίζουν σημαντικές στιγμές του παρελθόντος και μας οδηγούν να κάνουμε αναπόφευκτα και συγκρίσεις. Το 1954, τέτοια εποχή, βγήκε στις αμερικανικές αίθουσες η ταινία του Ελία Καζάν «Το λιμάνι της αγωνίας», με τον Μάρλον Μπράντο, την Εύα Μαρί Σεντ και τον Ροντ Στάιγκερ. Το σενάριο, η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες είχαν όλα τα συστατικά του μεγάλου σινεμά.
ΠΑΡΙΣΙ
Ενγκρ από τη Νέα Υόρκη
Το περίφημο έργο του Ενγκρ, το πορτρέτο της Λουίζ ντε Μπρολί, ανήκει στη συλλογή Φρικ της Νέας Υόρκης. Μεταφέρεται στη Γαλλία ως σπάνιο δάνειο, για να ενισχύσει το αφιέρωμα στον Ενγκρ που θα παρουσιάζεται έως την 1η Οκτωβρίου στο Jeu de Paume στο Château de Chantilly. Σε ένα περιβάλλον υψηλού γούστου του 18ου αιώνα, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν το σύμπαν ενός από τους πλέον προικισμένους ζωγράφους του γαλλικού 19ου αιώνα.
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Το ρόδο και το αηδόνι
Μία από τις νέες εκθέσεις στο Μουσείο του Ισραήλ εστιάζει στην περσική τέχνη του 18ου και του 19ου αιώνα μέσα από μια ποικιλία αναπαραστάσεων αγάπης, εξιδανικευμένης ομορφιάς και ερωτισμού. Με αρχαία σύμβολα ευτυχίας και αινιγματικών μύθων, όπως το τριαντάφυλλο και το αηδόνι, με θρύλους από τις αυλές των περσικών παλατιών, η έκθεση ιστορεί το τελετουργικό και την εξέλιξη της περσικής παράδοσης στους νεότερους χρόνους.
ΔΡΕΣΔΗ
Ροζάλμπα Καριέρα
Μορφή της τέχνης του 18ου αιώνα, η Ροζάλμπα Καριέρα (1673-1757) από τη Βενετία ανελκύεται στην προθήκη του σήμερα χάρη στην έκθεση που είναι αφιερωμένη στο έργο της στην Παλαιά Πινακοθήκη της Δρέσδης. Η Καριέρα, προσωπογράφος των ευγενών της Ευρώπης, ανέδειξε την παστέλ μινιατούρα ως κεντρικό θέμα στην τέχνη της, αλλά τα ευρύτερα ενδιαφέροντά της όπως τα ταξίδια της στη Γερμανία την προίκισαν με ένα ιδιαίτερο ύφος.
